947
Επίδειξη διηπειρωτικών πυραύλων σε δοκιμαστική παρέλαση στη Μόσχα | CreativeProtagon/Reuters

9η Μαΐου: Μα, τι να πει ο Πούτιν έπειτα από τέτοιο φιάσκο…

Protagon Team Protagon Team 8 Μαΐου 2022, 20:09
Επίδειξη διηπειρωτικών πυραύλων σε δοκιμαστική παρέλαση στη Μόσχα
|CreativeProtagon/Reuters

9η Μαΐου: Μα, τι να πει ο Πούτιν έπειτα από τέτοιο φιάσκο…

Protagon Team Protagon Team 8 Μαΐου 2022, 20:09

Την εφετινή παρέλαση της 9ης Μαΐου στην Κόκκινη Πλατεία όλος ο κόσμος την περίμενε με κάποια αγωνία  λόγω της «φιλολογίας» που αναπτύχθηκε στα διεθνή media περί «σημαντικού μηνύματος Πούτιν» για το Ουκρανικό (ή για την παροξυμένη αντιπαλότητα της Ρωσίας με τη Δύση, αν προτιμάτε). Μάλιστα οι εκτιμήσεις έφθασαν στο σημείο να προεξοφλούν επίδειξη της ρωσικής πυρηνικής ισχύος, με τρόπο λεκτικό φυσικά –και περισσότερο ή λιγότερο υπαινικτικό–, από χειλέων «τσάρου» στην επετειακή ομιλία του. Ωστόσο η ηγεσία του Κρεμλίνου δεν είναι σε θέση να αλαζονευτεί για την πολεμική μηχανή της έπειτα από το φιάσκο διαρκείας που έχει δημιουργήσει και έχει υποστεί στην Ουκρανία. Διότι περί φιάσκου πρόκειται.

Την παραμονή της ρωσικής εθνικής εορτής, η οποία αφορά τη σοβιετική νίκη στον Β΄ΠΠ, το BBC δημοσίευσε άρθρο του Μάικλ Κλαρκ, δημοσιολόγου, αναλυτή αμυντικών θεμάτων και επισκέπτη καθηγητή στο λονδρέζικο King’s College, που διατυπώνει τη θέση ότι ο Πούτιν όχι μόνο δεν μπορεί να πείσει πως ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος του Ανατολικού Μετώπου συνδέεται με την εφετινή εισβολή στην Ουκρανία, αλλά είναι και αδύνατον να κρύψει τη δεινή θέση στην οποία η Ρωσία έχει περιέλθει. «Μπροστά του ο Πούτιν έχει μόνο επιλογές ήττας» έγραψε ο Κλαρκ, καθώς «δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία». Και ο καθηγητής εξήγησε το σκεπτικό του.

Πέρα από το τέλμα που αντιμετωπίζουν οι ρωσικές δυνάμεις, πλέον και προσωπικώς για τον Πούτιν δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής: «Ενδέχεται να κατηγορηθεί ως εγκληματίας πολέμου». Ο Κλαρκ ανέτρεξε στις πολεμικές συγκρούσεις των τελευταίων χρόνων στις οποίες είχε ανάμειξη η Ρωσία, με σκοπό να συγκρίνει τα πεπραγμένα της στη Γεωργία, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στη Συρία, στη Λιβύη, στο Μάλι και στην Κριμαία με το εφετινό φιάσκο. Παρατήρησε ότι οι επιτυχίες των ρωσικών όπλων μετά το 2008 οφείλονται σε επιχειρήσεις μονάδων κομάντος, μισθοφόρων και πολιτοφυλακών που υποστηρίχθηκαν και από αέρος. Είχαν χαμηλό κόστος και ήρθαν ως αποτέλεσμα της αδυναμίας (ή και απροθυμίας) αντίδρασης των Δυτικών δυνάμεων στο πεδίο.

Ο Πούτιν πίστεψε ότι ήταν πράγματι ικανός να δημιουργεί de facto νέα δεδομένα, επί τόπου και διά των όπλων, έτσι αποφάσισε να κάνει το ίδιο και στην Ουκρανία αρπάζοντας την κυβερνητική εξουσία στο Κίεβο μέσα σε 72 ώρες. «Ηταν απερίσκεπτη ενέργεια και απέτυχε καθ’ ολοκληρίαν την πρώτη κρίσιμη εβδομάδα». Το αποτυχημένο Σχέδιο 1, λοιπόν, ακολούθησε το Σχέδιο 2, που αφορούσε την περικύκλωση του Κιέβου και άλλων πόλεων και την κατάπνιξη της ουκρανικής ένοπλης αντίστασης. «Απέτυχε και αυτό. Η Χερσώνα ήταν η μοναδική μεγάλη πόλη που περιήλθε σε ρωσικό έλεγχο, όμως συνέχισε να αντιστέκεται στη ρωσική διοίκηση».

