Δεν υπήρχαν πάντοτε τηλεοπτικά δίκτυα για να καταγράψουν τα γεγονότα που άλλαξαν τον ρου της Ιστορίας, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Και όμως, τρία από αυτά κατάφεραν να μείνουν στην παγκόσμια συνείδηση, αφού ήταν, χωρίς υπερβολή, κοσμογονικά. Πέρασαν στη ζωγραφική και στον Τύπο της εποχής, ενώ άλλα τρία, πιο σύγχρονα, έγιναν τηλεοπτικό θέαμα για τις νεότερες γενιές. Ολα συνδέονται με μια σημαδιακή ημέρα: όταν συνέβησαν ήταν Χριστούγεννα.

Ο Καρλομάγνος στέφεται αυτοκράτορας

«Την ημέρα των Χριστουγέννων, ο πάπας [Λέων Γ’], με τα ίδια του τα χέρια, έστεψε τον Καρλομάγνο με ένα πολύτιμο στέμμα. Τότε οι πιστοί Ρωμαίοι, βλέποντας πόσο είχε βοηθήσει και αγαπήσει την Αγία Ρωμαϊκή Εκκλησία, φώναζαν με όλη τη δύναμή τους και με μια φωνή: “Στον Κάρολο, τον ευσεβέστατο Αύγουστο, που στέφθηκε από τον Θεό, μεγάλο και ειρηνοποιό αυτοκράτορα, ζωή και νίκη”. Επανέλαβαν τρεις φορές αυτή την επευφημία. Αμέσως μετά ο πάπας άλειψε με άγιο λάδι τον βασιλέα Κάρολο».

Ετσι περιγράφει τη σημαδιακή ημέρα του 800 μ.Χ. ο ιστορικός του χριστιανισμού Abbe Louis Duchesne στο «Liber Pontificalis» (E. de Borcard). Με την κίνηση αυτή ο Καρλομάγνος (768-814) στέφθηκε στη Ρώμη αυτοκράτορας του Ρωμαϊκού Κράτους. Το γεγονός αυτό υπήρξε η αφετηρία μιας διαμάχης μεταξύ της Δύσης και του Βυζαντίου, καθώς οι βυζαντινοί θεωρούσαν τον αυτοκράτορά τους ως τον μοναδικό κληρονόμο και συνεχιστή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Η επιδρομή του Τζορτζ Ουάσινγκτον

Στις αρχές του 1750 ο Τζορτζ Ουάσινγκτον διορίστηκε ταγματάρχης της πολιτοφυλακής της Βιρτζίνια, την περίοδο που οι Γάλλοι επιχειρούσαν να επεκταθούν στην κοιλάδα του Οχάιο. Η στρατιωτική εμπειρία του υπήρξε σε γενικές γραμμές απογοητευτική και ο ίδιος αποσύρθηκε από το Σύνταγμά του στα τέλη του 1758, επιστρέφοντας στο όρος Βέρνον.

Τη δεκαετία που προηγήθηκε της Αμερικανικής Επανάστασης, παρά την αντίθεσή του σε επιμέρους πτυχές της αγγλικής αποικιακής πολιτικής, ήταν αντίθετος στην πρόθεση της ανεξαρτησίας, σταδιακά όμως μετατοπίστηκε στο άλλο στρατόπεδο. Τον Μάιο του 1775 ταξίδεψε στο Κογκρέσο της Φιλαδέλφειας ντυμένος στρατιωτικά, ώστε να δείξει την ετοιμασία του για πόλεμο. Διορίστηκε αρχιστράτηγος των αποικιών και τον Μάρτιο του 1776 έφτασε να καταλάβει τη Βοστώνη. Απέτυχε, ωστόσο, να κρατήσει τη Νέα Υόρκη: η ήττα του ήταν συντριπτική και 2.800 άνδρες του παραδόθηκαν στους Αγγλους.

Χρειαζόταν, λοιπόν, μια νίκη που θα αναζωπύρωνε την πίστη του στρατού ότι η εξέγερση κατά των Αγγλων θα μπορούσε να πετύχει. Ηρθε, τελικά την ημέρα των Χριστουγέννων. Ο Ουάσινγκτον κατόρθωσε να διασχίσει τον ποταμό Ντέλαγουερ και να επιτεθεί σε μισθοφορικές δυνάμεις των Αγγλων στο Τρέντον και λίγες μέρες αργότερα στο Πρίνστον. Σημείο καμπής υπήρξε η νίκη των αμερικανικών δυνάμεων στη μάχη της Σαρατόγκα, που παρακίνησε τη Γαλλία να πάρει ανοιχτά θέση υπέρ των διεκδικήσεων των αποικιών.

