Την περασμένη Κυριακή στις 7 Φεβρουαρίου, το βράδυ, την ώρα που στις ΗΠΑ ξεκινούσε το Super Bowl και ενώ η Ευρώπη κοιμόταν, ένα hashtag κατέκλυσε το Twitter. Ηταν γραμμένο με κεφαλαία WE ARE SORRY BRITNEY και δεν είχε καμία σχέση με τα σπορ ή τον ύπνο.

Οι θαυμαστές της Μπρίτνεϊ  Σπίαρς είχαν στηθεί να παρακολουθήσουν το ντοκιμαντέρ των New York Times με τίτλο «Framing Britney Spears», ελπίζοντας ίσως σε λίγη νοσταλγία, λίγο δράμα και την ευκαιρία να θυμηθούν την έντονη περίοδο στη ζωή της ποπ σταρ, όταν βρισκόταν συνεχώς στα πρωτοσέλιδα των ταμπλόιντ, δυστυχώς για λάθος λόγους. Αντ’ αυτού, οι θεατές αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν τον δικό τους ρόλο στην κακομεταχείριση της Μπρίτνεϊ από κουτσομπολίστικο Τύπο, την οικογένειά της, το σύστημα της δικαιοσύνης και την ποπ κουλτούρα συνολικά.

Σε ηλικία 11 ετών, αφού είχε πρωταγωνιστήσει στο «The All-New Mickey Mouse Club», η Μπρίτνεϊ κατάφερε να αποκρούσει τον οικοδεσπότη του Star Search, Εντ ΜκΜάον. «Λοιπόν, εξαρτάται», του λέει συνοφρυωμένη, όταν τη ρωτά επίμονα αν μπορούσε να γίνει το αγόρι της. Το πλήθος γελάει. Δεν θα πάψουν ποτέ να τη βομβαρδίζουν με άθλιες ερωτήσεις. Και προφανώς δεν παύει να νιώθει άβολα με τις προσεκτικά άκακες απαντήσεις, όπως μπορεί να αναγνωρίσει κάθε γυναίκα που προσπαθεί να αποφύγει την ανεπιθύμητη προσοχή, γράφει η Telegraph.

Κατά τη διάρκεια της σχέσης της με τον Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, μεταξύ 1998 και 2002, τη ρωτούσαν συνεχώς αν κοιμόντουσαν μαζί, ενώ σε μια συνέντευξη Tύπου ρωτήθηκε αν είναι παρθένα ή όχι. Ο Τίμπερλεϊκ, εξάλλου, προωθώντας την έναρξη της σόλο καριέρας του, θα διέδιδε αργότερα ότι πράγματι κοιμόνταν μαζί.

Η Μπρίτνεϊ Σπίαρς ήταν, με πολλούς τρόπους, πρωτοπόρος. Εμφανίστηκε σε μια περίοδο που βασικά κυριαρχούσαν συγκροτήματα αγοριών και πολύ λίγες σταρ κατάφεραν να έχουν τη δική της επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Καθώς έπαιζε καθαρή ποπ, δεν την πήραν στα σοβαρά, το είδος της απορρίφθηκε σαν μουσική μιας χρήσης για κορίτσια και η ίδια σαν ωραία ξανθιά, που τραβάει το βλέμμα των αγοριών. Οπως, όμως, ξεκαθαρίζει το ντοκιμαντέρ των New York Times, τον πρώτο καιρό η Μπρίτνεϊ είχε τον έλεγχο των καλλιτεχνικών επιλογών της και πάντα απέφευγε την εικόνα της τέλειας νεαρής Αμερικανίδας.

Η υποκρισία του συμπλέγματος «Μαντόνα/Πόρνη» ποτέ δεν ήταν τόσο εμφανής όσο στον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίστηκαν την Μπρίτνεϊ τα αδηφάγα ταμπλόιντ στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Τον όρο επινόησε ο Σίγκμουντ Φρόιντ για να περιγράψει τους άνδρες, που βλέπουν τις γυναίκες είτε ως «αγίες», ενάρετες, αγνές και αθώες, χωρίς σεξουαλικότητα είτε ως ξεπεσμένες πόρνες, σεξουαλικά ενεργές, διεκδικητικές και ενίοτε επιθετικές. Ετσι είδε την Μπρίτνεϊ Σπίαρς η ποπ κουλτούρα: το καλό κορίτσι που δεν μπορούσαν να της συγχωρήσουν ότι ήταν σεξουαλικό ον, ενώ τη σεξουαλικοποιούσαν συνεχώς.

Δεν το έκαναν μόνον οι άντρες που της έπαιρναν συνέντευξη. Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει σκηνές από την εκπομπή «Dateline» της Νταϊάν Σόγιερ το 2003. Η Σόγιερ καταφέρνει να ενοχλήσει την Σπίαρς αναφέροντας λεπτομέρειες της σεξουαλικής της ζωής. Της λέει ότι η σύζυγος του κυβερνήτη θέλει να την πυροβολήσει επειδή δίνει το κακό παράδειγμα στα κορίτσια. Υπονοεί ότι η 21χρονη τραγουδίστρια δεν μπορεί να κατηγορήσει κανέναν άλλο πέρα από τον εαυτό της για τον αντίκτυπο που είχε ο χωρισμός της με τον Τίμπερλεϊκ.