Ο Κλαρκ παραδέχθηκε ότι «οι ρωσικές δυνάμεις ήταν πολύ μικρές για να κυριαρχήσουν σε μία τόσο μεγάλη χώρα», όμως έκρινε την απόδοσή τους κακή εξαιτίας της διάσπασής τους σε τέσσερα μέτωπα και της έλλειψης γενικής διοίκησης. Δηλαδή αξιολόγησε αρνητικά το ρωσικό επιτελείο για τις επιλογές του (πίσω από τις οποίες δεν αποκλείεται να κρύβεται και ο… στρατηγικός νους του «τσάρου»). Απένειμε, δε, τα εύσημα στον «αποφασισμένο και καλά εκπαιδευμένο ουκρανικό στρατό» όσον αφορά την τακτική του να επιτίθεται «σε λίαν ευπαθή σημεία» του αντιπάλου. Αυτό το πλαίσιο προκάλεσε απογοήτευση στους Ρώσους. Το Σχέδιο 3 ήταν φυσικό επόμενο, και εξελίσσεται αυτές τις ημέρες. Ομως τι δυναμική έχει;

Το τελευταίο ρωσικό πολεμικό πλάνο αφορά την εγκατάλειψη του Κιέβου και γενικώς του ουκρανικού Βορρά και την επικέντρωση στο Ντονμπάς και στον Νότο – «πιθανώς μέχρι το λιμάνι της Οδησσού». Στοχεύει στην περικύκλωση του 40% των ουκρανικών δυνάμεων στο μέτωπο των Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ και στην κυρίευση των πόλεων Σλοβιάνσκ και Κραματόρσκ, δύο κομβικών σημείων για τον έλεγχο ολόκληρης της επαρχίας Ντονμπάς. Οι προδιαγραφές του Σχεδίου 3 ταιριάζουν με ανάπτυξη Πεζικού, Τεθωρακισμένων και Πυροβολικού, σε κάμπους στεγνούς καθ’ ότι και ο καιρός έχει βελτιωθεί. Ατυχώς για τους Ρώσους, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Η επίθεση του ρωσικού στρατού  έχει καθυστερήσει, δεν έφθασαν οι γραμμές του εκεί όπου ήθελαν οι στρατηγοί. Ετσι οι Ουκρανοί κέρδισαν πολύτιμο χρόνο για ανασύνταξη και ανεφοδιασμό από τους Δυτικούς. Ο Κλαρκ προέβλεψε ότι τις επόμενες εβδομάδες θα δούμε την ουκρανική άμυνα να εκδηλώνεται με βαρέα όπλα στο πεδίο, δηλαδή ότι θα περιοριστεί η χρήση του ρουκετοβόλου ατομικού οπλισμού ή των drones, των μεθόδων οι οποίες μέχρι τώρα προσέφεραν επιτυχίες στους Ουκρανούς. Οπως και να εξελιχθούν τα πράγματα, ο βρετανός αναλυτής έκρινε ότι η μάχη για το Ντονμπάς «προσφέρει στον Πούτιν μόνο μία επιλογή μεταξύ διαφορετικών τύπων ήττας». Δηλαδή η ήττα της Ρωσίας είναι αναπόφευκτη.

Ας υποθέσουμε ότι οι Ρώσοι θα μπορέσουν να καταλάβουν ολόκληρο το Ντονμπάς ή και τον Νότο. Τι θα συμβεί; «Πρέπει να κρατήσουν αυτά τα εδάφη για ακαθόριστο χρονικό διάστημα, έχοντας απέναντί τους εκατομμύρια Ουκρανούς που δεν τους θέλουν εκεί». Ο Κλαρκ υπογράμμισε εμφαντικά ότι οποιαδήποτε σημαντική ρωσική στρατιωτική επιτυχία θα δημιουργήσει «μεγάλη, αδιάλειπτη εξέγερση που θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη». Τουτέστιν, «με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, η Ρωσία θα αναγκαστεί  να συνεχίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, είτε εναντίον του πληθυσμού είτε εναντίον του ουκρανικού στρατού». Το πιθανότερο: «Εναντίον και των δύο συγχρόνως».

Οι δυτικές δυνάμεις θα συνεχίσουν να εξοπλίζουν το Κίεβο, ενώ θα διατηρούν και τις κυρώσεις τους εις βάρος της Ρωσίας. Μόλις μειωθεί η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τα ρωσικά καύσιμα, η Δύση θα μειώσει και το κόστος για τις οικονομίες των χωρών της. Ετσι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα είναι ανυποχώρητες στον κολασμό της Ρωσίας. Τι μπορεί να πει στην επετειακή ομιλία του ο Πούτιν, λοιπόν; «Η μοναδική πολιτική στρατηγική του θα είναι η μετατροπή του πολέμου στην Ουκρανία σε κάτι άλλο, σε έναν αγώνα για την επιβίωση της Ρωσίας ενάντια στους ‘‘ναζιστές’’ και στους ‘‘ιμπεριαλιστές’’ της Δύσης που θέλουν να συντρίψουν τη Ρωσία». Αυτή η ιδέα του Πούτιν, ο δήθεν νέος Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος, «είναι επικίνδυνη» έγραψε εν κατακλείδι ο Κλαρκ, σημειώνοντας παράλληλα ότι ο «τσάρος» έχει εγκλωβίσει τη χώρα του σε ένα «πολύ σκοτεινό και πολύ μακρύ τούνελ».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...