Η πολιτική διαθήκη του Λένιν

Το «Γράμμα προς το Συνέδριο» του Λένιν, που έμεινε γνωστό ως η «πολιτική διαθήκη» του, είναι η επιστολή που υπαγόρευσε ο ηγέτης τον Δεκέμβριο του 1922 στο συνέδριο του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Στην πραγματικότητα γράφτηκε από τις 23 έως τις 26 Δεκεμβρίου 1922, με σημαντικές προσθήκες την ημέρα των Χριστουγέννων και την 4^η Ιανουαρίου 1923. Διαβάστηκε πάντως μετά τον θάνατο του Λένιν, όπως ο ίδιος επιθυμούσε, στο 113ο συνέδριο του Κόμματος, τον Μάρτιο του 1924.

Στην επιστολή εκφράζει τις ανησυχίες του για τη διαφαινόμενη αντιπαράθεση ανάμεσα στον Τρότσκι και τον Στάλιν και προτείνει στην Κεντρική Επιτροπή τρόπους να ξεπεράσουν τις διαμάχες και να θωρακίσουν τις δημοκρατικές διαδικασίες στο Κόμμα. Κύριο μέλημά του είναι να προστατεύσει το Κόμμα από τη γραφειοκρατία, τον αυταρχισμό και τη συγκέντρωση εξουσίας.  Η παρατήρηση του Λένιν ότι ο Στάλιν πρέπει να μετατεθεί από τη θέση του Γενικού Γραμματέα υπήρξε στα χρόνια που ακολούθησαν ένα από τα σημαντικότερα επιχειρήματα των πολέμιων του Στάλιν και του τρόπου διακυβέρνησής του.

Το τέλος του Τσαουσέσκου

Και όμως, ήταν Χριστούγεννα του 1989 όταν οι τηλεθεατές της παλιάς ΕΡΤ έβλεπαν σε ζωντανή σύνδεση την εκτέλεση του πρώην δικτάτορα της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου και της συζύγου του Ελενα στη Στρατιωτική Μονάδα UM 01417, από το Ταργκοβίστε. Είχε προηγηθεί η σύγκληση ενός έκτακτου στρατιωτικού δικαστηρίου, που δημιουργήθηκε ύστερα από αίτημα μιας νεοσύστατης ομάδας με την ονομασία Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας.

Η έκβασή του ήταν, φυσικά, προκαθορισμένη: κατέληξε σε θανατικές ποινές για τον πρώην πρόεδρο της Ρουμανίας και γενικό γραμματέα του Ρουμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Η κύρια κατηγορία ήταν η γενοκτονία. Η κρατική τηλεόραση ανακοίνωσε, μάλιστα, ότι ο Τσαουσέσκου ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο 60.000 ανθρώπων, χωρίς να διευκρινίζεται αν επρόκειτο για τον αριθμό όσων εκτελέστηκαν κατά τη διάρκεια της Ρουμανικής Επανάστασης στην Τιμισοάρα ή στα 24 έτη της διακυβέρνησής του.

Η συναυλία του Μπερνστάιν για την Πτώση του Τείχους

Το βράδυ των Χριστουγέννων του 1989 το Σαουσπιλχάους του Βερολίνου είναι κατάμεστο. Ο Λέοναρντ Μπερνστάιν διευθύνει την Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν στο πλαίσιο των εορτασμών για την πρόσφατη Πτώση του Τείχους (9-10 Νοεμβρίου). Η συναυλία μεταδίδεται ζωντανά σε ένα τηλεοπτικό κοινό 100 εκατομμυρίων. Οι Βερολινέζοι κατακλύζουν τις πλατείες και παρακολουθούν από γιγαντοοθόνες. Το πλήθος παραληρεί όταν αντιλαμβάνεται ότι στο χορωδιακό της «Ωδής στη Χαρά» του Σίλερ ο Μπερνστάιν έχει αντικαταστήσει, για την περίσταση, τη λέξη «φρόιντε» (χαρά) με τη λέξη «φράιχαϊτ» (ελευθερία).

Η παραίτηση του Γκορμπατσόφ

Στις 21 Δεκεμβρίου 1991 οι πρόεδροι των 12 τέως σοβιετικών σοσιαλιστικών δημοκρατιών –πλην των τριών της Βαλτικής– διακηρύσσουν τη διάλυση της ΕΣΣΔ και τη δημιουργία Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών. Στις 25 Δεκεμβρίου ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ανακοινώνει από την τηλεόραση την από καιρό αναμενόμενη παραίτησή του. Ο σοβιετικός ηγέτης είναι καθισμένος σε ένα γραφείο στο Κρεμλίνο, μπροστά από μια άσπρη ταπετσαρία.

«Λόγω της κατάστασης που δημιουργήθηκε από τη σύσταση της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών, παραιτούμαι από τη θέση του προέδρου της Σοβιετικής Ενωσης» είπε. Μερικά λεπτά νωρίτερα είχε μεταβιβάσει τον έλεγχο των σοβιετικών πυρηνικών όπλων στον Μπόρις Γιέλτσιν. Αμέσως μετά την παραίτησή του, η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υπεστάλη από το Κρεμλίνο. Την επόμενη μέρα το Κοινοβούλιο της ΕΣΣΔ επικύρωσε τη διάλυση του αχανούς κράτους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News