Στις 2 Μαΐου, όπως κάθε χρόνο, η Αννα Γουίντουρ θα είναι για ακόμη μία φορά η οικοδέσποινα του ετήσιου γκαλά, στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Οι προετοιμασίες για την βραδιά που θεωρείται από τις σημαντικότερες για την βιομηχανία της μόδας, απαιτεί καθημερινή προετοιμασία μηνών. Οι καλεσμένοι φτάνουν σε προκαθορισμένη ώρα με συγκεκριμένα αυτοκίνητα και όλα είναι τόσο καλά οργανωμένα ώστε να υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης ακόμη και της μικρότερης παραφωνίας, όπως ένα σπασμένο φερμουάρ.

Η μόνη αναποδιά που η Γουίντουρ είναι μαλλον αδύνατον να προλάβει είναι η οριστική της πτώση. Οσοι την αντιπαθούν, εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για την απόφαση της να συνδέσει, την Vogue, το περιοδικό-βίβλο της μόδας και του γαλλικού στυλ με την αμερικάνικη τάση «woke», που σημαίνει αφύπνιση στα τρέχοντα κοινωνικά θέματα, με σκοπό να αντισταθεί στην κατακόρυφη πτώση των πωλήσεων.

Το δεύτερο πλήγμα, προέρχεται από το εσωτερικό του οίκου Conte Nast, όπου η Γουίντουρ διατηρεί το τίτλο της διευθύντριας για το περιεχόμενο διεθνώς και αντιμετωπίζει αναταράξεις λόγω της αγανάκτησης των χαμηλόμισθων υπαλλήλων που πλέον διαμαρτύρονται δημοσίως. Για άλλους, τέτοιοι μπελάδες θα σήμαιναν την στιγμή της αξιοπρεπούς αποχώρησης, όχι όμως για την Γουίντουρ.

Απαίσια, ανήθικη, ρατσίστρια, άκαρδη ή υπερβολικά φιλόδοξη και τελικά κακόγουστη, η Αννα Γουίντουρ, η περιβόητη διευθύντρια της αμερικάνικης Vogue, παραμένει πιο αμετακίνητη από βράχο στα 73 της χρόνια, όσο οι ικανότητες επιβίωσης της παραμένουν εξίσου θρυλικές με την εμφάνιση της. Η γυναίκα σύμβολο της αμερικάνικης έκδοσης της Vogue, με το κοντό καρέ και τα μαύρα γυαλιά αν και πολυβραβευμένη και αναγνωρισμένη για την δουλειά της παραμένει αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που πολλές φορές έχει βρεθεί σε φουρτούνες από αυτές που συνταράσσουν τον κόσμο της μόδας και θα είχαν εξοντώσει άλλες συνάδελφους της. Από την αρχή όμως η Γουίντουρ ήταν έτσι… Δεν έδειχνε να την ενδιαφέρει τίποτα και πάντα κατάφερνε, παρά τις ήττες της, να παραμένει όρθια όπως ο διάβολος.

Το 1999, έπειτα από 15 χρόνια γάμου με τον παιδοψυχίατρο Ντέιβιντ Σέφερ, έγινε γνωστό πως είχε σχέση με τον πρωτοπόρο των τηλεπικοινωνιών και δισεκατομμυριούχο Σέλμπι Μπράιαν, επίσης παντρεμένο. Αυτή η σχέση που σόκαρε την πουριτανική αμερικανική κοινή γνώμη όχι μόνο δεν κατάφερε να φθείρει τη δημόσια εικόνα της αλλά είχε και ευτυχή κατάληξη για την Γουίντουρ. Και οι δύο ερωτευμένοι, εγκατέλειψαν τους γάμους τους για να είναι μαζί και παντρεύτηκαν το 2004 μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ο γάμος, κράτησε μέχρι το 2020 όμως εκείνη συνέχισε. Μάλιστα λέγεται, πως πέρασε τα εβδομηκοστά της γενέθλια σε ιδιαίτερα ρομαντικές συνθήκες, που θα ζήλευαν και γυναίκες με τα μισά της χρόνια, με τον σύντροφό της, τον ηθοποιό Μπιλ Νάι. Το αν το ζευγάρι εξακολουθεί να είναι μαζί μέχρι σήμερα, παραμένει άγνωστο καθώς η Γουίντουρ ξέρει να κρύβει καλά την προσωπική της ζωή, αν και οι άλλοι την έχουν ξεσκεπάσει θεαματικά στο παρελθόν.

