Τα εφηβικά, ερωτικά γράμματα που έγραφε ο 17χρονος, τότε, Μπομπ Ντίλαν προς την αγαπημένη του από το σχολείο, πουλήθηκαν σε δημοπρασία για 669.875 δολάρια (654.250 ευρώ). Η παρτίδα αποτελείται από 42 επιστολές τού τότε Ρόμπερτ Αλεν Ζίμερμαν, όπως είναι το πραγματικό όνομά του, προς την αγαπημένη του στο γυμνάσιο, Μπάρμπαρα Αν Χιούιτ. Οι επιστολές εκτείνονται σε 150 χειρόγραφες σελίδες και όπως αποκαλύπτεται σε αυτά τα γράμματα, το 1958, ο νεαρός τότε Ρόμπερτ ονειρευόταν να αλλάξει το όνομά του και να πουλήσει ένα εκατομμύριο δίσκους. Το «Little Willie» («Ο μικρός Γουίλι») και το «Εlston» ήταν στη λίστα με τα πιθανά ονόματα που θα μπορούσε να είχε επιλέξει ο μουσικός, για να τον γνωρίσει το ευρύ κοινό, σύμφωνα με τους βρετανικούς Times.

Στα εφηβικά γράμματά του, ο Ντίλαν επίσης έγραφε για την προετοιμασία του, για το τοπικό σόου ταλέντων, ενώ μοιραζόταν με την αγαπημένη του μικρά κομμάτια ποίησης. Ο ερωτοχτυπημένος, νεαρός τότε, μουσικός αποκαλύπτει στην αγαπημένη του τα όνειρά του, ενώ μοιράζεται μαζί της κάποιες σκέψεις που είχε για το μέλλον του, της γράφει για τη μουσική, για τους δίσκους που ακούει, τη σύνθεση τραγουδιών και την ηχογράφηση. Παράλληλα, σχολιάζει αυτοκίνητα και ρούχα της εποχής. Επιπλέον, η παρτίδα περιλαμβάνει μία υπογεγραμμένη κάρτα για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου από τον Ντίλαν και ένα ανυπόγραφο χειρόγραφο σημείωμα.

Η Χιούιτ, γεννημένη το 1941, όπως ακριβώς και ο Μπομπ Ντίλαν, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στο Χίμπινγκ της Μινεσότα, κατά τα πρώτα εφηβικά χρόνια της. Εκεί γνώρισε τον Ντίλαν, στο μάθημα της ιστορίας, στο σχολείο τους. Το πρώτο τους ραντεβού ήταν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, το 1957. “Η Μπαρμπ και ο Μπομπ είχαν δώσει ραντεβού σε ένα πάρτι, για την περίοδο των εορτών, στα βόρεια της πολιτείας, στην περιοχή των Twin Cities. Ερωτεύτηκαν εκείνη τη νύχτα”, αναφέρει ο αντιπρόεδρος της εταιρείας δημοπρασιών.

Συνέχισαν την ανταλλαγή επιστολών, τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του 1959. Σε ένα από τα τελευταία γράμματα, απεικονίζεται το τέλος της σχέσης τους, με τον Ντίλαν να ζητά από τη Χιούιτ να επιστρέψει τις φωτογραφίες που της είχε στείλει. Σύμφωνα με τους Times, περίπου δεκαπέντε χρόνια μετά, στα μέσα της δεκαετίας του ’70, η Χιούιτ παντρεύτηκε. Ωστόσο, χώρισε έπειτα από μία επταετία. Παρέμεινε ανύπαντρη, μέχρι το θάνατό της, πριν από δύο χρόνια. Τότε είναι που η κόρη της βρήκε τις επιστολές του Ντίλαν προς τη μητέρα της, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα. Παράλληλα, η κόρη της Χιούιτ δήλωσε ότι ο Ντίλαν είχε επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τη μητέρα της, στα τέλη της δεκαετίας του ’60 (μία δεκαετία, δηλαδή, μετά το τέλος της αλληλογραφίας τους), προκειμένου να την προσκαλέσει σε ένα από τα σόου του, για να τον παρακολουθήσει. Ωστόσο, εκείνη απέρριψε την πρόσκλησή του και δεν πήγε ποτέ να τον δει στη σκηνή.

Φαίνεται, μάλιστα, ότι ο Μπομπ Ντίλαν έχει συμπεριλάβει σε κάποιους από τους στίχους των τραγουδιών του κάτι από την πρώτη αγάπη του. Η Χιούιτ ήταν κοκκινομάλλα και στο «Tangled Up in Blue» του 1975, υπάρχουν οι στίχοι: «Νωρίς ένα πρωί, ο ήλιος έλαμπε/ Ημουν ξαπλωμένος στο κρεββάτι/ Αναρωτιόμουν αν τα είχε αλλάξει όλα/ Αν τα μαλλιά της ήταν ακόμα κόκκινα».

