Ενα αμερικανικό άρθρο που γράφτηκε πριν από την ετυμηγορία της βρετανικής κάλπης και, συνεπώς, βασίστηκε στις εκτιμήσεις και στα γκάλοπ που προεξοφλούσαν τη νίκη των Τόρις, επιχειρεί να σταθμίσει τον ρόλο της πλειονότητας των πολιτών στα πολιτικά πράγματα των καιρών μας, γενικώς, και στα εκλογικά αποτελέσματα, ειδικότερα. Ο αρθρογράφος επικεντρώνει στην κουρασμένη από την οξυμένη πολιτική αντιπαράθεση κοινωνική πλειοψηφία.

Βέβαια, στην ανάλυσή του συνεξετάζει τις ΗΠΑ και τη Βρετανία ως ενιαίο όλον κατά κάποιον τρόπο, λόγω των σχέσεων πολιτισμικής παραλληλίας (αγγλοσαξονική πτέρυγα της Δύσης) αλλά και επειδή οι θριαμβευτές και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού είναι πολιτικοί ειδικής παραλληλίας («εθνικιστές δημαγωγοί», όπως τους χαρακτηρίζει): ο Μπόρις Τζόνσον, δηλαδή, και ο Ντόναλντ Τραμπ.

Η συναισθηματική και αιδήμων προσέγγιση της πολιτικής ζωής από την πλειονότητα των σωφρόνων –ο Ντέιβιντ Μπρουκς, στους New York Times, τους προσδιορίζει σε ένα ποσοστό 75% τόσο στη Βρετανία όσο και στις ΗΠΑ και αντιστικτικά προς τις ακτιβιστικές, επιθετικές και θορυβώδεις μειοψηφίες– λειτουργεί, στην παρούσα φάση, ευνοϊκά για τους δημαγωγούς, όπως αποδεικνύουν οι κάλπες. Το θέμα είναι για ποιον λόγο.

Επειδή, διατείνεται ο αρθρογράφος, την πολιτική κανοναρχούν οι λόγω φόβου και ανασφάλειας ακρότητες: είτε των ψηφοφόρων της εργατικής τάξης, οι οποίοι στηρίζουν το Brexit και το Great America, είτε των νεαρών της γενιάς της gig economy που εκδηλώνουν χονδροειδώς έναν χλευαστικό ακτιβισμό, αρνητισμό και περιφρόνηση. Ετσι η κοινωνική πλειοψηφία αισθάνεται αηδία και εξουθένωση. Και αυτή η εξουθένωση, στη Βρετανία έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του δημαγωγού Τζόνσον (στις ΗΠΑ υπέρ του Τραμπ), καθώς η «εναλλακτική λύση» του Τζέρεμι Κόρμπιν (και στις ΗΠΑ, δυνητικώς, του Μπέρνι Σάντερς) περιέχει μπόλικο από τον πολεμικό ακτιβισμό που τόσο ενοχλεί την πλειοψηφία των ψηφοφόρων.

Οι άνθρωποι στο στρατόπεδο των εξαντλημένων βαρέθηκαν με την οξύτητα της πολιτικής αντιπαλότητας, «κουράστηκαν να την τρώνε στη μάπα», όπως γράφει με έμφαση ο Μπρουκς. Αντιθέτως, «θέλουν να αποκαταστήσουν την πολιτική στο σωστό επίπεδο και να βρουν ουσία, νόημα αλλά και ηθική σε κάτι διαφορετικό από τις πολεμικές αντιπαραθέσεις μέσω Twitter και από τις προεκλογικές εκστρατείες».

Μιλάμε, λοιπόν, για τη σιωπηλή πλειοψηφία στην αγγλοσαξονική Δύση: «Χρόνια και χρόνια εξάντλησης έχουν κάνει αυτούς τους ανθρώπους κουρασμένους, κυνικούς και αηδιασμένους. Η εξάντληση, όπως πάντα, προκαλεί ένα είδος απαισιοδοξίας, ένα συναίσθημα ότι ζούμε σε τρομερούς καιρούς, ένα είδος κόπωσης της ψυχής. Το κύριο χαρακτηριστικό των εξαντλημένων ψηφοφόρων είναι η αιδώς. Δεν λαμβάνουν ενέργεια από τη σύγκρουση, όπως κάνει ο Τραμπ λόγου χάρη. Το ένστικτό τους τους οδηγεί να υπομένουν, προσπαθώντας να αντιπαρέλθουν όλη αυτήν την τρέλα. Ομως έτσι, όσοι βρίσκονται στο στρατόπεδο των εξαντλημένων διαιωνίζουν τη δική τους δυστυχία».

Το θέμα είναι οι ΗΠΑ

Είναι προφανές ότι στο στόχαστρο του Μπρουκς βρίσκονται όσοι πολιτικοί «σοσιαλίζουν» περισσότερο από όσο μπορεί να αντέξει η πλειονότητα της πολιτισμικής (και πολιτικής) παραλληλίας Βρετανίας και ΗΠΑ. Και, σε ό,τι αφορά την πατρίδα του, τις ΗΠΑ, δεν αποφεύγει να κατονομάσει εκείνους από τους Δημοκρατικούς υποψηφίους που θα μπορούσαν να μην εξαντλήσουν την υπομονή της πλειονότητας, να μην την εξουθενώσουν με ακρότητες, αλλά απλώς να την πείσουν να τους ψηφίσει ώστε –επιτέλους!–  να ηττηθεί ο Τραμπ: «Το άστρο του Πιτ Μπάτιγκιγκ ανατέλλει», γράφει, «και η υποστήριξη στον Τζο Μπάιντεν διαρκεί, ακριβώς επειδή δεν κουράζει».

Ο Μπρουκς πιστεύει στην αστική δημοκρατία, έτσι δεν αμφισβητεί τη δεξιόστροφη κίνηση της κοινωνικής πλειοψηφίας στις κάλπες, το δικαίωμά της, τελικά, να ψηφίζει δημοκρατικά ό,τι θέλει. Καταθέτει όμως τη γνώμη του: «Στις ΗΠΑ οι ψηφοφόροι εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να εκλέξουν έναν άνθρωπο που να δείχνει ότι μπορείς να είσαι προοδευτικός ή συντηρητικός χωρίς να μετατρέπεις την πολιτική σε αδιάκοπο πόλεμο. Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι εάν οι εξαντλημένοι ψηφοφόροι μπορούν να ξεπεράσουν την κόπωσή τους και να στρατευθούν κατά τη διάρκεια της μάχης».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News