731
Αλλες εποχές, όταν όλοι ήθελαν να ζουν και όχι να φεύγουν από το Παρίσι: Ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό και η Τζιν Σίμπεργκ, το 1960, στην ταινία «A bout de souffle» («Με Κομμένη την Ανάσα») του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ βολτάρουν στο Παρίσι | SNC

«Αντίο Παρίσι, δεν είσαι πια αυτό που αγαπήσαμε»

Protagon Team Protagon Team 14 Σεπτεμβρίου 2020, 06:50
Αλλες εποχές, όταν όλοι ήθελαν να ζουν και όχι να φεύγουν από το Παρίσι: Ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό και η Τζιν Σίμπεργκ, το 1960, στην ταινία «A bout de souffle» («Με Κομμένη την Ανάσα») του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ βολτάρουν στο Παρίσι
| SNC

«Αντίο Παρίσι, δεν είσαι πια αυτό που αγαπήσαμε»

Protagon Team Protagon Team 14 Σεπτεμβρίου 2020, 06:50

Πριν από μερικές ημέρες ολοκληρώθηκε επιτέλους η μετακόμισή τους από το Παρίσι, την πρωτεύουσα και μητρόπολη της Γαλλίας, στην εξίσου μητροπολιτική αλλά πιο μικρή και πιο ανθρώπινη Τουλούζη. «Πρόκειται για μία καλά μελετημένη επιλογή μας. Εδώ και μια δεκαετία επιθυμούσαμε εγώ και η σύζυγός μου να φύγουμε», ανέφερε στην Αναΐς Τζινόρι της La Repubblica ο γάλλος μηχανικός Αντριάν Πεπάν.

Τόσο μεγάλη ήταν η επιθυμία του ζευγαριού να αρχίσει μια νέα ζωή μακριά από την Πόλη του Φωτός ώστε πριν από μία πενταετία αποφάσισαν να ιδρύσουν το Partir de Paris, ένα portal για όλους όσοι σκέφτονται πολύ σοβαρά αλλά διστάζουν ή θεωρούν πως δεν μπορούν να εγκαταλείψουν την πόλη τους.

Τις τελευταίες εβδομάδες η κίνηση στον ιστότοπό τους σημείωσε εντυπωσιακή αύξηση, επιβεβαιώνοντας πως το Παρίσι δεν θέλγει πια τους ίδιους τους κατοίκους του. Ακόμα και χωρίς τις ορδές τουριστών που το κατέκλυζαν καθημερινά 365 ημέρες τον χρόνο έως το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού.

Δημοσκόπηση που πραγματοποίησε το Paris je te quitte, ένας άλλος ιστότοπος που απευθύνεται στους Παριζιάνους με έντονες τάσεις φυγής, αποκάλυψε πως το ποσοστό όλων όσοι είναι έτοιμοι να τα μαζέψουν και να φύγουν αυξήθηκε μέσα σε μερικές εβδομάδες κατά είκοσι σχεδόν μονάδες, φτάνοντας στο 54%. Οσον αφορά τους λόγους που επικαλούνται, οι περισσότεροι μιλούν για μια ζωή κοντά στη φύση, πιο απλή και με λιγότερο άγχος.

Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την επιβολή της γενικευμένης καραντίνας και στη Γαλλία τον περασμένο Μάρτιο, εκατοντάδες χιλιάδες Παριζιάνοι έσπευσαν να εγκαταλείψουν τη νοσηρή πρωτεύουσα. Σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της Γαλλίας (INSEE) σχεδόν μισό εκατομμύριο πολίτες της εμβληματικής Πόλης του Φωτός κατέφυγαν στην επαρχία ή στην ύπαιθρο, σε κατοικίες ιδιόκτητες, συγγενών ή φίλων. Είχαν, οπότε, την ευκαιρία να γευτούν, παρά τα περιοριστικά μέτρα, τις μικρές χαρές που απολαμβάνουν οι κάτοικοι των μικρών και μεσαίων, σε σχέση με το χαοτικό Παρίσι, πόλεων της Γαλλίας. Και κάποιοι από αυτούς πείστηκαν πως δεν θέλουν να γυρίσουν πίσω.