Το 2003, η πρώην βοηθός της Λόρεν Γουάιζμπεργκερ, δημοσίευσε με μεγάλη επιτυχία το βιβλίο της με τίτλο, «Ο Διάβολος Φορούσε Prada», που σύντομα έγινε ταινία με την Μέριλ Στριπ στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η Γουίντουρ, πόνταρε στην αποτυχία της ταινίας που ολοφάνερα αναφέρεται σε αυτήν και ίσως ήταν μια από τις λίγες φορές που έπεσε τόσο έξω στις προβλέψεις της. Τα έσοδα, ξεπέρασαν τα 300 εκατομμύρια δολάρια και ο χαρακτήρας της ειχε αποκαλυφθεί σε όλον τον κόσμο. Η Γουίντουρ, που είδε την τεράστια επιτυχία του διασυρμού της, άρχισε να δηλώνει πως βρήκε χαριτωμένο και επιτυχημένο τον τρόπο που επιτέλους η μόδα παρουσιάστηκε ως κωμωδία. Οταν η γνωστή δημοσιογράφος και παρουσιάστρια Μπάρμπαρα Γουόλτερς, σε συνέντευξη, ρώτησε την Γουίντουρ για την ταινία, εκείνη απάντησε, πως από την πρώτη στιγμή υποστήριξε πλήρως το εγχείρημα. Η αλήθεια είναι πως αυτό συνέβη, μόνο αφότου η Γουίντουρ κατάλαβε πως δεν ειχε άλλη επιλογή. Χωρίς να συγχωρέσει την πρώην βοηθό της που γνώρισε επιτυχία στην πλάτη της, αποφάσισε να μετατρέψει, την τεράστια ζημιά στο προφίλ της σε όφελος και έτσι όχι μόνο εμφανίστηκε στην κινηματογραφική πρεμιέρα, αλλά σε μια επίδειξη δύναμης, φόρεσε και Prada.

Η διευθύντρια του πιο καλόγουστου περιοδικού στον κόσμο, οφείλει πρωτίστως να διατηρεί το επίπεδο του εμβληματικού τίτλου υψηλό και η Γουίντουρ είναι αφοσιωμένη και εξαιρετική στη δουλειά της, ενώ την περιτριγυρίζει ένας πιστός στρατός και το διοικητικό συμβούλιο της Conde Nast δεν έπαψε να την στηρίζει, ωστόσο για τους πιο αυστηρούς κριτές της, είναι υπεύθυνη για την τεράστια έκπτωση που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στα στάνταρ του περιοδικού και έχει επιπτώσεις στον άνευ προηγουμένου, ξεπεσμό της μόδας σε όλον τον κόσμο. Ενδεικτική περίπτωση αποτελεί, ένα εξώφυλλο της Vogue το 2014 με την Κιμ Καρντάσιαν και τον Κάνιε Γουέστ. Το ζευγάρι παραήταν pop για το περιοδικό και δεν χρειάζεται να είσαι στυλίστας για να το καταλάβεις. Ακόμη και η ίδια στο παρελθόν, θα ανατρίχιαζε με την λαϊκή εμφάνιση του εκκωφαντικού ζεύγους, όμως όταν κατάλαβε πως η στιγμή ήταν σωστή, επέβαλε χωρίς δεύτερη σκέψη αυτή την εικόνα, παρά τις αντιδράσεις σύμφωνα με της οποίες το θέαμα, δεν ειχε θέση στην Vogue.

Η Γουίντουρ, γνωρίζει πως το ζητούμενο στους χαλεπούς καιρούς για τα περιοδικά έχει πάψει να είναι το καλό γούστο. Σημασία έχει, εδώ και χρόνια πλέον, μόνο το τί πουλάει και η απαράμιλλη προσαρμοστικότητα της στον χώρο της μόδας που τόσο γρήγορα αλλάζει, είναι μόνο ένα, από τα μυστικά της επιβίωσης της.

Βέβαια η Γουίντουρ, δεν επιβιώνει απλώς αλλά καλοπληρώνεται σκανδαλωδώς, την ίδια ώρα που πολλοί συνεργάτες της παραπονιούνται πως εκείνοι πλέον αμείβονται με τόσο χαμηλούς μισθούς που αρκετοί, αναγκάζονται να συμπληρώσουν το εισόδημά τους με άλλες συνεργασίες.

