Με αφορμή το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδος die Welt, στο oποίο αναφέρεται η εφημερίδα το Έθνος (23.9.2014), περί τουρκικής πυρηνικής βόμβας, ας μου επιτραπει μια σκέψη περί της σκοπιμότητας πυρηνικής ενέργειας στην Ελλάδα.

Το 2011 και το 2013 η Τουρκία υπέγραψε δύο συμβόλαια για την ανέγερση ενός μεγάλου εργοστασίου με πυρηνικούς αντιδραστήρες. Δεν αποκλειεται να υπάρχουν και στρατιωτικές σκοπιμότητες πίσω από αυτήν την κίνηση. Δεν θα επεκταθώ σε αυτό το κομμάτι, για το οποίο υπάρχουν εικασίες και ίσως στοιχεία που απασχολουν τις μυστικές υπηρεσίες. Θα σταθώ στον οικονομικό και τεχνολογικό τομέα της ενέργειας.

Σύμφωνα με γερμανικές εκτιμήσεις, η παραγωγή μια κιλοβατώρας με πυρηνική ενέργεια κοστίζει γύρω στα 3 με 5 σεντ. Επιίημες κοστολογήσεις δεν είναι διαθέσιμες.

Εάν συγκρίνουμε το κόστος αυτής της παραγωγής με το κόστος της αιολικής ενέργειας θα δούμε ότι το ρεύμα από ανεμογεννήτριες κοστίζει περίπου τα τριπλά, το δε ρεύμα από ηλιακά πάνελ είναι ακόμα πιο ακριβό. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι στο αναφερθέν κόστος της πυρηνικής ενέργειας δεν συμπεριλαμβάνεται η αποδόμηση του εργοστασίου μετά την λήξη της λειτουργίας του, π.χ σε 40 χρόνια, και η αποφόρτισή του από πυρηνικά κατάλοιπα.

Η Γερμανία αποφάσισε να σβήσει σταδιακά τα εν ενεργεία 17 εργοστάσια της παραγωγής πυρηνικού ρεύματος σε βάθος χρόνου. Την απόφαση την πήρε η κυβέρνηση της καγκελαρίου Μέρκελ, μετά το καταστροφικό τσουνάμι της Ιαπωνίας, το οποίο είχε πολύ μεγάλη απήχηση στη γερμανική κοινωνία. Η πολιτική διαίσθηση της Μέρκελ, της υπέδειξε να κάνει στροφή 180 μοιρών, από υπέρμαχος της ατομικής ενέργειας μεταλλάχθηκε και βγήκε… πράσινη οικολόγος! Έκλεψε τότε την παράσταση από το κόμμα των Πρασίνων Οικολόγων, και ψηφοφόρους. Η κίνηση αυτή έκρινε κατά μερικούς αναλυτές τις εκλογές.

Το κόστος των αιολικών συστημάτων και η απαιτούμενη σωστή λειτουργία τους, απαιτούν σχετικά πολύπλοκα ενεργειακά δίκτυα που και αυτά με τη σειρά τους ανεβάζουν το κόστος.

Η πυρηνική ενέργεια διαθέτει τεράστια πλεονεκτήματα, αλλά και ένα βαρύτατο μειονέκτημα, τα πυρηνικά απόβλητα.

Σαφώς, ένα πυρηνικό εργοστάσιο πρέπει να χτιστεί σε γεωλογικα κατάλληλη περιοχή, που θα ήταν σίγουρο ότι θα βρεθει κάπου και στην Ελλάδα. Οι εταιρείες που είναι σε θέση να στήσουν ένα τέτοιο εργοστάσιο είναι διαθέσιμες από τη Ρωσία και την Κίνα μέχρι τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Υπάρχει υπερπροσφορά που ρίχνει τις τιμές. Και οι Γερμανοί διαθέτουν γεννήτριες για ατομική ενέργεια, που ας σημειωθεί πουλιούνται σε τιμές… προσφοράς.

Θα επιδοτούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση κάτι τέτοιο στην Ελλάδα;

Πολύ πιθανόν, μετά την ένταση και την απειλούμενη διακοπή παροχής αερίου από τους Ρώσους.

Ένα τέτοιο έργο θα έδινε πολλές θέσεις εργασίας σε Έλληνες μηχανικούς και τεχνικούς. Με τη σωστή μεταφορά τεχνογνωσίας από τους ειδικούς που θα αναλάμβαναν το έργο, θα ήταν δυνατόν να αναπτυχθεί ο σχετικός τεχνολογικός κλάδος και στην Ελλάδα.

Ας σημειωθεί ότι ένα πυρηνικό εργοστάσιο είναι σκόπιμο να λειτουργεί όσο το δυνατόν περισσότερα χρόνια. Βεβαίως πρέπει να είναι πάντοτε άψογα συντηρημένο και να διαθετει την πιο αξιόπιστη τεχνολογία, που ας σημειωθεί, εξελίσσεται συνέχεια.

Κλείνοντας τίθεται και η πολιτική ερώτηση:

Η ΔΕΗ, ή μια ιδιωτική εταιρεία, να αναλάβει αυτό το έργο; Και τι γίνεται σε άλλα κράτη;

Η απάντηση είναι σύνθετη. Υπάρχουν και ιδιωτικά και δημόσια πυρηνικά εργοστάσια. Το ουκρανικό Τσέρνομπιλ, που δεν το ξεχάσαμε, ήταν βέβαια δημόσιο. Το ιαπωνικό που χτυπήθηκε από το τσουνάμι ήταν και είναι ιδιωτικό, με μεγάλη κρατική διαπλοκή.

Ας αναλάβει λοιπόν το αρμόδιο υπουργείο την εκπόνηση μιας μελέτης σκοπιμότητας. Ενέργεια που παράγεται στην Ελλάδα είναι σίγουρα προτιμότερη από την αγορά πετρελαίου και αερίου από άλλες χώρες. Όσο για τις θέσεις εργασίας, αυτές είναι ΤΟ ζητούμενο.

ΥΓ.: Τα πυρηνικά απόβλητα των τουρκικών αντιδραστήρων θέλει να τα… κρατήσει η Τουρκία. Συνήθως υποχρεώνεται ο ανάδοχος κατασκευαστής να βρει λύση. Αυτό το… περίεργο συμβόλαιο οδηγεί σε σκέψεις περί πιθανής στρατιωτικής χρήσης των πυρηνικών αποβλήτων από τους Τούρκους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News