Οι Sunday Times γιορτάζουν. Ο Τζέρεμι Κλάρκσον γράφει επί τρεις δεκαετίες για αυτούς. Και ξέρουν καλά πως στο πρόσωπό του έχουν βρει από νωρίς τον άνθρωπο που θα επηρέαζε πιο εμφατικά από οποιονδήποτε άλλον τη μαζική αυτοκινητική σκηνή. Οχι μόνο της Βρετανίας, αλλά και της παγκόσμιας.

Ο Κλάρκσον με τα γραπτά του ήταν σαν να έριχνε γροθιές στο μαλακό υπογάστριο του φλεγματικού αυτοκινητικού Τύπου. Η δημοφιλία του ήταν τέτοια που βρέθηκε μέχρι και στη θέση του παρουσιαστή στη βρετανική εκδοχή τού «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;».

Ομως ο θρόνος  του ήταν στη θέση του οδηγού. Με μια κάμερα να καταγράφει γκριμάτσες, με προσεκτικά επιλεγμένο λεξιλόγιο και χιούμορ. Οι δοκιμές του Κλάρκσον δεν είχαν καμία σχέση με τις κλασικές δοκιμές αυτοκινήτου. Ο Κλάρκσον είχε το θάρρος, αν θέλετε και το θράσος, αλλά κυρίως την ευφυή δημιουργικότητα να ξεκολλήσει από τις μανιέρες τη λογική της παρουσίασης, δημιουργώντας στο κοινό προσμονή για την επόμενη ατάκα του, είτε στο χαρτί είτε, αργότερα, στην οθόνη.

Ο αθυρόστομος Τζέρεμι ήξερε να εκθειάζει, να αποδομεί και να συνθέτει ένα νέο κόνσεπτ όταν μιλούσε για τετράτροχα. Το ίδιο κάνει και τώρα, που πλέον είναι παγκοσμίως αναγνωρίσιμη φιγούρα στον κόσμο των βίντεο αρχείου, λόγω του τηλεοπτικού «Top Gear» και, στη συνέχεια, του «μπουκέτου» που εξαπέλυσε σε συνεργάτη του.

Μετά την άμεση διακοπή του συμβολαίου του από το BBC, έστησε το δικό του μαγαζί, το «The Grand Tour», μαζί με τους επί χρόνια κολλητούς και συμπαρουσιαστές του Ρίτσαρντ Χάμοντ και Τζέιμς Μέι, τον «Mr Slow», όπως τον αποκαλεί ο ίδιος.

Βασικά, ο Κλάρκσον, στα 62 του χρόνια πλέον, κλασικά με την κοιλίτσα, το χύμα ντύσιμο και το αφιλτράριστο της εικόνας, έχει τη δύναμη της ατάκας. Διεισδυτική, ατόφια, ντυμένη με σαρκασμό, υπερβολή και, συχνά, σκληρό χιούμορ.

Ο Τζέρεμι έγινε σταρ βασιζόμενος σε αυτήν. Μαζί με την έννοια της ανατροπής, έξω από τα χωρικά ύδατα του υποτακτικού των εταιρειών αυτοκινήτου. Στη συνέχεια, το BBC είδε τα νούμερα τηλεθέασης να εκτοξεύονται, το «Top Gear» να γίνεται σόου κανονικό, με ζωντανό κοινό στο όρθιο και σημαντικούς καλεσμένους – από τον Σουμάχερ μέχρι τον Τομ Κρουζ.

Το σόου του άρχισε να το βλέπει κόσμος που ούτε καν είχε δίπλωμα οδήγησης. Γιατί; Διότι είχε πλάκα, θέαμα και ωραίο σενάριο. Οχι όμως ως άναρχο χαβαλέ ούτε ως προχειράτζα λαϊκής αγοράς. Ο Κλάρκσον έβαλε στο μίξερ το κόνσεπτ, το δυνατό κείμενο, το απρόβλεπτο, το πείραγμα της αντροπαρέας, τον άγνωστο και τελείως αμίλητο Στινγκ με τη λευκή αγωνιστική φόρμα (κάτω από την οποία ήταν είτε ο Μπεν Κόλινς είτε άλλοι οδηγοί αγώνων), που επιχειρούσε τον ταχύτερο γύρο του αυτοκινήτου δοκιμής και το παρουσίαζε στο κοινό ως το πιο ειλικρινές, ανάλαφρο και ευχάριστο θέαμα σε τέσσερις τροχούς.