Ο Τίμπερλεϊκ, παρεμπιπτόντως, έμεινε άθικτος, παρά το γεγονός ότι δημοσιοποίησε λεπτομέρειες για πολύ προσωπικές (σεξουαλικές) στιγμές τους. Ακόμη, έκανε ένα ανατριχιαστικό μουσικό βίντεο κλιπ, στο οποίο μπαίνει σε ένα σπίτι που μοιάζει με το σπίτι της Σπίαρς, την κατασκοπεύει στο ντους και στη συνέχεια την εκδικείται κάνοντας σεξ στο κρεβάτι της. Και είναι ενδιαφέρον να το συγκρίνουμε με αυτό που συνέβη μετά το Superbowl του 2004, όταν εξέθεσε τη θηλή της Τζάνετ Τζάκσον στα μάτια όλης της Αμερικής: ντροπιασμένη η Τζάνετ απομονώθηκε για χρόνια, ενώ ο Τζάστιν δεν είχε καμία συνέπεια.

Το ντοκιμαντέρ ξεκαθαρίζει ότι όλα αυτά συνέβησαν στην Μπρίτνεϊ Σπίαρς πριν από τα πραγματικά ενοχλητικά γεγονότα του 2007. Στις συνεντεύξεις, που έδινε ως έφηβη με λαμπερά μάτια, έχει αυτοπεποίθηση, νιώθει σίγουρη για τον εαυτό της και το μυαλό της. Το 2003 είναι προσεκτική. Φαίνεται κουρασμένη, το μακιγιάζ της είναι βαρύ και βιαστικό, και αναλύεται σε δάκρυα κάτω από το βάρος ακατάλληλων ερωτήσεων.

Τα μισογυνικά ταμπλόιντ και οι κουτσομπολίστικες εκπομπές της τηλεόρασης αγνοούσαν το γεγονός ότι η Σπίαρς καθρέφτιζε απλώς την κοριτσίστικη εφηβεία. Δεν είναι ασυνήθιστο για τις έφηβες να ανεβάζουν τις φούστες τους και να ξεκουμπώνουν τα πουκάμισά τους όσο πιο χαμηλά μπορούν. Ούτε είναι φρικτό έγκλημα να χαϊδεύονται μεταξύ τους και να εξερευνούν το σώμα τους καθώς οδεύουν προς την ωριμότητα. Οι έφηβοι, ωστόσο, λάτρεψαν την Μπρίτνεϊ, και ειδικά οι νέοι της LGBTQ+ κοινότητας που αγωνίζονταν να βρουν τη θέση τους στον κόσμο.

Το 2007, η προσωπική ζωή της νεαρής τραγουδίστριας βρέθηκε στο επίκεντρο των σκανδαλοθηρικών ταμπλόιντ και των talk shows. Το ενδιαφέρον του κοινού για τα προβλήματα ψυχικής υγείας που αντιμετώπιζε, μεγάλωνε πυρετωδώς και οι παπαράτσι την κυνηγούσαν ακατάπαυστα. Ξύρισε το κεφάλι της για να «πετάξει από πάνω της την εικόνα που άλλοι της είχαν επιβάλει», ενώ μαινόταν μια πικρή μάχη μεταξύ της Σπίαρς και του συζύγου της Κέβιν Φέντερλαϊν για την επιμέλεια των δύο παιδιών τους. Τελικά χρειάστηκε να νοσηλευτεί και ο πατέρας της ανέλαβε την κηδεμονία της.

Εδώ και 12 χρόνια δεν έχει κανένα απολύτως νομικό δικαίωμα και πρόσβαση στην περιουσία της. Και όμως, είναι μια ενήλικη γυναίκα, μητέρα δύο παιδιών, που κερδίζει εκατομμύρια δολάρια (κυκλοφόρησε τέσσερα άλμπουμ, έκανε μια παγκόσμια περιοδεία, εξαιρετικά επιτυχημένες εμφανίσεις στο Λος Αντζελες και εμφανίστηκε για δύο σεζόν ως κριτής στο τηλεοπτικό σόου «X Factor». Η Μπρίτνεϊ ζει σε καθεστώς επιτήρησης και ο πατέρας της Τζέιμι Σπίαρς ελέγχει τη δουλειά της, τα οικονομικά της, ακόμη και την προσωπική της ζωή. Η κηδεμονία επιβάλλεται από τα δικαστήρια συνήθως σε άτομα τα οποία δεν είναι σε θέση να πάρουν αποφάσεις, εξαιτίας άνοιας ή ψυχικής ασθένειας. Ολα αυτά τα χρόνια, όμως, δεν έχει γίνει γνωστό αν η 38χρονη ποπ σταρ πάσχει από κάποια ψυχική νόσο και ποια είναι αυτή.

