Αν στις αρχές Φεβρουαρίου γίνουν εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ τις κερδίσει και ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να ξέρει τι τον περιμένει αμέσως μετά, δεν έχει παρά να κάνει μια απλή κίνηση: να τηλεφωνήσει στον Γιώργο Παπανδρέου και να του ζητήσει να συναντηθούν. Μετά από αυτή τη συνάντηση, όλα θα είναι αλλιώς στο μυαλό του.

Αλλά γιατί να περιμένει ο Τσίπρας μέχρι τότε; Ας το κάνει τώρα. Όχι φανερά, για να τον καταχεριάσουν οι σύντροφοί του. Ας συναντηθούν κρυφά, είναι το πιο εύκολο πράγμα.

Σ’ αυτήν τη συνάντηση, λοιπόν, ο Γιώργος (εκτός από το αν θα κάνει ή όχι κόμμα) θα πει στον Αλέξη τα εξής τρία απλά πράγματα, εκ των οποίων άλλα τα γνώριζε πριν γίνει πρωθυπουργός και άλλα τα έμαθε εκ των υστέρων.

Πρώτον, όταν έλεγε «δεν θα απευθυνθούμε στο ΔΝΤ» (εδώ), έλεγε ένα από τα κατά συνθήκην ψεύδη. Εκτός αν δεν είχε καταλάβει τι επρόκειτο να παραλάβει.

Δεύτερον, όταν αποφάσιζε να σηκώσει μόνος το βάρος της προσφυγής στην τρόικα, υπέγραφε την πολιτική καταδίκη τόσο τη δική του όσο και του ΠΑΣΟΚ. Η λάθος εκτίμηση των πραγμάτων ή οι ολέθριες συμβουλές οδήγησαν σε ολέθρια αποτελέσματα.

Τρίτον, ο Γιώργος θα πει στον Αλέξη να αποφεύγει φράσεις του τύπου «δεν θα καθορίσουν οι αγορές την πολιτική μας». Διότι άλλα θα βρει μπροστά του, αν κληθεί να διαπραγματευθεί με πρωθυπουργούς και τραπεζίτες, που κοιτάζουν κάθε πρωί τα καντράν των αγορών (εδώ ο Γιώργος περιγράφει, εκ των υστέρων, τι έζησε όταν πήγε να ζητήσει βοήθεια).

Σε σχέση με όσα έπαθε (και μετά έμαθε) ο Παπανδρέου, ο Τσίπρας έχει ένα πλεονέκτημα. Γνωρίζει τι θα παραλάβει. Άρα δεν πρέπει να τρέφει ψευδαισθήσεις, όπως έτρεφε στην αρχή ο Παπανδρέου.

Το κακό με τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης είναι ότι, ακόμα κι όταν γνωρίζουν, λένε αερολογίες. Μήπως δεν έκανε ακριβώς το ίδιο κι ο Σαμαράς πριν από τις εκλογές του 2012; Μήπως δεν έλεγε απαράδεκτες υπερβολές, ακόμα και ως πρωθυπουργός, σε μια προεκλογική συγκέντρωση; (ένα παράδειγμα εδώ)

Καλό θα ήταν να τον ρωτήσει κι αυτόν ο Τσίπρας στις 29 Δεκεμβρίου, αν δεν μαζευτούν οι 180 στην τρίτη ψηφοφορία της Βουλής. Τότε ο Σαμαράς θα είναι υπηρεσιακός πρωθυπουργός και θα μπορεί να μιλήσει ανοιχτά στον εν αναμονή Τσίπρα για το τι τον περιμένει.

Σε όσους αναρωτιούνται τι νόημα έχουν αυτά πριν καν αρχίσουν οι ψηφοφορίες για τον Πρόεδρο, η απάντηση είναι απλή και εύκολη. Αν μεν βγάλουν Πρόεδρο, θα αποδειχθούν άχρηστα. Δεν χάσαμε τίποτα. Αν, όμως, πάμε σε εκλογές, μπορεί να αποδειχθούν πολύ χρήσιμα. Καλύτερα να ξέρει ο Τσίπρας τι τον περιμένει. Για να το αντιμετωπίσει και καλύτερα. Και να φρενάρει όσους απο τους δικούς του τη μια σκίζουν και και την άλλη δεν σκίζουν τα Μνημόνια (εδώ). Θα είναι καλό για όλους μας.

Οι επιμηθείς περισσεύουν. Οι προμηθείς είναι είδος εν ανεπαρκεία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News