Σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα «ταπεινό» λαχανικό, τη ρέβα. Αυτή την ρίζα, που πολλοί δεν γνωρίζουν ότι τρώγεται, και που ακόμα λιγότεροι την χρησιμοποιούν στην μαγειρική τους. Θα φτιάξουμε ένα υγιεινό ντιπ ρέβας και θα μάθουμε λίγα περισσότερα γι’ αυτό το λαχανικό.

Από τους αρχαίους χρόνους η ρέβα, γνωστή και ως γογγύλι, χρησιμοποιείτο όπως η σημερινή πατάτα, σαν συνοδευτικό σε όλα τα εδέσματα. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες, οι οποίες διακρίνονται από το σχήμα, το χρώμα και το μέγεθος των ριζών. Οι πιο γνωστές, ίσως στην Ελλάδα είναι εκείνες που είναι μακριές υπόλευκου χρώματος και οι στρογγυλές, με μωβ-κόκκινες αποχρώσεις και διάμετρο από 5-20 εκατοστά.

Έχει ελαφρώς πικάντικη γεύση και αποτελεί ένα από τα πιο θρεπτικά δώρα της φύσης. Οι ρέβες, φρέσκες ή βρασμένες, χρησιμοποιούνται σε σαλάτες, σούπες, πουρέ, κ.α.  Στην Ευρώπη, οι Γάλλοι τις εκτιμούν ιδιαίτερα και τις χρησιμοποιούν πολύ συχνά. Στην Αλσατία – Λωραίνη τα γογγύλια με ξινολάχανο (sauerkraut) είναι ένα διάσημο πιάτο, ιδίως στην πόλη Κολμαρ, όπου αρωματίζεται με κεδρόσπορους και σερβίρεται με χοιρινό.

Στη χημική τους σύνθεση  περιλαμβάνονται βιταμίνες, υδατάνθρακες, ανόργανα άλατα και ειδικά  μια σπάνια ουσία, η γλυκοραφανίνη, η οποία μετατρέπεται από το ανθρώπινο σώμα στην αντιοξειδωτική ουσία σουλφοραφάνη. Η σουλφοραφάνη έχει ισχυρές αντικαρκινικές και αντιδιαβητικές ιδιότητες.

Η γλουκοραφανίνη βρίσκεται σχεδόν σε όλους τους τύπους των λάχανων, αλλά σε βιολογικά σημαντικές ποσότητες είναι παρούσα μόνο στις ρέβες ή γογγύλια, το μπρόκολο και το κουνουπίδι. Το γογγύλι έχει περιεκτικότητα σε βιταμίνη C, σχεδόν διπλάσια από τα πορτοκάλια, τα λεμόνια και το λάχανο. Επίσης είναι πρωταθλητής σε περιεκτικότητα ασκορβικού οξέος.

Επιπλέον, τα γογγύλια έχουν βιταμίνες Α, Β1, Β2, Β5, B3 (νιασίνη), καροτίνη, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο, σίδηρο, νάτριο, θείο, μαγγάνιο και μια μικρή ποσότητα ιωδίου.

Δείτε ολόκληρο το κείμενο και τη συνταγή εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News