1076
Οι μαγικές παραλίες του Παλάου στον Ειρηνικό είναι έρημες από τον Μάρτιο που έκλεισαν τα σύνορα | Shutterstock

Δέκα νησιά γλίτωσαν από την πανδημία Covid-19. Tι κέρδισαν;

Protagon Team Protagon Team 30 Αυγούστου 2020, 20:00
Οι μαγικές παραλίες του Παλάου στον Ειρηνικό είναι έρημες από τον Μάρτιο που έκλεισαν τα σύνορα
|Shutterstock

Δέκα νησιά γλίτωσαν από την πανδημία Covid-19. Tι κέρδισαν;

Protagon Team Protagon Team 30 Αυγούστου 2020, 20:00

Το Palau Hotel άνοιξε το 1982, πριν από τον μαζικό τουρισμό, και από τότε, το μικροσκοπικό έθνος του Παλάου περιτριγυρισμένο από το γαλάζιο του Ειρηνικού Ωκεανού, απολάμβανε κάποια οικονομική άνθηση.

Το 2017, σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ, ο τουρισμός έδωσε το 40% του ΑΕΠ της χώρας και το 2019, 90.000 τουρίστες (όσο πέντε φορές ο συνολικός πληθυσμός του) επισκέφτηκαν το Παλάου. Αλλά αυτά ήταν πριν από την πανδημία Covid-19.

Τα σύνορα του Παλάου έκλεισαν από τα τέλη Μαρτίου. Είναι μια από τις 10 χώρες στον κόσμο (πλήρη μέλη του ΟΗΕ, εξαιρουμένης της Βόρειας Κορέας και του Τουρκμενιστάν) χωρίς επιβεβαιωμένα κρούσματα. Ωστόσο, χωρίς να μολύνει ούτε ένα άτομο, ο κορονοϊός έχει καταστρέψει τη χώρα, γράφει το BBC.

To Palau Hotel στο Κορόρ του Παλάου θα αντέξει να πληρώνει το προσωπικό του χωρίς πελάτες το πολύ για έξι μήνες ακόμη (palauhotel.net)

Το Palau Hotel είναι κλειστό από τον Μάρτιο, όπως και τα καταστήματα με σουβενίρ, τα εστιατόρια είναι άδεια, και οι μόνοι ένοικοι του ξενοδοχείου είναι κάτοικοι του νησιού, που επιστρέφουν και πρέπει να μπουν σε καραντίνα.

Κρατίδια χωρίς καταγεγραμμένα κρούσματα Covid-19

  • Παλάου
  • Μικρονησία
  • Νήσοι Μάρσαλ
  • Ναουρού
  • Κιριμπάτι
  • Νησιά του Σολομώντα
  • Τουβαλού
  • Σαμόα
  • Βανουάτου
  • Τόνγκα

«Ο ωκεανός εδώ είναι πολύ πιο όμορφος από οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου», λέει στο BBC ο Μπράιαν Λι, διευθυντής και συνιδιοκτήτης του Palau Hotel, που διαθέτει 54 δωμάτια. Πριν από την πανδημία είχε πληρότητα 70% -80%. Αλλά όταν  τα σύνορα έκλεισαν, όλα άλλαξαν.

Το ξενοδοχείο έχει κρατήσει και τους 20 υπαλλήλους του, αν και με μειωμένο ωράριο: «Προσπαθώ να τους βρίσκω εργασίες, συντήρηση, ανακαίνιση και ούτω καθεξής», λέει ο Μπράιαν Λι. Αλλά τα κενά ξενοδοχεία δεν μπορούν να διατηρηθούν και να ανακαινίζονται για πάντα. «Μπορώ να κρατηθώ άλλο ένα εξάμηνο», λέει. «Μετά ίσως πρέπει να κλείσω».

