Ο στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων, τα αναβαθμισμένα επίγεια τηλεσκόπια και νέες μέθοδοι παρατήρησης του Διαστήματος έχουν οδηγήσει τα τελευταία χρόνια σε μια πραγματική επανάσταση στον χώρο της αστρονομίας. Οι ανακαλύψεις για τα άστρα, τους πλανήτες, τα νεφελώματα, τις μαύρες τρύπες, τους γαλαξίες αλλά και τα κάθε είδους κοσμικά φαινόμενα αποτελούν πλέον μια καθημερινή ρουτίνα. Ενας τομέας που βρίσκεται σε πραγματική άνθιση είναι ο εντοπισμός εξωπλανητών, δηλαδή πλανητών σε άλλα αστρικά συστήματα.
Έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα περίπου τέσσερις χιλιάδες εξωπλανήτες ενώ έχει υποδειχθεί η ύπαρξη άλλων περίπου τριών χιλιάδων για τους οποίους γίνονται οι σχετικές διεργασίες για να διαπιστωθεί αν πράγματι υπάρχουν ή όχι.
Η ποικιλία των εξωπλανητών έχει εκπλήξει τους επιστήμονες αφού μέχρι πρόσφατα οι ειδικοί εκτιμούσαν ότι όλα τα αστρικά συστήματα στα οποία θα έχουν αναπτυχθεί πλανήτες θα είναι παρόμοια με το ηλιακό μας σύστημα και οι πλανήτες σε αυτά θα έχουν σε γενικές γραμμές χαρακτηριστικά παρόμοια με τους πλανήτες του δικού μας συστήματος. Αποδείχθηκε ότι οι τρόποι δημιουργίας πλανητών γύρω από ένα άστρο είναι πολλοί με αποτέλεσμα να ανακαλύπτονται συνεχώς πλανήτες με «εξωτικά» όπως τα χαρακτηρίζουν οι ειδικοί χαρακτηριστικά. Πολλοί εξωπλανήτες διαφέρουν εντυπωσιακά τόσο ως προς το μέγεθος, την κίνηση, την σύσταση και τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτούς σε σχέση με τα χαρακτηριστικά των πλανητών στο δικό μας ηλιακό σύστημα.
Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακοίνωσε με δημοσίευση του στην επιθεώρηση «Science» την ανακάλυψη ενός ακόμη εξωπλανήτη η ύπαρξη του οποίου έχει συγκεντρώσει τα φώτα της δημοσιότητας αυτή την φορά όχι για κάποιο νέο εξωτικό χαρακτηριστικό που διαθέτει αλλά γιατί σύμφωνα με τις κρατούσες θεωρίες και τα πλανητικά μοντέλα που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες ο πλανήτης αυτός απλά… δεν έπρεπε να υπάρχει!
Ανεξήγητος
Ο πλανήτης αυτός κινείται γύρω από το άστρο GJ 5312, ένα ερυθρό νάνο τύπου Μ, που βρίσκεται σε απόσταση 39 ετών φωτός από την Γη. Οι ερυθροί νάνοι τύπου Μ είναι μικρά και χαμηλής θερμότητας άστρα τα οποία έχει διαπιστωθεί ότι αποτελούν την πλειοψηφία των άστρων στον γαλαξία μας. Τα χαρακτηριστικά αυτών των άστρων δεν ευνοούν την δημιουργία πλανητικών συστημάτων για αυτό και μόλις ένας στους δέκα εξωπλανήτες που εντοπίζονται κινείται γύρω από ένα ερυθρό νάνο τύπου Μ. Το άστρο GJ 5312 έχει μόλις το ένα δέκατο της μάζας του Ηλιου και η ακτινοβολία του είναι μόλις το 0,2% της ακτινοβολίας του μητρικού μας άστρου.
Οι ερευνητές χρησιμοποιώντας επίγεια τηλεσκόπια στις ΗΠΑ και την Ισπανία εντόπισαν την ύπαρξη ενός πλανήτη που κινείται γύρω από το άστρο GJ 5312. Ο πλανήτης που έλαβε την ονομασία GJ 5312b είναι ένας γίγαντας αερίων με μάζα περίπου 50% μικρότερη από αυτή του Δία. Αυτό σημαίνει ότι ο πλανήτης αυτός είναι δυσανάλογα μεγάλος σε σχέση με το μητρικό του άστρο προκαλώντας πονοκεφάλους στην επιστημονική κοινότητα. Ο Ηλιος έχει μάζα 1070 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Δία ενώ το άστρο GJ 5312 έχει μάζα μόλις 270 μεγαλύτερη από αυτή του πλανήτη που κινείται γύρω του και όπως λένε οι ερευνητές « με βάση όσα γνωρίζουμε για τους πλανήτες αυτός δεν θα έπρεπε να υπάρχει».
«Πρόκειται για μια συναρπαστική ανακάλυψη. Αναρωτιόμασταν για μεγάλο χρονικό διάστημα αν γιγαντιαίοι πλανήτες όπως ο Δίας και ο Κρόνος μπορούν να σχηματιστούν γύρω από τέτοια μικρά αστέρια. Η γενική εντύπωση ήταν ότι αυτοί οι πλανήτες απλώς δεν υπήρχαν, αλλά δεν μπορούσαμε να είμαστε σίγουροι γιατί τα μικρά αστέρια είναι πολύ εξασθενημένα, γεγονός που τα καθιστά δύσκολα να μελετηθούν, αν και είναι πολύ πιο κοινά από αστέρια όπως ο Ηλιος», δήλωσε στο βρετανικό ειδησεογραφικό δίκτυο BBC (https://www.bbc.com/news/science-environment-49855058) ο καθηγητής Πίτερ Γουίτλι, από το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Γουόργουικ που ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας.
«Γύρω από αυτά τα αστέρια θα πρέπει να υπάρχουν μόνο πλανήτες με το μέγεθος της Γης», αναφέρει από την πλευρά του ο Κριστόφ Μορντασίνι, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης της Ελβετίας που δεν μετείχε στην έρευνα.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News