Πες μου τι μουσική ακούς, να σου πω ποιος είσαι. Και, κυρίως, να σου πω εάν είσαι ψυχοπαθής. Όπως ο Άλεξ από το Κουρδιστό Πορτοκάλι που συνήθως αρεσκόταν, ή μάλλον εκστασιαζόταν, σε δολοφονικό βαθμό, με τις μελωδίες του Μπετόβεν. Ή ο Χάνιμπαλ Λέκτερ, της Σιωπής των Αμνών, ο οποίος προτιμούσε περισσότερο τον Μπαχ. Αλλά μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 200 ατόμων που άκουσαν 260 μουσικά κομμάτια, υποδεικνύει πως, σε αντίθεση με τις προτιμήσεις τόσο του Άλεξ όσο και του Δρ. Λέκτερ, η μουσική που προτιμούν οι ψυχοπαθείς είναι κυρίως η ραπ. Πιο συγκεκριμένα, στα άτομα με υψηλούς δείκτες ψυχοπάθειας αρέσουν τα τραγούδια Lose Yourself του Eminem και το No Diggity των Blackstreet. Όσον αφορά τα άτομα με τους χαμηλότερους δείκτες ψήφισαν υπέρ του My Sharona των Knack και του Titanium της Sia.

Την ιδιότυπη αυτή έρευνα πραγματοποίησε μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης -μας πληροφορεί το Curiosity–  αλλά τα μέλη της δεν έχουν ακόμα προβεί στην έκδοση της σχετικής έκθεσης, εξακολουθώντας να εξετάζουν τα στοιχεία που συνέλεξαν. Τα αποτελέσματα, ωστόσο, έπεισαν τους ερευνητές να πραγματοποιήσουν μια νέα μελέτη, διευρύνοντας και το αντιπροσωπευτικό δείγμα του γενικού πληθυσμού και το εύρος των ψυχικών ασθενειών.

Στόχος είναι να διαπιστωθεί κατά πόσο είναι δυνατό να διαγνωστεί μια ψυχοπαθολογική διαταραχή με κριτήριο τις μουσικές προτιμήσεις ενός ανθρώπου, ή ακόμα πιο φιλόδοξα, να διαγνωστεί πριν επιδεινωθεί, ακόμα και πριν καν εκδηλωθεί. Όπως εξήγησε ο Πασκάλ Γουόλις, επικεφαλής της ομάδας, στον Guardian, «τα ΜΜΕ παρουσιάζουν τους ψυχοπαθείς ως δολοφόνους με τσεκούρια αλλά η πραγματικότητα δεν είναι τόσο προφανής. Οι ψυχοπαθείς δεν είναι σαν τον Τζόκερ του Μπάτμαν. Είναι πιθανό να εργάζονται ακριβώς δίπλα μας, και να χάνονται στο πλήθος. Αποτελούν ένα είδος ψυχολογικής σκοτεινής ύλης». Επισήμανε επίσης πως«κανένας δεν θέλει να βρεθούν οι άνθρωποι αυτοί σε θέση από την οποία θα μπορούσαν να προξενήσουν κακό». Για τον λόγο αυτό υποστηρίζει πως «χρειαζόμαστε ένα εργαλείο ώστε να τους αναγνωρίζουμε δίχως τη συνεργασία ή τη συναίνεσή τους». 

Και αυτό το εργαλείο είναι οι playlists του καθενός. Αφότου υποστήριξε πως το «το ωραίο όσον αφορά αυτήν την ιδέα είναι ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως τεστ δίχως τη συγκατάθεση των ατόμων που θα λάβουν μέρος», ο κ. Γουόλις δεν παρέλειψε να επισημάνει πως«η ηθική διάσταση του ζητήματος είναι εξαιρετικά ευαίσθητη. Γιατί στην περίπτωση που μια ομάδα ξεχωρίσει ένα σύνολο είκοσι ή τριάντα τραγουδιών που σύμφωνα με έρευνες τείνουν να ακούν άτομα με υψηλούς ψυχοπαθητικούς δείκτες, τότε ακόμα και οι μουσικές λίστες με τις προτιμήσεις εκατομμυρίων καταναλωτών που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό εν δυνάμει ψυχοπαθών. «Αλλά το ίδιο ισχύει και για το ενδεχόμενο να βρεθεί κανείς με έναν ψυχοπαθή ως αφεντικό ή σε οποιαδήποτε άλλη θέση ισχύος», πρόσθεσε ο αμερικανός ειδικός.

Πάντως μια ανάλογη έρευνα όσον αφορά τις μουσικές προτιμήσεις και την ψυχοπάθεια, πραγματοποιείται και στη Βρετανία από τον Κέβιν Ντάτον, έναν ψυχολόγο από την Οξφόρδη, σε συνεργασία με το Channel 4. Έως σήμερα έχει συγκεντρώσει στοιχεία για τις προτιμήσεις περισσότερων από τρία εκατ. ανθρώπων και σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα, οι ψυχοπαθείς και της Βρετανίας κλίνουν προς την ραπ. Περισσότερο τουλάχιστον από όσο την τζαζ ή την κλασική μουσική. Ο κ. Ντάτον διαπίστωσε επίσης ότι οι άνθρωποι που παρουσιάζουν ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά είναι πιθανότερο επίσης να διαβάζουν τους Financial Times παρά οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News