Τρεις μήνες μετά τη μεταμόσχευση μυελού των οστών, ο Κρις Λονγκ από τη Νεβάδα των ΗΠΑ, απλώς ενημερώθηκε ότι το DNA του αίματός του είχε αλλάξει. Είχε αντικατασταθεί από αυτό του γερμανού δότη, τον οποίο δεν γνώριζε. Κάτι που ήταν και αναμενόμενο και για το οποίο είχε ενημερωθεί πριν από τη μεταμόσχευση. Η μοναδική επαφή που είχε με τον δότη, ήταν ότι είχαν ανταλλάξει κάποια μηνύματα.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Λονγκ σε κυτταρικό επίπεδο δεν ήταν πια αυτός που νόμιζε ότι ήταν. Ηταν κάποιος… άλλος.

«Σκέφτηκα ότι ήταν απίστευτο ότι μπορώ να εξαφανιστώ και κάποιος άλλος να εμφανιστεί» σχολιάζει στους New York Times ο Λονγκ, o οποίος εργάζεται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του.

Οπως φάνηκε από τις ειδικές εξετάσεις που έκανε, μόνο η περιοχή του στήθους και οι τρίχες στο κεφάλι του δεν είχαν επηρεαστεί από τη διαδικασία. «Σοκαριστήκαμε όταν διαπιστώσαμε ότι ο Κρις δεν υπήρχε πια» σχολιάζει η Ντάρμπι Στάινμετζ, εγκληματολόγος του αστυνομικού τμήματος. Το σπέρμα του, τα μάγουλά του και άλλα βιολογικά υγρά και σημεία του σώματος είχαν πλέον το DNA του δότη του. Κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά.

Εγινε χίμαιρα

Οι άνθρωποι που αποκτούν και δεύτερο γενετικό υλικό με τέτοιου είδους επεμβάσεις, τεχνικά και στη γλώσσα της βιολογίας ονομάζονται «χίμαιρες», ένας χαρακτηρισμός που πήρε το όνομά του από το τέρας της ελληνικής μυθολογίας, το οποίο είχε σώμα κατσίκας, κεφάλι λιονταριού και ουρά φιδιού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση περιγράφει ένα άτομα με δύο διαφορετικά γενετικά υλικά.

Για τους γιατρούς ένας άνθρωπος – χίμαιρα δεν σημαίνει τίποτα. Μπορεί να κάνουν μεταμόσχευση από άνδρα σε γυναίκα, από τη μία άκρη του κόσμου στην άλλη. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η ιστοσυμβατότητα. Και γι’ αυτό τον λόγο δεν τηρούνται συγκεκριμένα αρχεία. Ωστόσο, τα εγκληματολογικά εργαστήρια ανά τον κόσμο, ίσως στο μέλλον αντιμετωπίσουν μεγάλη πρόκληση με τις εξετάσεις DNA που πραγματοποιούν σε ύποπτους δράστες εγκλημάτων. Επιπλέον, η περίπτωση του Κρις είναι μοναδική, καθώς δεν άλλαξε DNA μόνο το αίμα του.

Και όσο και αν η αλλαγή σε επίπεδο γονιδίων δεν επιφέρει αλλαγές και στην προσωπικότητα, οι συνάδελφοι του Κρις από το αστυνομικό τμήμα, θέλησαν να μελετήσουν αν σε εγκληματολογικό επίπεδο μπορούν να μεταβληθούν τα γενετικά δεδομένα κάποιου και πώς εξιχνιάζονται τα εγκλήματα σε αυτές τις περιπτώσεις. Γιατί;

Διότι κάθε χρόνο πραγματοποιούνται στον κόσμο δεκάδες εκατοντάδες μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών για την αντιμετώπιση νόσων όμως είναι η λευχαιμία, το λέμφωμα και η δρεπανοκυτταρική αναιμία. Παρόλο που θα είναι εξαιρετικά σπάνιο κάποιος από αυτούς να κατηγορηθεί για εγκληματική πράξη, οι συνάδελφοι του Κρις αποφάσισαν να ανοίξουν έναν «φάκελο», χωρίς να υπάρχει κατηγορούμενος σε συγκεκριμένη υπόθεση.

Υπάρχουν αρκετοί συνδυασμοί που θα πρέπει κάποιος να «εξιχνιάσει». Για παράδειγμα, ο δότης κάνει έγκλημα και εμπλέκει και κατηγορείται τον λήπτη ή ο λήπτης κάνει έγκλημα και αλλάζει το DNA του ώστε να μην τον ανακαλύψουν.

Ο προβληματισμός και τα αποτελέσματα της έρευνας ενός τοπικού αστυνομικού τμήματος που διέθετε υπηρεσία εξιχνίασης εγκλήματος, πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις σύντομα και το θέμα απασχόλησε τη Διεθνή Διάσκεψη Εγκληματολογικών Επιστημών.

Αυτό που δεν μπορούσαν να κατανοήσουν οι επιστήμονες και που για πρώτη φορά συνάντησαν, ήταν ο τρόπος με τον οποίο το DNA στο σπέρμα του Κρις υιοθέτησε τα γονίδια του δότη. Και αν υπήρχε στο σπέρμα του, τα παιδιά του, ποιανού βιολογικά παιδιά θα ήταν. Του Κρις ή του δότη.

Γιατροί και εγκληματολόγοι πάντως, μέσα σε αυτό το γενετικό κουβάρι πληροφοριών, συμφωνούν σε ένα πράγμα. Οτι το σημαντικό ήταν ότι ο Λονγκ ανταποκρίθηκε πολύ καλά στη θεραπεία του. Από εκεί και πέρα αρχίζουν οι γρίφοι για τους εγκληματολόγους, αλλά είναι κάτι που θα δουν στο μέλλον πώς θα το επιλύσουν.

Περιστατικά που εξιχνιάστηκαν

Τα μπερδεμένα DNA υπάρχουν ήδη σε αρκετές περιπτώσεις. Σε περιστατικό εγκλήματος του 2004 στην Αλάσκα, αφού το προφίλ δείγματος DNA ταυτοποιήθηκε με εκείνο υπόπτου που βρισκόταν ήδη στη φυλακή, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση μυελού των οστών με δότη τον αδελφό του, ο οποίος τελικά ήταν ο ένοχος.

Το 2006 η Λίντια Φερτσάιλντ από την Ουάσινγκτον ανακάλυψε ότι δεν ήταν η μητέρα των παιδιών της, αφού υποβλήθηκε σε εξέταση DNA που χρειαζόταν, προκειμένου να λάβει οικονομική ενίσχυση από το κράτος μετά τον χωρισμό της. Γιατί; Διότι όπως αποδείχθηκε τελικά, ήταν η ίδια είχε και τον γενετικό κώδικα της δίδυμης αδερφής της που είχε απορροφηθεί από τον δικό της οργανισμό πριν από τη γέννα, δηλαδή είχε διπλό DNA που είχε πάρει από κάποιον που ποτέ δεν γεννήθηκε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News