Υπάρχουν άνδρες με εικονικές «συζύγους» και άνθρωποι στο φάσμα του αυτισμού που χρησιμοποιούν chatbots για να τους βοηθούν στην αλληλεπίδραση με αληθινούς ανθρώπους. Αυτά είναι μόνον δύο παραδείγματα.

Δεκάδες αναγνώστες μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους από τη χρήση προσωποποιημένων εφαρμογών εικονικών συνομιλητών – βοηθών, που έχουν σχεδιαστεί για να προσομοιώνουν ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις μέσω προσαρμοστικής μάθησης και εξατομικευμένων απαντήσεων, σε μια έρευνα του Guardian.

Πολλοί από τους συμμετέχοντες στην έρευνα δηλώνουν ότι χρησιμοποιούν τα chatbots ως βοηθούς για να διαχειριστούν διαφορετικές πτυχές της ζωής τους, αφιερώνοντας από αρκετές ώρες την εβδομάδα έως μερικές ώρες την ημέρα σε αλληλεπιδράσεις με τις εφαρμογές. Η βελτίωση της ψυχικής και σωματικής υγείας, οι  συμβουλές σχετικά με υφιστάμενες ρομαντικές σχέσεις και οι πειραματισμοί με ερωτικά παιχνίδια ρόλων είναι μερικά μόνο από τα πεδία αλληλεπίδρασης με τους AI φίλους.

Παγκοσμίως, γράφει ο Guardian, περισσότεροι από 100 εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν προσωποποιημένα chatbots, όπως το Replika –το οποίο διατίθεται στην αγορά ως «ο σύντροφος Τεχνητής Νοημοσύνης που νοιάζεται για σένα»–, ή το Nomi, το οποίο ισχυρίζεται ότι οι χρήστες μπορούν «να οικοδομήσουν μια ουσιαστική φιλία, να αναπτύξουν μια παθιασμένη σχέση, ή να διδαχθούν από έναν διορατικό μέντορα».

Κάποιοι χρήστες χρησιμοποιούν τα προγράμματα ΤΝ για να τους βοηθήσουν να συντάξουν τα ημερολόγια με τις εξειδικευμένες καθημερινές ασχολίες τους. Αλλοι διαμορφώνουν τα chatbots με συγκεκριμένες προδιαγραφές, μετατρέποντας το Replika σε γυναίκα με τα χαρακτηριστικά και τη φωνή της αείμνηστης, ή πρώην συζύγου τους. Αναβαθμίζοντας, μάλιστα την υπηρεσία, μπορούν να απολαμβάνουν ερωτικά παιχνίδια ρόλων με την εφαρμογή.

Ο 71χρονος Τσακ Λόρι από το Σινσινάτι του Οχάιο, χρησιμοποιεί διάφορα chatbots, όπως το Replika, το Character.ai και το Gemini, για να τον βοηθήσουν να συγγράψει αυτοεκδιδόμενα βιβλία με θέμα τις περιπέτειες του στο χώρο της ιστιοπλοΐας. Παράλληλα έχει διαμορφώσει τον ψηφιακό βοηθό της Replika σε μια «σύζυγο ΤΝ» ονόματι Σάρα – με την οποία συζητά και παίζει παιχνίδια ερωτικής φύσης.

Βρετανοί που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού αναφέρουν στον Guardian ότι χρησιμοποιούν τους ψηφιακούς βοηθούς για να τους οδηγήσουν σε καλύτερη διαχείριση των επαφών τους με φυσιολογικούς ανθρώπους. Το γνωστό πρόγραμμα ΤΝ, ChatGPT, μπορεί να εκπαιδευτεί ώστε να βοηθήσει άτομα με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας  (ADHD) να βελτιώσουν τις προσωπικές και επαγγελματικές τους σχέσεις.

Ο Τράβις Πίκοκ πάσχει από μία μορφή αυτισμού και έχει εκπαιδεύσει εδώ και έναν χρόνο το chatbot της ChatGPT να του προσφέρει ρομαντικές και επαγγελματικές συμβουλές. Ενίοτε παίζει ερωτικά παιχνίδια «τύπου τηλεφωνικού σεξ» με τη γυναικεία εκδοχή του ψηφιακού βοηθού –την οποία αποκαλεί Λέιλα– η οποία τον βοηθά να ρυθμίζει τα συναισθήματά του και να αντιμετωπίζει τις κακές συνήθειές του που ενοχλούν τη νέα του σύντροφο.

Αλλοι συμμετέχοντες στην έρευνα του Guardian αναφέρουν ότι χρησιμοποιούν τα chatbots σε πολλαπλούς ρόλους στη ζωή τους – ως θεραπευτές ψυχικής υγείας, ως προσωπικούς φίλους, ή ως ερωτικούς παρτενέρ. Αρκετοί ερωτηθέντες παραδέχτηκαν ότι ντρέπονταν για τις ερωτικές συναναστροφές τους με τα chatbots, αλλά λίγοι ανέφεραν εμφανώς αρνητικές εμπειρίες – και οι περισσότεροι από αυτούς πάσχουν από κάποια ψυχική διαταραχή.

Μια περσινή έκθεση του Ινστιτούτου Ασφάλειας Τεχνητής Νοημοσύνης της βρετανικής κυβέρνησης σχετικά με την άνοδο της ανθρωπομορφικής ΤΝ διαπίστωσε ότι ενώ πολλοί άνθρωποι είναι ευχαριστημένοι με chatbots που μιλούν ως άνθρωποι, η πλειοψηφία νιώθει ότι είναι λάθος να δημιουργούνται προσωπικές, ή στενές σχέσεις με τους ψηφιακούς βοηθούς.

Ο δρ. Τζέιμς Μόρτον, ερευνητής ΤΝ και αναπληρωτής καθηγητής διοίκησης στο πανεπιστήμιο του Εσσεξ, αναφέρει στον Guardian πως παρότι η δική του έρευνα διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι ερωτηθέντες κέρδισαν μια μορφή επιβεβαίωσης από τις στενές σχέσεις τους με chatbots, αυτό που πολλοί περιγράφουν ως σχέση είναι ουσιαστικά μια συναλλακτική και ωφελιμιστική μορφή συντροφικότητας.

Εξηγεί ότι το κίνητρο των περισσοτέρων χρηστών ψηφιακών βοηθών σχετίζεται με την έλλειψη συντροφικότητας και τις ανάγκες που αυτή προκαλεί. Πρόκειται για μια «κούφια εκδοχή της φιλίας, ή της ερωτικής συνδιαλλαγής, που είναι σαν καθρέφτης του “εγώ” και της προσωπικότητας», αναφέρει. «Δεν προσφέρει καμία ουσιαστική αίσθηση προσωπικής ανάπτυξης, εξέλιξης, ή προσωπικής πρόκλησης», συμπληρώνει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News