Η καλύτερη απάντηση στο ερώτημα «πόσο ασφαλέστερα έχουν γίνει τα αυτοκίνητα τα τελευταία 50 χρόνια», αποτυπώνεται με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο σε ένα σύντομο βίντεο της σύγκρουσης μιας Chevrolet Bel Air του 1959 και μιας Chevrolet Malibuτου 2009. Δύο μεσαίας κατηγορίας –για την εποχή τους- αμερικανικά αυτοκίνητα, που τα χωρίζουν ακριβώς 50 χρόνια εξέλιξης, αποδεικνύουν παραστατικά, ότι ούτε το μέγεθος του αμαξώματος αλλά ούτε και το «πάχος» της λαμαρίνας αρκούν, για να προστατέψουν αποτελεσματικά σε περίπτωση ατυχήματος. Η σύγχρονη Malibu, με μια μελετημένη δομή αμαξώματος για να απορροφά την ενέργεια της πρόσκρουσης το εμπρός μέρος, αερόσακους και ζώνες ασφαλείας τριών σημείων με προεντατήρες, διατηρεί τους επιβάτες της ανέπαφους, στην ίδια πρόσκρουση, όπου αυτοί της Bel Air θα είχαν ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης.

Μέσα σε πενήντα χρόνια, τεχνολογικές καινοτομίες που ξεκίνησαν ακριβώς στα τέλη της δεκαετίας του 60, όπως οι ζώνες ασφαλείας τριών σημείων, τα προσκέφαλα και τα καλυμμένα με μαλακά υλικά ταμπλό από τη Volvo, τα πρώτα crash test από τη Mercedes και ο πρώτος αερόσακος πολύ αργότερα, το 1981, κατέληξαν σήμερα, με την εξέλιξη και την ενσωμάτωσή τους σε όλα σχεδόν τα αυτοκίνητα, να σώζουν χιλιάδες ζωές κάθε χρόνο.

Μια άλλη, εξίσου παραστατική, εικόνα για την εξέλιξη της ασφάλειας και της τεχνολογίας των αυτοκινήτων τα τελευταία πενήντα χρόνια, μας δίνει η Ford. Η αμερικανική εταιρεία, πήρε μια Mustang πρώτης γενιάς του 1965, την έκοψε κατά μήκος στη μέση και την ένωσε με το τελευταίο ομώνυμο μοντέλο του 2015. Το υβρίδιο αυτό που αποτελεί μια ιδιότυπη μηχανή του χρόνου, μαγνητίζει από τις 4 Μαΐου τα βλέμματα των επισκεπτών του μουσείου National Inventors Hall of Fame στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, στο πλαίσιο μίας έκθεσης για την ανάπτυξη του αυτοκινήτου τον τελευταίο μισό αιώνα.

Οι δοκιμές πρόσκρουσης που αποτελούν σήμερα μια δεδομένη πρακτική για κάθε κατασκευαστή ώστε να αξιολογεί τα συστήματα ασφαλείας και τη δομή του αμαξώματος των μοντέλων του, εξελίχτηκαν και αυτές σημαντικά μέσα στο διάστημα μισού αιώνα. Οι κατασκευαστές και οι εθνικοί οργανισμοί που τις πραγματοποιούσαν κατάφεραν σταδιακά να καταλήξουν σε κοινά πρωτόκολλα για τη διενέργειά τους. Έτσι σήμερα στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής ισχύουν κοινές προδιαγραφές, αν και όχι καθολικές. Στη βόρεια Αμερική η Εθνική Υπηρεσία Αυτοκινητοδρόμων και Ασφάλειας (NHTSA), πραγματοποιεί τις σχετικές δοκιμές, ενώ στην Ευρώπη είναι ο οργανισμός EuroNCAP, που έχει την αντίστοιχη ευθύνη.

Παρά όμως τα πενήντα χρόνια πολύ σημαντικών εξελίξεων στον τομέα της παθητικής ασφάλειας, υπάρχουν ακόμα και σήμερα αυτοκίνητα σε αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Ινδία και τα κράτη της Νότιας Αμερικής, που δεν πληρούν καμία από τις προδιαγραφές ασφαλείας που θεωρούνται αυτονόητες και υποχρεωτικές στα δικά μας μέρη. Αυτοκίνητα για ανθρώπους ενός κατώτερου θεού, που κατασκευάζονται επίτηδες ελλιπή με το πρόσχημα της ανάγκης διατήρησης του κόστους χαμηλά.

Το επόμενο βήμα λοιπόν που θα γίνει και έχει μάλιστα ξεκινήσει, είναι η  ομαδοποίηση των προδιαγραφών αξιολόγησης ασφάλειας και η ίδρυση ενός διεθνούς οργανισμού NCAP (New Car Assessment Program), οι προδιαγραφές του οποίου θα επιβάλλονται σε όλους τους κατασκευαστές. Η τεχνολογία υπάρχει, τα θετικά αποτελέσματα είναι ορατά και μένει απλά να ισχύσουν για όλους και όχι μόνον για προνομιούχους Ευρωπαίους, Ιάπωνες και Αμερικανούς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News