Ανήσυχοι για την παγίδα στην οποία έχει πέσει, όπως λένε, οι θαυμαστές της δημιούργησαν το κίνημα #FreeBritney, που οδήγησε και στη δημιουργία του ντοκιμαντέρ «Framing Britney Spears». Στο ντοκιμαντέρ η εικόνα του 68χρονου Τζέιμι Σπίαρς δεν είναι καλή. Δεν είχε χρήματα, αλλά απέκτησε και δεν θέλει να τα χάσει. Τα χρήματά του προέρχονται από την κόρη του και τα χρήματα της κόρης του τα έχει κερδίσει η σταρ Μπρίτνεϊ Σπίαρς. Η σχέση τους δεν θεωρείται στενή. Νωρίτερα φέτος, μάλιστα, η Μπρίτνεϊ ζήτησε από το δικαστήριο να πάψει την επιτροπεία του πατέρα της, και να επιτρέψει σε μια τράπεζα να διαχειρίζεται τα οικονομικά της.

Τα λεφτά είναι πάρα πολλά. Ρεπορτάζ των New York Times αναφέρει ότι η περιουσία της ανέρχεται σε 57,4 εκατ. δολάρια και 2,7 εκατ. δολάρια σε μετρητά. Το ποσό έφτανε τα 288 εκατ. δολάρια, αλλά τα τελευταία χρόνια ξοδεύτηκαν πάρα πολλά χρήματα σε νοσήλια, κλινικές απεξάρτησης, γιατρούς και δικαστήρια για το διαζύγιο και την επιμέλεια των παιδιών της.

Το #FreeBritney προσπαθεί τώρα να ευαισθητοποιήσει το κοινό μέσα από το διαδίκτυο. Στην πραγματικότητα, όμως, γράφει η Telegraph είναι αδύνατο να γνωρίζουμε σε ποια κατάσταση βρίσκεται πραγματικά η Σπίαρς αυτή τη στιγμή. Δεν έχει δώσει καμία συνέντευξη εδώ και πολλά χρόνια, η επικοινωνία μαζί της στάθηκε αδύνατη, και τα περισσότερα άτομα που βρίσκονται στον στενό της κύκλο αρνήθηκαν να μιλήσουν με τους δημιουργούς του ντοκιμαντέρ. Το σημερινό προσωπικό της και η οικογένειά της αρνήθηκαν επίσης να συμμετάσχουν. Πληροφορίες δίνουν ο πρώην βοηθός της, ένας πρώην χορογράφος, ο ατζέντης της και ο επικεφαλής μάρκετινγκ του πρώτου άλμπουμ της, καθώς και ορισμένοι δημοσιογράφοι, παπαράτσι και ταμπλόιντ.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Britney Spears (@britneyspears)

Ματιές στην προσωπική της ζωή, ωστόσο, μπορεί να ρίξει ο καθένας με ένα κλικ στον λογαριασμό της στο Instagram, όπου προβάλλει στιγμές διαλογισμού στην άμμο, χορευτικά βιντεάκια, λουλούδια, quotes και φωτογραφίες σε παραλίες. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι οι αναρτήσεις της με τα αναρίθμητα emoji δεν είναι παρά κωδικοποιημένες κραυγές για βοήθεια. Φαίνεται εύθραυστη, αλλά ευτυχισμένη, καθώς ξεκινάει να είναι απλώς ο εαυτός της και να απολαμβάνει την απόσταση από τη ζωή της ποπ σταρ.

Η ιστορία απέχει πολύ από το τέλος της, τουλάχιστον όμως η Μπρίτνεϊ στάθηκε πιο τυχερή από άλλους, γράφει η Κέιτ Σόλομον στην Telegraph. Για παράδειγμα, η Εϊμι Γουάινχαουζ, που αναμφίβολα θα μισούσε τη σύγκριση με τη Σπίαρς, είχε πολλά κοινά μαζί της. Οπως και η Μπρίτνεϊ είχε έναν πατέρα που ανέλαβε την κηδεμονία της, λίγους στενούς φίλους, θέματα ψυχικής υγείας, που πήραν μεγάλη δημοσιότητα, βρισκόταν αδιάκοπα στο στόχαστρο των ταμπλόιντ, ενώ τα πολύ σοβαρά προβλήματά της προκαλούσαν συνεχώς απάνθρωπα αστεία εις βάρος της.

Καθώς τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης χάνουν την επιρροή τους και μέσω των social media κερδίζουμε περισσότερη ατομική και συλλογική δύναμη, όλοι μπορούμε να μάθουμε από τα πολλά τρομερά λάθη που έγιναν με την Μπρίτνεϊ Σπίαρς, να αναρωτηθούμε πώς αντιμετωπίζουμε τις γυναίκες στη δημόσια σφαίρα και να εξετάσουμε τον δικό μας ρόλο σε αυτές τις, συχνά, πολύ τραγικές ιστορίες, γράφει η Σόλομον. Θέλουμε, ίσως, οι σταρ μας να είναι «τεφλόν» και να μην τους κολλάει τίποτα από όσα λέμε για αυτούς, αλλά δεν γίνεται.

Θα αλλάξουν άραγε κάποτε τα πράγματα;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News