Η δημοπρασία πραγματοποιήθηκε στις 17 Νοεμβρίου, από την RR Auction, έναν οίκο δημοπρασιών με έδρα στη Βοστώνη που ειδικεύεται σε αναμνηστικά διασήμων, με τις προσφορές για τις ερωτικές επιστολές του Ντίλαν να ξεκινούν από τις 250.000 δολάρια. Ο Ντίλαν, ωστόσο, διατηρεί τα πνευματικά δικαιώματα των στίχων και της ποίησης που έγραψε στη Χιούιτ.

«Πρόκειται για ένα αρχείο από τα πιο σημαντικά που έχουμε προσφέρει ποτέ, για τον 20ό αιώνα», ανέφερε ο αντιπρόεδρος της RR Auctions, Mπόμπι Λίβινγκστόουν. Περιέγραψε τις επιστολές ως “έναν απολογισμό από πρώτο πρόσωπο, για τα χρόνια της διαμόρφωσης του Ντίλαν», προσθέτοντας ότι «δίνουν πραγματικά μία εικόνα για το πώς σκόπευε να παρουσιάσει στο ευρύ κοινό τον εαυτό του». Παράλληλα, από τις επιστολές του είναι ξεκάθαρο ότι ο Ντίλαν είχε ονειρευτεί ως έφηβος όλα όσα έγιναν πραγματικότητα στη συνέχεια, ήταν σαν να τα είχε προβλέψει.

Από τα γράμματά του ήδη προκύπτει ότι, έφηβος ακόμα, ο Ντίλαν μπορεί να ενδιαφερόταν για τη ροκ μουσική, αλλά περισσότερο τον τραβούσε η φολκ. Πήρε το ψευδώνυμο Μπομπ Ντίλαν όταν είδε τα ποιήματα του Ντίλαν Τόμας. Παράτησε το κολέγιο το 1961 και πήγε στη Νέα Υόρκη, όπου εντάχθηκε στην καλλιτεχνική σκηνή και το 1962 έβγαλε τον πρώτο δίσκο του, με το όνομά του: Bob Dylan. Ανάμεσα στα κομμάτια του άλμπουμ ήταν και το πασίγνωστο «The House of the Rising Sun» – η δική του διασκευή που επηρέασε αργότερα τους Αnimals, που το ανέδειξαν σε παγκόσμια επιτυχία.

Ο Ντίλαν στη Νέα Υόρκη είχε την τύχη να συναντήσει το είδωλό του, τον Γούντι Γκάθρι, ο οποίος τότε ήταν άρρωστος και τον επισκεπτόταν στο νοσοκομείο. Ο δεύτερος δίσκος του Ντίλαν, το 1963, «The Freewheeling Bob Dylan», είχε πολλά τραγούδια διαμαρτυρίας, για επίκαιρα θέματα, όπως οι φυλετικές διακρίσεις, αλλά και ένα από τα γνωστότερα κομμάτια του, το «Blowing in the Wind». Ο τρίτος δίσκος του, το 1964, oνομαζόταν «The Times they’re A-changing» και είχε, επίσης, σαφώς πολιτικό περιεχόμενο, με αφετηρία το ομότιτλο τραγούδι. Την ίδια χρονιά, ο νομπελίστας μουσικός δίνει το «Αnother Side of Bob Dylan», με πιο πολλά ερωτικά τραγούδια.

Στη συνέχεια, θα υιοθετήσει πολλά ηλεκτρικά όργανα, κάτι που κάποιοι φίλοι της φολκ μουσικής θα θεωρήσουν προδοσία. Ωστόσο, το νέο αυτό ύφος είναι ο μόνος τρόπος να παρουσιάσει τρεις αριστουργηματικούς δίσκους: Το «Bringing it All Back Home», το «Highway 61 Revisited» και το «Blonde on Blonde». Ακολουθεί το μυστηριώδες ατύχημα που είχε με τη μοτοσικλέτα, το 1966, που έφερε μια περίοδο εσωστρέφειας, με ελάχιστες δημόσιες εμφανίσεις. Ο Ντίλαν είχε σπάσει λαιμό, κόκαλα, ενώ είχε και πολλά τραύματα στο πρόσωπό του. Πολλοί είπαν ότι ήταν δολοφονική ενέργεια από τη CIA. Ωστόσο, ύστερα από αυτό το ατύχημα ο Ντίλαν δεν θα ήταν ποτέ ξανά ίδιος.