Ο Μπράιαν δεν κατηγορεί την κυβέρνηση, η οποία έχει στηρίξει οικονομικά τους κατοίκους ενώ κατάφερε επίσης να κρατήσει μακριά τον κορονοϊό: «Νομίζω ότι έκαναν καλή δουλειά», λέει. Ομως, για να επιβιώσει το πρώτο ξενοδοχείο του Παλάου, κάτι πρέπει να αλλάξει σύντομα: «Νομίζω ότι πρέπει να αρχίσουν να ξανανοίγουν, ίσως να κάνουν  ταξιδιωτικές “φυσαλίδες” με τη Νέα Ζηλανδία και άλλες χώρες όπως αυτή», λέει. «Διαφορετικά, κανείς δεν μπορεί να επιβιώσει εδώ».

Τα νησιά του Ειρηνικού που έκλεισαν τα σύνορά τους δεν έχουν κρούσματα Covid-19 (Wikimedia Commons)

Περίπου 2.500 μίλια (4.000 χιλιόμετρα) ανατολικά, τα Νησιά Μάρσαλ παραμένουν επίσης χωρίς κρούσματα. Οπως και στο Παλάου, όμως, η απουσία μόλυνσης είχε επιπτώσεις. Σε εθνικό επίπεδο, εξαιτίας του κορονοϊού αναμένεται να χαθούν περισσότερες από 700 θέσεις εργασίας με 258 από αυτές στον τομέα της εστίασης και της φιλοξενίας, (η μεγαλύτερη πτώση από το 1997) αλλά σε αντίθεση με το Παλάου στα Νησιά Μάρσαλ η απομόνωση επηρεάζει κυρίως την αλιευτική βιομηχανία.

Για να διατηρηθεί «καθαρή» η χώρα, απαγορεύεται η είσοδος στα λιμάνια της σκαφών που έχουν περάσει από μολυσμένες χώρες. Άλλα πλοία, μεταξύ άλλων με βυτιοφόρα καυσίμων και εμπορευματοκιβώτια, πρέπει να περάσουν 14 ημέρες καραντίνα στη θάλασσα πριν από την είσοδο. Αδειες αλιείας δεν πωλούνται πια και οι πτήσεις cargo έχουν διακοπεί.

Το αποτέλεσμα είναι ζοφερό. Σύμφωνα με μια έκθεση των ΗΠΑ οι εξαγωγές των Νήσων Μάρσαλ, που ειδικεύονται στα ψάρια για ενυδρεία, μειώθηκαν κατά 50%. Ανάλογη ήταν και η πτώση των αποστολών σασίμι τόνου. Άλλες αλιευτικές βιομηχανίες αναμένουν πτώση 30% κατά τη διάρκεια του έτους.

Με άλλα λόγια, μπορείς να κρατήσεις μακριά τον κορονοϊό, αλλά δεν μπορείς να τον νικήσεις. Η πανδημία θα σε πλήξει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Η ατόλη Ματζούρο είναι η πρωτεύουσα των νησιών Μάρσαλ και έχει 30.000 κατοίκους (Christopher Michel/flickr)

Το κλείσιμο των συνόρων έχει κάνει πιο φτωχές τις χώρες χωρίς κρούσματα Covid-19 δεν θέλουν όμως όλοι να ανοίξουν ξανά. Ο δρ Ταριβόντα, υπεύθυνος Δημόσιας Υγείας στο Βανουάτου, με πληθυσμό 300.000, εργάζεται στην πρωτεύουσα Πορτ Βίλα, αλλά κατάγεται από το Αμπάε. ένα νησί 10.000 κατοίκων, περίπου 170 μίλια βόρεια: «Η πλειοψηφία [στο Αμπάε] θέλει να μείνουν κλειστά τα σύνορα  όσο το δυνατόν περισσότερο», λέει στο BBC. «“Δεν θέλουμε την ασθένεια, αλλιώς είμαστε καταδικασμένοι, βασικά”, λένε».

