Ο βραβευμένος με Pritzker (είναι το Νομπέλ της αρχιτεκτονικής) κορυφαίος ιάπωνας αρχιτέκτονας Αράτα Ισοζάκι εγκατέλειψε τα εγκόσμια σε ηλικία 91 ετών, όπως ανακοίνωσε η επί χρόνια σύντροφός του Μίσα Σιν. Πέθανε από φυσικά αίτια την περασμένη Τετάρτη, στο σπίτι του στη Νάχα, στην Οκινάουα.

Ως ένας από τους πρώτους ιάπωνες αρχιτέκτονες που άρχισαν να εργάζονται και να διακρίνονται σε παγκόσμια κλίμακα, ο Αράτα, κατά τη διάρκεια της λαμπρής του καριέρας, η οποία διήρκεσε περισσότερο από έξι δεκαετίες, σχεδίασε περισσότερα από 100 αρχιτεκτονήματα που ανεγέρθηκαν στην Ασία, στην Ευρώπη, στη Βόρεια Αμερική, στη Μέση Ανατολή και στην Αυστραλία.

Το συγκρότημα Art Tower Mito στην Ιαπωνία, το Qatar National Convention Center στην Ντόχα και το Palau Sant Jordi, που ανεγέρθηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βαρκελώνη το 1992, είναι ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και  το δεύτερο κτίριο του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης.

Ο Αράτα Ισοζάκι γεννήθηκε στην πόλη Οΐτα της Ιαπωνίας το 1931. Στην αρχιτεκτονική αποφάσισε να στραφεί, σπουδάζοντας στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, όταν ήταν ακόμη έφηβος, αφού αντιλήφθηκε το ανείπωτο μέγεθος της καταστροφής που είχαν προκαλέσει οι δύο ατομικές βόμβες των ΗΠΑ στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι. «Η πρώτη μου εμπειρία στην αρχιτεκτονική ήταν το κενό της αρχιτεκτονικής», είχε αναφέρει, όταν κέρδισε το Pritzker. «Ετσι, άρχισα να σκέφτομαι πώς οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ξαναχτίσουν τα σπίτια και τις πόλεις τους».

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, ο Ισοζάκι μαθήτευσε στο αρχιτεκτονικό γραφείο ενός πρώην καθηγητή του, του διάσημου αρχιτέκτονα και επίσης βραβευμένου με Pritzker (το 1987) Κένζο Τάνγκε, ενώ το 1963 ίδρυσε το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο, Arata Isozaki & Associates, σε μια περίοδο κατά την οποία επικρατούσε οικοδομικός οργασμός στην Ιαπωνία.

«Για να βρω τον καταλληλότερο τρόπο να λύσω αυτά τα προβλήματα, δεν θα μπορούσα να σταθώ σε ένα μόνο στυλ. Η αλλαγή μετατράπηκε σε σταθερά. Παραδόξως, αυτό κατέστη το δικό μου στυλ», είχε σημειώσει μιλώντας για την αρχιτεκτονική του προσέγγιση στην Ιαπωνία κατά τα πρώτα χρόνια της καριέρας του.

Το 2019, ο Αράτα Ισοζάκι έγινε ο έβδομος ασιάτης αρχιτέκτονας που κέρδισε το βραβείο Pritzker μέσα σε μια περίοδο δέκα ετών, με την κριτική επιτροπή να τον επαινεί ιδιαίτερα για το πρώτο διεθνές πρότζεκτ που του ανατέθηκε, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Λος Αντζελες.

«Είναι ένας αρχιτέκτονας που δεν ακολούθησε τις τάσεις, αλλά εξελισσόταν συνεχώς με τα χρόνια. Αν κοιτάξουμε τα πρώτα έργα του, τα συγκρίνουμε με τα μετέπειτα και, τέλος, με τα πιο πρόσφατα, θα δούμε ότι είναι όλα αρκετά διαφορετικά», είχε αναφέρει πριν από την απονομή του βραβείου η τότε πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, σύμφωνα με την οποία ο Αράτα Ισοζάκι «κατά την αναζήτηση της ουσιαστικής αρχιτεκτονικής δημιούργησε κτίρια εξαιρετικής ποιότητας, που μέχρι σήμερα αψηφούν τις κατηγοριοποιήσεις, αντικατοπτρίζουν τη συνεχή εξέλιξή του και είναι πάντα φρέσκα στη σύλληψή τους».

Μεταξύ πολλών διακρίσεων με τις οποίες τιμήθηκε κατά τη διάρκεια της εξαιρετικής καριέρας του, ξεχωρίζουν επίσης το χρυσό μετάλλιο του Βασιλικού Ινστιτούτου Βρετανών Αρχιτεκτόνων (RIBA), που του απονεμήθηκε το 1986, και ο Χρυσός Λέοντας, τον οποίο κέρδισε  στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας το 1996.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News