Η Γουίντουρ, είχε πάντα έναν μαγικό τρόπο να ξεχωρίζει τον εαυτό της από τους υπόλοιπους και για τους χαμηλούς μισθούς, έριξε το φταίξιμο στην εταιρεία αφήνοντας να εννοηθεί πως αν ήταν στο χέρι της τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, παραμένοντας χαρακτηριστικά αποστασιοποιημένη και χωμένη στις γούνες της. Οπως είναι γνωστό, η ίδια επιμένει στην αληθινές, παρά την κατακραυγή εδώ και δεκαετίες.
Το 1996, γράφει στο σχετικό άρθρο της η βρετανική Telegraph, κατά τη διάρκεια γεύματος, στο εστιατόριο του Four Seasons στη Νέα Υόρκη, την πλησίασε μια ακτιβίστρια υπερ των δικαιωμάτων των ζώων και τις πέταξε ένα ψόφιο ρακούν στο πιάτο της. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, η Γουίντουρ παρέμεινε ανέκφραστη και συνέχισε ακάθεκτη να φοράει ό,τι της αρέσει.

Και για το γούστο της γενικότερα υπάρχουν αρκετές απόψεις. Αν η Γουίντουρ, ήταν πράγματι καλόγουστη, λένε όσοι την απεχθάνονται, δεν θα ειχε για παράδειγμα επιτρέψει να μετατραπεί σε τσίρκο, η ετήσια εκδήλωση για την μόδα, στο μουσείο Metropolitan της Νέας Υόρκης, διευρύνοντας τη λίστα των καλεσμένων. Στιγμιότυπα oπως αυτό, όπου η Ριάνα εμφανίστηκε με ένα φόρεμα με μία τεράστια κίτρινη στρογγυλή ουρά που στους περισσότερους θύμισε πίτσα με λιωμένο τυρί, έχουν μάλλον στείλει περίπατο, την αισθητική, που η διευθύντρια της Vogue όφειλε να προστατεύσει.

Η Γουίντουρ και η πολιτική, είναι ένα ακόμα κεφάλαιο στο οποίο τα έχει θαλασσώσει και μάλιστα με θύμα την ισχυρότερη κυρία της αμερικάνικης πολιτικής, την αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις. Οι αντιδράσεις για το εξώφυλλο που προέκυψε εν μέσω lockdown, ήταν μάλλον απρόβλεπτες. Η αντιπρόεδρος, φορούσε φόρμα και ένα ζευγάρι μαύρα, αθλητικά παπούτσια αν και πόζαρε για το πλέον πολυτελές περιοδικό μόδας παγκοσμίως. Σε σχέση με άλλα εξώφυλλα, το αποτέλεσμα φαινόταν πολύ φτωχό. Αρκετοί το βρήκαν προσβλητικό για την Χάρις, που δυσαρεστήθηκε καθώς αισθάνθηκε πώς κανείς άλλος ηγέτης παγκοσμίως δεν θα είχε βρεθεί με τόσο ατημέλητο ντύσιμο στο εξώφυλλο της Vogue. Οταν τα παράπονα έφτασαν στη Γουίντουρ, εκείνη δικαιολογήθηκε λέγοντας πως επέλεξε τη φωτογραφία η ίδια, θεωρώντας πως η αντιπρόεδρος έτσι φαινόταν πιο προσιτή.

Στη διεθνή πολιτική, η ρηχότητα και η ασχετοσύνη της Γουίντουρ αλλά και των υπολοίπων στο περιοδικό που μάλλον δεν κόπτονται για το τι συμβαίνει εκτός μόδας, έγινε προφανής όταν αποφασίστηκε ένα αφιέρωμα στην Άσμα αλ  Άσαντ, σύζυγο του δικτάτορα, επονομαζόμενου χασάπη, προέδρου της Συρίας. Η Ασμα, περιγράφηκε στο κείμενο που συνόδευε την συνέντευξη της ως λαμπερή, νέα και πολύ σικ, Πρώτη Κυρία.

Ο σάλος που προκλήθηκε από την προσέγγιση του περιοδικού, αντιμετωπίστηκε με σιωπή από την Γουίντουρ, που έσπασε ένα χρόνο αργότερα με το εξής σχόλιο: Πιστεύαμε πως το καθεστώς Ασαντ θα γινόταν πιο προοδευτικό, αυτό δεν συνέβη. Οι αρχές της Vogue είναι πλήρως αντίθετες.