«Εάν προκύψει ο κορονοϊός, πιθανότατα θα μοιάζει με πυρκαγιά, αυτό που βλέπουμε ότι έγινε στην Παπούα Νέα Γουινέα δείχνει γιατί ανησυχούμε», λέει υπεύθυνος Δημόσιας Υγείας του Βανουάτου.

Περίπου το 80% των κατοίκων στο Βανουάτου ζει εκτός των πόλεων και της «επίσημης οικονομίας», λέει ο δρ Ταριβόντα, «Και ακόμα δεν έχουν αισθανθεί τις επιπτώσεις. Είναι αγρότες, καλλιεργούν τα δικά τους τρόφιμα, εξαρτώνται από την τοπική, παραδοσιακή οικονομία».

Ωστόσο, η χώρα θα υποφέρει. Η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης αναμένει μείωση του ΑΕΠ κατά περίπου 10%, η μεγαλύτερη για το Βανουάτου από την ανεξαρτησία του το 1980, και δεν οφείλεται μόνο στα κλειστά σύνορα λόγω πανδημίας. Τον Απρίλιο, ο τροπικός κυκλώνας Χάρολντ χτύπησε μεγάλο μέρος της χώρας, σκοτώνοντας τρία άτομα και πλήττοντας περισσότερο από το μισό πληθυσμό.

Ωστόσο, η Covid-19 θα έχει τον μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, αφού το σχέδιο να δέχονται τουρίστες από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία από την 1η Σεπτεμβρίου, απορρίφθηκε όταν αυξήθηκαν τα κρούσματα.

Μικρότερα, ειδικά διασυνοριακά ταξίδια θα μπορούσαν να βοηθήσουν το Βανουάτου. Η κυβέρνηση επέτρεψε πρόσφατα σε 172 εργάτες να ταξιδέψουν στη Βόρεια Αυστραλία για έξι μήνες για να μαζέψουν μάνγκο. Τα εμβάσματα θα βοηθήσουν, αλλά δεν αρκούν για μια χώρα όπου το 35% του ΑΕΠ προέρχεται από τον τουρισμό.

Υπάρχει άραγε κάτι που μπορούν να κάνουν οι χώρες χωρίς κρούσματα Covid-19;

 

Οι ιθαγενείς του Βανουάτου κινδυνεύουν με αφανισμό αν ο κορονοϊός πλήξει το νησί τους (Wikimedia Commons)

Βραχυπρόθεσμα βοηθάει η οικονομική ενίσχυση εργαζομένων και επιχειρήσεων. Αναμένοντας το εμβόλιο, οι ταξιδιωτικές φυσαλίδες παραμένουν η καλύτερη ελπίδα. Αλλά και αυτές μπορεί πολύ εύκολα να «σπάσουν», άλλωστε είναι εκτός προγράμματος για φέτος. Ο Τζόναθαν Πράικ, διευθυντής του προγράμματος για τα νησιά του Ειρηνικού στο Ινστιτούτο Lowy, λέει ότι, καθώς περνούν οι μήνες, η απόγνωση αυξάνεται στις κλειστές χώρες του Ειρηνικού.

Παραδέχεται ωστόσο η μόνη επιλογή τους ήταν το κλείδωμα σε διεθνή κλίμακα: «Ακόμα κι αν διατηρούσαν τα σύνορά τους ανοιχτά, οι μεγάλες τουριστικές αγορές της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας δεν θα ήταν ανοιχτές, καθώς έχουν κλείσει τα δικά τους σύνορα», λέει.

«Αλλιώς θα είχες το χειρότερο και από τους δύο κόσμους, μια υγειονομική κρίση και μια οικονομική κρίση. Θα περάσουν πολλά χρόνια για να δούμε ποιες ήταν οι σωστές αποφάσεις. Αλλά κοιτάζοντας πίσω, κανείς δεν θα αμφισβητήσει ότι η απομόνωση ήταν η σωστή κίνηση για αυτά τα έθνη του Ειρηνικού», λέει ο Τζόναθαν Πράικ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...