Τις επόμενες δεκαετίες πέρασε από πολλές φάσεις, ενώ μεταξύ άλλων ασπάστηκε και τον χριστιανισμό. Βαθιά επηρεασμένος από τη θρησκεία, τον Ιανουάριο του 1968 κυκλοφορεί τον δίσκο «John Wesley Harding», ο οποίος περιλάμβανε και το «All Αlong the Watchtower», πιο γνωστό από τη διασκευή του Τζίμι Χέντριξ.

Το 1974 είναι η χρονιά της μεγάλης επιστροφής. Πραγματοποιεί σειρά θριαμβευτικών συναυλιών με τους Band, από τις οποίες κυκλοφορεί ένας διπλός λάιβ δίσκος, το «Before the flood». Η επόμενη είναι μια μεγάλη και παραγωγική χρονιά του Μπομπ Ντίλαν ως μουσικού, ωστόσο είναι μία δύσκολη περίοδος για τον γάμο του με την πρώτη του σύζυγο.

Στις αρχές εκείνης της χρονιάς, κυκλοφορεί το αριστουργηματικό «Blood on the Tracks», εμπνευσμένο από την έγγαμη συμβίωση και τις δυσκολίες της. Η χρονιά κλείνει με το «Desire», το οποίο περιέχει και το «Sara», ένα τραγούδι-ύμνο στη γυναίκα του. Τον Νοέμβριο του 1976, ο Ντίλαν χόρεψε μαζί με τους Νιλ Γιανγκ, Βαν Μόρισον, Ερικ Κλάπτον, Τζόνι Μίτσελ, Dr. John και Ρόνι Χόκινς, στο «τελευταίο βαλς» των Band. Η μεγαλειώδης συναυλία ηχογραφήθηκε από τον Μάρτιν Σκορσέζε. Το 1977 εκδίδεται το διαζύγιό του με τη Σάρα Ντίλαν.

Δύο χρόνια αργότερα, το «Slow Train Coming» ανοίγει μία τριλογία δίσκων, με τους οποίους ο Ντίλαν ψάχνει να βρει… τον δημιουργό του. Γίνεται ένας αναγεννημένος χριστιανός (New-born Christian) τη δεκαετία του ’80. Συνεχίζει να κάνει περιοδείες και να ψάχνεται και το 1989 κυκλοφορεί τον δίσκο «Οh Mercy». To 1992 γιορτάζει 30 έτη επί σκηνής, με καλεσμένους όλους τους παλιούς φίλους του. Κάνει παγκόσμια περιοδεία, έρχεται μάλιστα και στην Ελλάδα, στις 14 Ιουνίου του 1993. Ολα αυτά τα χρόνια, δεκάδες καλλιτέχνες διάφορων μουσικών ειδών διασκευάζουν τα τραγούδια του. Ωστόσο, η πηγή έμπνευσης του Ντίλαν δεν έχει ακόμα στερέψει. Συνεχίζει να βγάζει δίσκους και να θυμίζει ότι υπάρχει ένας ενεργός δημιουργός.

Σχεδόν στα 60 χρόνια του, το 1997 κυκλοφορεί το «Time Out of Mind», γραμμένο πριν και μετά από μία μεγάλη περιπέτεια υγείας, με την καρδιά του. Ενας δίσκος κλάσης, αλλά παράλληλα και ένας δίσκος που πετυχαίνει εμπορικά. Το «Time Out of Mind» σαρώνει τα βραβεία Γκράμι, ανοίγοντας μία περίοδο απόδοσης τιμών για τον καλλιτέχνη.

Τα επόμενα χρόνια βραβεύεται από τον βασιλιά της Σουηδίας, προτείνεται για το Νόμπελ Λογοτεχνίας και παίρνει Οσκαρ για το κομμάτι «Things have changed». O δίσκος του «Love and Theft» κυκλοφόρησε στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001, την ίδια ημέρα των τρομοκρατικών επιθέσεων της Αλ Κάιντα στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης και στο αμερικανικό Πεντάγωνο.

Ο Ντίλαν επιβεβαιώνει ότι διανύει ακόμη μία εφηβεία, συμμετέχοντας σε ταινίες, διαφημιστικά, κυκλοφορώντας νέους, αξιόλογους δίσκους, όπως τον «Modern Times» του 2006, τον «Τοgether Through Life» του 2009 και τον «Christmas In The Heart», την ίδια χρονιά. Και φυσικά περιοδεύει ανά τον κόσμο με την «Never Ending Tour», η οποία ξεκίνησε το 1988 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News