Η Γουίντουρ, άγνωστο πώς, δεν απολύθηκε. Σε εποχές υπερβολικής πολιτικής ορθότητας δεν δίστασε ούτε να κάνει στενή παρέα με κακά παιδιά της μόδας που έχουν αντιμετωπίσει σοβαρότατες κατηγορίες.

Το 2012, φωτογραφήθηκε σε συνάντηση με τον Τζον Γκαλιάνο που είχε τότε απολυθεί από τον οίκο Ντιόρ, λόγω ρατσιστικών και αντισημιτικών σχολίων. Για κάποιον λόγο που κανείς δεν κατάλαβε, η Γουίντουρ τον βοήθησε στην αποκατάσταση της καριέρας και έτσι έναν χρόνο έπειτα, οι εμπνεύσεις του, επέστρεψαν στην πασαρέλα σε κολεξιόν του Οσκαρ Ντε Λα Ρέντα. Όταν ο Μάριο Τεστίνο και ο Μπρους Γουέμπερ, δυο αγαπημένοι φωτογράφοι της, κατηγορήθηκαν για ανάρμοστη συμπεριφορά και σεξουαλική παρενόχληση, εκείνη στάθηκε στο πλευρό τους, ίσως επειδή ξέρει πως είναι αλεξίσφαιρη, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι πιστή στις φιλίες της.

Ο Αντρε Λέον Τάλεϊ, ο διευθυντής μόδας της αμερικάνικης Vogue, υπήρξε κολλητός της για πολλά χρόνια. Οι φορές που εμφανίζονταν μαζί σε επιδείξεις ήταν αμέτρητες μέχρι που το 2018, ο Τάλεϊ,παρά το μεγάλο πρεστίζ της θέσης που κατείχε, βρέθηκε ξαφνικά εκτός Vogue. Στην αυτοβιογραφία του, που κυκλοφόρησε το 2020 με τίτλο The Chiffon Trenches, αναφέρθηκε στην Γουίντουρ, ως ένα πλάσμα ανίκανο για οποιαδήποτε καλοσύνη και την κατηγόρησε για αποικιοκρατική συμπεριφορά. Οταν ο Τάλεϊ πέθανε, τον Ιανουάριο του 2022 από επιπλοκές του covid, η Γουίντουρ, προκάλεσε κακές εντυπώσεις καθώς δεν αντέδρασε άμεσα στον χαμό του κάποτε κοντινού της φίλου και συνεργάτη της.

Ούτε στις επιλογές της υπήρξε αλάνθαστη. Αν και ήταν υπεύθυνη για την πρόσληψη της Αλέξι Μακ Κάμοντ στην θέση της διευθύντριας για την εφηβική έκδοση του περιοδικού, κατάφερε και πάλι να γλιτώσει όταν συνέβη το αδιανόητο. Η προστατευόμενη της ήταν, όπως απεδείχθη, η δημιουργός, μιας σειράς ρατσιστικών και ομοφοβικών σχολίων στα κοινωνικά δίκτυα και έτσι αναγκάστηκε σε παραίτηση.

Αν και θα ήταν λογικό αυτή η εξέλιξη να έχει επιπτώσεις στο κύρος της Γουίντουρ, η μπόρα πέρασε, ενώ σύμφωνα με το περιβάλλον της, έκτοτε έχει γίνει ιδιαίτερα προσεκτική. Το ενδιαφέρον της για φυλετικά θέματα, της εξασφαλίζει μια κάποια ασφάλεια στην υπερευαίσθητή στις διακρίσεις αμερικάνικη κοινωνία και φαίνεται να είναι και ο λόγος που η αδιάφορη για την λογοτεχνία Γουίντουρ, βρέθηκε σε ποιητική βραδιά με τίτλο: «Εσωτερικές φωνές, μαύρων ανδρών του Μπρούκλιν», ενώ φημολογείται πως ένα πρωί, καθώς έμπαινε στο γραφείο της στο Μανχάταν ακούστηκε να μονολογεί ενοχλημένη: «Μπορεί να μου πει κάποιος, γιατί υπάρχουν μόνο λευκοί, μέσα σ’ αυτό, το δωμάτιο;»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News