Δεν είμαι βέβαιος για το πόσο σπουδαίος οδηγός είναι –νομίζω πως είναι ΟΚ με τα μέτρα των καταξιωμένων του «χώρου», αλλά μέχρι εκεί–, είμαι σίγουρος πάντως για το μυαλό του, τους τόνους δημιουργικότητας και της τόλμης να πει όσα οι άλλοι κρατιούνται να ψελλίσουν. Για την ιστορία, αυτές είναι μερικές από τις πιο θανατηφόρες ατάκες του. Σάμπως είναι εύκολο να ξεχωρίσεις κάποιες από αυτές που έχει βγάλει η δαιμόνια ECU του εγκεφάλου του;

▪ «Η ταχύτητα ποτέ δεν σκότωσε κανέναν. Το να σταματάς ξαφνικά είναι που σκοτώνει»

▪ «Εχω αρχίσει να συνειδητοποιώ ότι το να μην είσαι ευγενικός σε γλιτώνει από πολύ χρόνο και δεν σου κοστίζει τίποτα»

▪ «Δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική της λεωφορειολωρίδας. Γιατί οι φτωχοί άνθρωποι να πρέπει να φτάνουν πιο νωρίς από όσο εγώ;»

▪ «Το Suzuki Wagon R θα έπρεπε να αποφεύγεται όπως και το σεξ χωρίς προφύλαξη με τραβεστί από την Αιθιοπία»

▪ «Τελευταία ακούω από τους τηλεθεατές πως δεν έχουμε φθηνά αυτοκίνητα στο σόου. Για αυτό και θα ξεκινήσουμε απόψε με τη φθηνότερη Ferrari που μπορείτε να αγοράσετε»

▪ «Αν είναι να πάρετε μια BMW 6 Series (σ.σ.: αναφερόμενος στην Ε63 του 2003), συνιστώ να φεύγετε από την παρέα σας με την όπισθεν, ώστε να μη βλέπουν πόσο χάλια είναι από πίσω»

▪ «Θεωρώ τη Ferrari ως μια εκδοχή του Θεού σε μια πιο κάτω κλίμακα»

▪ «Συγγνώμη, αλλά το να έχεις την Aston Martin DB9 στο γκαράζ και να μην την οδηγείς συχνά είναι σαν να έχεις την Κίρα Νάιτλι στο κρεβάτι σου και να πηγαίνεις να κοιμάσαι στον καναπέ»

▪ «Οποτε έχω αϋπνία, απλώς κοιτάζω το Toyota Camry και πέφτω ξερός»

▪ «Τις προάλλες τηλεφώνησα στον Jay Kay (σ.σ.: τον τραγουδιστή των Jamiroquai και γνωστό βενζινοαίματο) και τον ρώτησα αν μπορεί να μου δανείσει το αυτοκίνητό του. “Φυσικά”, μου απάντησε, “αν μπορείς και εσύ να μου δανείσεις την κόρη σου, γιατί για μένα είναι το ίδιο σημαντικό”»

▪ «Πριν 30 χρόνια, ηλεκτρικά αυτοκίνητα ήταν τα τρίκυκλα που μοίραζαν το γάλα και τα αυτοκινητάκια στα γήπεδα γκολφ. Αν έλεγες στον κόσμο πως θα γίνουν επιβατικά αυτοκίνητα, θα γελούσαν στα μούτρα σου»

▪ «Μου αρέσει να με αγαπούν τα παιδιά μου. Οπως επίσης μου αρέσει να με μισεί ο Guardian»

▪ «Απόψε έχουμε το Dodge Viper, μια περίπτωση που είναι το αμερικανικό ισοδύναμο ενός σπορ αυτοκινήτου. Οσο είναι ο Τζορτζ Μπους ισοδύναμος με πρόεδρο»

▪ «Ο κλιματισμός σε μια παλιά Lamborghini ήταν σαν να βρίσκεται ένας ασθματικός στο κέντρο του ταμπλό και να σου φυσάει αέρα από καλαμάκι».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News