Εδώ και 17 χρόνια μερικοί φίλοι παλαιοπώλες διαλέγουν τα πιο ωραία τους αντικείμενα και τα παρουσιάζουν όλοι μαζί σε μια έκθεση – διάλογο ανάμεσα στην παραδοσιακή τέχνη και το σύγχρονο design, που συγκεντρώνει για ένα διήμερο τους φιλότεχνους και τους συλλέκτες της Αθήνας στην γκαλερί Ζουμπουλάκη στα Πετράλωνα. Η έκθεση αυτή εγκαινιάζει στην ουσία την εορταστική περίοδο στην πόλη μας βάζοντας τους επισκέπτες της με τον πιο γοητευτικό τρόπο στο κλίμα των Χριστουγέννων. Αυτή τη φορά μάλιστα οι τέσσερις παλαιοπώλες εγκαινιάζουν και κάτι καινούργιο, μια θεματική έκθεση μέσα στην καθιερωμένη έκθεση που  φέτος έχει τίτλο «Η ελληνική κασέλα – τέχνη και παράδοση».

Για δικούς του προσωπικούς λόγους, ο Θανάσης Γιαννούκος δεν συμμετέχει δυστυχώς, οι υπόλοιποι της παρέας όμως, ο Αργύρης Αργυριάδης,  ο Άγγελος Βλαστάρης, η Ελένη Μαρτίνου και η Πέγκυ Ζουμπουλάκη είναι εδώ και σκέφτηκαν να αναδείξουν την ελληνική κασέλα και την ιδιαίτερη σημασία της στην κληρονομιά και τις παραδόσεις του τόπου μας. Άνοιξαν λοιπόν τις αποθήκες τους και έβγαλαν για την περίσταση τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα των συλλογών τους. Κασέλες σαρακατσάνικες, γιαννιώτικες, κερκυραϊκές, χιώτικες και μυτιληνιές, ξυλόγλυπτες και ζωγραφισμένες, εκτίθενται όλες μαζί στον ωραίο βιομηχανικό χώρο πολλαπλών εκδηλώσεων στα Πετράλωνα.

«Οι περισσότερες είναι του 18^ου και του 19^ου αιώνα», μου λέει η Ελένη Μαρτίνου ενώ με ξεναγεί στο χώρο και μου δείχνει την πιο παλιά κασέλα της συλλογής από τη Λίνδο της Ρόδου, του 16^ου αιώνα. Οι παλιές ελληνικές κασέλες -πρέπει να σημειωθεί ότι πλέον είναι σπάνιες-  ταιριάζουν πάρα πολύ στο μοντέρνο σπίτι. «Είναι απαραίτητο σε ένα μοντέρνο μίνιμαλ σπίτι να υπάρχει ένα τουλάχιστον παλιό αντικείμενο γιατί είναι αυτό που μας συνδέει με το παρελθόν, με τις ρίζες και με τις μνήμες μας, δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε αυτά τα πράγματα» μου λέει η γνωστή συλλέκτρια ενώ μου δείχνει κάποια παλιά κεντήματα. Με την ευκαιρία μαθαίνω ότι οι μεγαλύτερες συλλογές ελληνικών κεντημάτων είναι συγκεντρωμένες σε τρία μουσεία, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Βικτόρια και Άλμπερτ στο Λονδίνο και στο Department of Textiles του Art Institute στο Σικάγο.

Κοιτάζω γύρω μου, «εισπνέοντας» το  ανεπανάληπτο στυλ του χώρου και της έκθεσης. Δίπλα στην είσοδο είναι τοποθετημένο ένα μοναδικό ιταλικό σαλόνι φερ φορζέ της δεκαετίας του 1950, λίγο πιο κάτω ένα έργο που αναπαριστά το μνημείο του Λυσικράτη και στο πλάι δυο καθρέφτες από ένα ξενοδοχείο του 1960. Απέναντι ακριβώς παρατηρώ ένα λιτό country style τραπέζι, τις κόκκινες πλαστικές καρέκλες του 1930 του Steen Ostergaard και έναν ωραίο πίνακα που δένουν τόσο ωραία μεταξύ τους. Στη μέση ένα τεράστιο έλατο διακοσμημένο μόνο με κουδούνια προβάτων και μικροσκοπικά φωτάκια είναι ένα από τα πιο ωραία χριστουγεννιάτικα δέντρα που έχω δει ποτέ.

Στην άλλη πλευρά έπιπλα country style, τραπέζια, ντουλάπες και σεντούκια, διακοσμητικά και χριστουγεννιάτικα στολίδια μέσα σε ζυμωτήρια και στην αυλή μαρμάρινα βρύσες και γούρνες και άλλα διακοσμητικά για κήπους και βεράντες, συνθέτουν ένα κόσμο μαγικό. «Μας βάζουν στα Χριστούγεννα με φωτεινά αστεράκια και άλλα λαμπερά ντεκόρ για να σηκώνουμε το κεφάλι μας και να μην βλέπουμε από κάτω όλες οι βρωμιές της πόλης» μου λέει η Πέγκυ Ζουμπουλάκη, χωρίς να κρύβει τη δυσαρέσκειά της για τις ασχήμιες της Αθήνας. «Εμείς εδώ όμως μπαίνουμε στο κλίμα των γιορτών με ένα τελείως άλλο τρόπο. Έχουμε κάτι παραπάνω, έχουμε συναίσθημα. Όλα αυτά τα πράγματα τα αγαπάμε πάρα πολύ και προσπαθούμε συνδυάζοντας τη σύγχρονη τέχνη και την παλιά να αναδείξουμε τη δική μας κουλτούρα και την παράδοση», λέει.

Και ενώ υποδέχεται τους καλεσμένους της με μοναδικό κέφι, συνεχίζει να μου μιλάει με τον χειμαρρώδη τρόπο της για το μοναδικό κλίμα του τόπου μας, για το ανεπανάληπτο ελληνικό φως, για τη θάλασσα, για τις παραδόσεις και την ιστορία μας. Μέσα από όλα αυτά επιχειρεί η ίδια εδώ και 50 χρόνια να αναδείξει την ανεπιτήδευτη πολυτέλεια της απλότητας, την απαλλαγή από το περιττό ή οτιδήποτε έχει σχέση με την κακοποιημένη έννοια της λέξης «διακόσμηση», προσπαθεί χωρίς να κουράζεται να μεταδώσει την υπέροχη αίσθηση που έχει κανείς όταν ζει μέσα στον γοητευτικό κόσμο της τέχνης.

Με ένα υπέροχο αίσθημα χαράς έφυγα από την οδό Αγαθοδαίμονος και σας προτείνω να πάτε κι εσείς σήμερα μια βόλτα στα Πετράλωνα.

Info

Zoumboulakis Galleries, Αγαθοδαίμονος 37 & Ορέστου 1 (από το 199 της Οδού Πειραιώς, ΗΣΑΠ Πετράλωνα) τηλ:. 210-3414214

Μόνο για δύο μέρες: Σάββατο 3 και Κυριακή 4 Δεκεμβρίου, Από τις 11:00 έως τις 17:00

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News