Θυμάστε την εποχή που τα 300 χλμ/ώ. ήταν ίδιον των υπεραυτοκινήτων; Πλέον η μπάρα των υπερ-επιδόσεων ξεπερνιέται και από αμαξώματα της διπλανής πόρτας. Συμβαίνει τώρα με τη νέα, κορυφαία έκδοση του RS 3. Το οποίο, άκουσον-άκουσον, βγαίνει και σε σεντάν. Που, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, «κάθεται» ακόμα καλύτερα οπτικά. Κι αυτό γιατί συνιστά την πιο θεαματική ντρίπλα, ανατροπή, πώς το λένε;

Αλήθεια, πόσοι ανυποψίαστοι θα πάρουν χαμπάρι πως κάτω από τον μάλλον παλιομοδίτικο όρο «σεντάν», κάτω από τις τέσσερις πόρτες και το κλασικό πορτ-μπαγκάζ, βρίσκεται ένα τέρας επιδόσεων; Για την ακρίβεια, αυτή η άρτι αφιχθείσα έκδοση του RS 3 είναι το πρώτο αυτοκίνητο της κατηγορίας που αγγίζει το εξωφρενικό, άλλοτε, όριο των 300 χλμ/ώ. Συγγνώμη, αλλά είναι πολλά. Πάρα πολλά. Αν έχεις ποτέ σου «τριακοσαρίσει», ξέρεις πώς είναι: το τοπίο θολώνει, είσαι στην απόλυτη τσίλια γιατί, ακόμα και αν έχεις μπροστά σου μια ατέλειωτη ευθεία -τύπου προς Τρίπολη ή Κατερίνη- δεν έχει μόνο σημασία με το πόσα πας και τι κάνεις ακριβώς αλλά και το πώς ο άλλος, ο μπροστινός σου, στο βάθος του ορίζοντα, μπορεί να αντιληφθεί τη σχετική διαφορά ταχύτητάς σας.

Συχνά, όχι. Οπότε, για να το πάω και λίγο παραπέρα, ποιο ακριβώς, θα πείτε, το νόημα των 300 χλμ/ώ; Με εξαίρεση κάποια τμήματα των γερμανικών εθνικών δρόμων, των γνωστών autobahnen, όχι μόνο είσαι παράνομος αλλά κινδυνεύεις να μπεις βαθιά στον πυρήνα του αυτόφωρου και του εν δυνάμει serial killer. Mεταξύ μας, νομίζω πως είναι τρελά υποκριτικό. Το να έχεις ένα τέρας 407 ίππων με ένδυμα περιπάτου, ικανό να εξοντώσει σχεδόν ό,τι κινείται δίπλα του σε τέσσερις τροχούς και, την ίδια στιγμή, να έχεις σχεδόν παντού στην Ευρώπη όριο ταχύτητας τα περίπου 120 χλμ/ώ. ενώ, ταυτόχρονα, διαφημίζεις ως προσόν σου την επίμαχη «τριακοσάρα», είναι μέρη ενός, θεωρητικά, ασύμβατου συλλογισμού.

Το RS 3 Perfomance Edition είναι πιο ισχυρό και ταχύτερο από κάθε άλλο RS 3 έως σήμερα. Είναι το πρώτο αυτοκίνητο της κατηγορίας που επιτυγχάνει τελική ταχύτητα 300 χλμ/ώ. ξεπερνώντας κατά 10 χιλιόμετρα την κανονική έκδοση με το πακέτο ‘’RS Dynamics Package Plus’’

Τότε, θα σκεφτεί κάποιος, τι νόημα έχουν περιπτώσεις τόσο καθηλωτικές όπως το RS 3; Και όμως, παρά την per se αντίφαση, τέτοια αυτοκίνητα εξακολουθούν να υμνούν το ύψος, τα «Ιμαλάια» στα οποία έχει φτάσει η μηχανολογία. Δοξάζουν την τεχνολογία ενός υπέροχου και χιλιοβραβευμένου πεντακύλινδρου, το ασφαλές πάτημα μιας τετρακίνησης quattro και ενός, συνολικά, πακέτου που πρακτικά έχει λίγα να ζηλέψει από ένα υπεραυτοκίνητο.

Είστε περίεργοι για το ποιο από τα δύο, ένα RS 3 ή, για παράδειγμα, ένα κεντρομήχανο, πισωκίνητο supercar, ακόμα και επιπέδου Ferrari, θα είναι πιο γρήγορο σε ένα, ας πούμε, γρήγορο ανέβα-κατέβα Ωρωπού; Μπα, μην είστε και τόσο γιατί, με ίδιας ικανότητας οδηγούς στα χειριστήρια και των δύο, μπορείτε να στοιχηματίσετε τα ωραία σας λεφτά υπέρ του πρώτου. Ειδικά αν βρέχει, τώρα που χειμωνιάζει; Μπορείτε να παίξετε και τα ρέστα σας. Στάνταρ άσσος.