Το ότι το φάσμα του κορονοϊού πλανάται πάλι απειλητικό πάνω από την γαλλική πρωτεύουσα, μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες μητροπόλεις της Ευρώπης, σίγουρα θα ώθησε πολλούς να εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο να την εγκαταλείψουν οριστικά.

Αλλά η μεγάλη έξοδος των Παριζιάνων άρχισε πριν από την εμφάνιση και την επέλαση του κορονοϊού. Ο πληθυσμός του  μειώνεται διαρκώς επί χρόνια και ένας από τους λόγους είναι ότι συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο ακριβών πόλεων στον κόσμο, πίσω από το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη.

Η μέση τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο έχει πλέον ξεπεράσει το όριο των 10.000 ευρώ με την αξία των ακινήτων να αυξάνεται μέσα σε μία δεκαετία κατά 66%. «Το Παρίσι κατέληξε να αποτελεί μια πόλη – πέρασμα γιατί είναι απρόσιτη σε ένα ζευγάρι με παιδιά», εξήγησε ο γάλλος κοινωνιολόγος Ζαν Βιάρ. Πλέον, όμως, πολλοί είναι εκείνοι που προειδοποιούν για τη φούσκα των ακινήτων στην παριζιάνικη αγορά αλλά και για το ενδεχόμενο να σκάσει, λόγω της κατάρρευσης του Airbnb, της απουσίας των τουριστών και της εκκένωσης πάρα πολλών κτιρίων με γραφεία και λοιπών επαγγελματικών χώρων.

Οσον αφορά τους αγαπημένους προορισμούς των επίδοξων πρώην Παριζιάνων, επιλέγουν να δοκιμάσουν την τύχη τους και να αναζητήσουν στέγη με στόχο να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στη Ρεν, στη Νάντη ή στο Μπορντό, πόλεις που μπορούν να προσφέρουν στους πολίτες τους όλα όσα προσφέρει και το Παρίσι σε πιο ανθρώπινη και οικονομική εκδοχή. Στην Τουλούζη ο Αντριάν Πεπάν και η σύζυγός του βρήκαν εύκολα ένα σπίτι κατά πολύ μεγαλύτερο από το διαμέρισμά τους στο 12ο arrondissement της γαλλικής πρωτεύουσας με τα μισά λεφτά.

Ωστόσο δεν μπορούν ή δεν επιθυμούν όλοι οι Παριζιάνοι να εγκαταλείψουν την πόλη τους. Και για τον λόγο αυτόν η δήμαρχος Αν Ινταλγκό και το επιτελείο της αναζητούν τρόπους να αναζωογονήσουν το Παρίσι μετά το πλήγμα που δέχτηκε από τον κορονοϊό – μέσω της δημιουργίας αστικών δασών και νέων τεχνητών παραλιών στις όχθες του Σηκουάνα, της δωρεάν παραχώρησης κοινόχρηστου χώρου σε καφέ και εστιατόρια, της λήψης μέτρων με στόχο να καταστούν οι γειτονιές πυρήνας της αστικής ζωής. Κατά τη διάρκεια των εβδομάδων της καραντίνας υπάλληλοι του δήμου εργάζονταν νυχθημερόν, δημιουργώντας δεκάδες χιλιόμετρα νέων ποδηλατοδρόμων ενώ οι Παριζιάνοι ηλικίας κάτω των 18 ετών μετακινούνται δωρεάν με τα λεωφορεία της πόλης και το μετρό.

Αλλά με τους άδειους εμπορικούς δρόμους και τα άδεια μουσεία, την υπό περιορισμό πολιτιστική και κοινωνική ζωή και την υποχρεωτική χρήση μάσκας και στους εξωτερικούς χώρους, αποτελεί δυστυχώς γεγονός πως εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού, «η Πόλη του Φωτός απώλεσε την ψυχή της και μέρος της κοσμοπολίτικης γοητείας της», αναφέρει χαρακτηριστικά η ιταλίδα δημοσιογράφος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...