Το κοριτσάκι με το κόκκινο παλτό, που στέκεται στις σιδηροδρομικές γραμμές μπροστά από την είσοδο του Αουσβιτς, είναι ίσως η πιο εμβληματική εικόνα από τη δραματική «Λίστα του Σίντλερ», το έπος για το Ολοκαύτωμα του Στίβεν Σπίλμπεργκ, που προτάθηκε το 1993 για 11 Οσκαρ, κερδίζοντας εφτά, ενώ τιμήθηκε επίσης με εφτά βραβεία BAFTA και τρεις Χρυσές Σφαίρες. Αναμφισβήτητα, ο σκηνοθέτης ήθελε να τραβήξει το βλέμμα των θεατών με την εικόνα της τετράχρονης σταρ του, ωστόσο, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι σχεδόν τρεις δεκαετίες αργότερα θα γινόταν viral, τυπωμένη σε ένα κολάν.

Το ρούχο εμφανίστηκε σε μια παράξενη ανάρτηση στο Twitter: «Μωρό μου, τι συμβαίνει; Δεν φόρεσες ποτέ το κολάν σου με τη Λίστα του Σίντλερ» έγραψε στις 17 Απριλίου η Εμιλι Μερνέιν, μια κωμικός και συγγραφέας, που ζει στο Λος Αντζελες. Και στη φωτογραφία υπάρχει ένα κολάν με τυπωμένη μια σύνθεση φωτογραφιών από την δραματική ταινία του Σπίλμπεργκ. Σε πρώτο πλάνο εμφανίζεται το κοριτσάκι με το κόκκινο παλτό και πίσω της ο Λίαμ Νίσον στον ρόλο του Οσκαρ Σίντλερ, ο Ρέιφ Φάινς ως Αμον Γκετ, υπολοχαγός των Ες Ες, και ο Μπεν Κίνγκσλεϊ ο υπάλληλος του Εβραϊκού Συμβουλίου Ιτζάκ Στερν.

Babe, what’s wrong? You’ve hardly worn your Schindler’s List leggings. pic.twitter.com/8G29dLqAVC

— Emily Murnane (@emily_murnane) April 18, 2022

Το tweet της Εμιλι Μαρνέιν για το άθλιο κολάν

Μου «κατέστρεψε τη μέρα», έγραψε στην εβραϊκή φεμινιστική ιστοσελίδα Hey Alma η Εβελιν Φρικ, μόλις είδε το tweet της Μερνέιν, το οποίο δύο μέρες αργότερα είχε ήδη 89.200 likes και 7.543 retweets. Μετά την αρχική φρίκη και την αηδία που της προκάλεσε, η Εβελιν Φρικ ήταν περίεργη να μάθει αν η φωτογραφία ήταν πραγματική. Επικοινώνησε, λοιπόν, με την Εμιλι Μερνέιν, η οποία την πληροφόρησε ότι την φωτογραφία της την είχε στείλει ο φίλος της, που την είχε βρει στο Instagram @thriftstoreart.

Και το μυστήριο λύθηκε, γιατί από κει η Φρικ οδηγήθηκε στην Ελίζ Μπράουν, που είχε φωτογραφίσει το κολάν. Το είχε βρει σε ένα μαγαζί της ΜΚΟ Goodwill στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνια, που πουλάει πράγματα σε πολύ χαμηλές τιμές. Δεν είχε σκοπό να το αγοράσει αλλά της το ζήτησε ο φίλος της, ένας εβραίος κωμικός ηθοποιός, έδωσε, λοιπόν, οκτώ δολάρια και του το αγόρασε.

Ανταλλάσσοντας μηνύματα μέσω Instagram, η Ελίζ Μπράουν παρακάλεσε, μάλιστα, την Εβελιν Φρικ να ξεκαθαρίσει ότι «αυτό το κολάν με κάνει να νιώθω πολύ άβολα και δεν μου ανήκουν τα σχόλια πέρα από το ότι παρατήρησα ότι υπάρχει και το πέρασα σε ανθρώπους που μπορούν να μιλήσουν για την ύπαρξή του και το χιούμορ του ή την έλλειψή του».

Η Μπράουν ενημέρωσε επίσης, την Φρικ ότι το πιθανότερο είναι πως αυτά τα κολάν με τη λίστα του Σίντλερ προέρχονται από τη RedBubble, μια εταιρεία που ιδρύθηκε το 2006 στη Μελβούρνη της Αυστραλίας με το όνειρο να προσφέρει σε ανεξάρτητους καλλιτέχνες την ευκαιρία να πουλάνε τα έργα τους με καινοτόμους τρόπους.

Και καλά να βρεις το κολάζ των φωτογραφιών από τη «Λίστα του Σίντλερ» σε ένα πόστερ, για παράδειγμα. Αλλά είναι δυνατόν να το βρίσκεις τυπωμένο σε κολάν; Δεν ξέρω τι λέτε εσείς εμένα πάντως με σοκάρει κι ας μην είμαι Εβραία.

Πράγματι, το σχέδιο «Schindler’s List» υπάρχει στο e-shop του Redbubble, που επιτρέπει στους χρήστες να δημιουργούν έργα τέχνης για τους αγοραστές και να τα εκτυπώνουν κατά παραγγελία. Και εκτός από τα κολάν, κυκλοφορεί επίσης σε ελαστικές μίνι φούστες, σε μπλουζάκια, κάλτσες, φορμάκια για μωρά, παπλώματα, ριχτάρια, μαξιλάρια, κουρτίνες μπάνιου, κούπες καφέ, θήκες για iPhone, και διάφορα άλλα είδη, όλα μέσω του χρήστη «Angelbertran», ο οποίος πιστώνεται ως σχεδιαστής και πωλητής.

Στη σελίδα του προφίλ του, ο χρήστης «Angelbertran» εμφανίζεται εγκατεστημένους στις Ηνωμένες Πολιτείες, και έχει στο όνομά του πολλά σχέδια εμπνευσμένα από την ποπ κουλτούρα. Ωστόσο δεν απάντησε σε αίτημα του Jewish Telegraphic Agency (JTA) για σχολιασμό, που υποβλήθηκε στο Redbubble.

Στην καλύτερη περίπτωση αυτά τα αντικείμενα προέκυψαν από την απερισκεψία ενός υπαλλήλου του RedBubble, γράφει η Εβελιν Φρικ στο Hey Alma. Αλλά υπάρχει και η χειρότερη: η τοποθέτηση των φωτογραφιών της «Λίστας του Σίντλερ» σε  είδη καθημερινής χρήσης και η πώλησή τους για κέρδος εμπορευματοποιεί το Ολοκαύτωμα, είναι έκφραση ακραίου αντισημιτισμού και υποβαθμίζει τη σημασία των γεγονότων, στα οποία αναφέρεται η ταινία.

Θα συμφωνήσουμε λοιπόν με την Ελίζ Μπράουν: «Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν», είπε στην Φρικ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News