Το θέμα με περιπτώσεις τύπου το RS 3 είναι ότι δημοκρατικοποιούνται οι επιδόσεις, το υπερ-κράτημα και μία σχετική ευκολία στο αποτέλεσμα της νίκης. Εννοείται πως πρέπει να διαθέτεις περισσότερα καντάρια οδηγικού ταλέντου για νας πας πραγματικά γρήγορα μία Ferrari απ΄ό,τι κάποιο από τα δημοφιλή hot hatch νέας εσοδείας, ειδικά σε γλιστερό ελληνικό οδόστρωμα.

Το πολύ θετικό, πάντως, είναι ότι πλέον, σ’ αυτήν τη γενιά του RS 3, την τρίτη ως Sportback και τη δεύτερη ως αμάξωμα Sedan, με το RS Torque Splitter, επιτέλους, η Audi διαθέτει και το μπόνους μιας πιο ρυθμίσιμης συμπεριφοράς με το γκάζι. Βλέπετε, της πήρε μερικές δεκαετίες να αποδεχθεί ότι, απέναντι στην προαιώνια αντίπαλό της, μια δυνατή, πισωκίνητη BMW, χρειάζεται να αποκτήσει κι αυτή το οδηγικό, φαντεζί πλεονέκτημα της πλαγιολίσθησης. Ε, πλέον συμβαίνει σ’ αυτήν τη γενιά, οπότε είναι καιρός πολύχρωμα μπαλόνια να πετάξουν στους ουρανούς του Ίνγκολσταντ, στα κεντρικά της εταιρείας στη Γερμανία. Μπορεί και σε Ελευσίνα, Φιλοθέη, Γλυφάδα – γενικώς παντού.

Ακριβέστερα, το RS Torque Splitter, αυξάνει τη σταθερότητα –για παράδειγμα σε βρεγμένες συνθήκες– ενώ παράλληλα βελτιώνει την ευελιξία και μειώνει την υποστροφή, αυτή δηλαδή την οποία παραδοσιακά μέμφονται οι πιστοί «μπεμβεδάκηδες». Αυτό επιτυγχάνεται μέσω δύο ηλεκτρονικά ελεγχόμενων πολύδισκων συμπλεκτών που κατανέμουν ενεργά τη ροπή, με πλήρη μεταβλητότητα, μεταξύ των πίσω τροχών. Σύμφωνα με την εταιρεία, έως και το 50% της ισχύος μπορεί να διοχετευθεί στον πίσω άξονα, ενώ στο πρόγραμμα RS Torque Rear όλη η ροπή που φθάνει σε αυτόν μπορεί να μεταφερθεί στον εξωτερικό τροχό. Αυτό με την σειρά του επιτρέπει το ντριφτάρισμα (τι είπες, τώρα…;) σε ελεγχόμενες διαδρομές.

Πού, λοιπόν, θα εκτονωθεί όλος αυτός ο οδηγικός δυναμισμός, τα 0-100 σε μόλις 3,8 δευτερόλεπτα, οι επίμαχες «τριακοσάρες» και όλη η τεχνολογική υπερπαραγωγή που συνοδεύει τούτο το υπέροχο αυτοκίνητο; Κανονικά, τυπικά και νόμιμα, σε πίστα. Σαν κι αυτές που ζουν εν αφθονία στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Αντικανονικά, ουσιαστικά και παράνομα, στο δρόμο – για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Τι μέλλει, λοιπόν, γενέσθαι; Μπα, τίποτα περισσότερο απ΄όσα ήδη ξέρετε. Με ένα τέτοιο «όπλο», πολλώ μάλλον ένα της σχολής Audi που κρύβει την ταχύτητά του (τo RS 3 δεν είναι Lotus ή Caterham που δαγκώνεις ταυτότητα από τα 130 χλμ/ώ λόγω υπερπληθώρας πληροφορίας και χαμηλού βάρους) χρειάζεται ένας νηφάλιος, προσεκτικός, έμπειρος οδηγός που δεν αρκείται σε άσκοπη επίδειξη και οδηγικές καγκουριές αλλά αξιοποιεί το μηχάνημα τιμώντας τους μηχανικούς που το έφτιαξαν και την ελευθερία που, προς το παρόν, έχουμε ακόμη σε δρόμους χωρίς δορυφόρους που τσεκάρουν ανά πάσα στιγμή αν πας με πέντε χιλιόμετρα παραπάνω.

Εύχομαι αυτοί οι μόλις 300 τυχεροί που θα αποκτήσουν την ισάριθμη, περιορισμένης παραγωγής έκδοση με το όνομα ‘’Audi RS 3 Performance Edition’’ να είναι τέτοιοι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News