Περιζήτητη νύφη η μελιτζάνα. Καλοκαιρινή και πολύκροτη πριγκίπισσα. Την βρίσκουμε σχεδόν στα περισσότερα καλοκαιρινά φαγητά. Στον μουσακά, στα παπουτσάκια (μεγάλο μυστικό το τηγάνισμα και ο αρνίσιος κιμάς), στο μπριάμ (γλύκα απερίγραπτη), στο ιμάμ μπαϊλντί, στα γεμιστά (χωρίς μελιτζάνα ποτέ) και σε πολλά άλλα. Φανατικοί οι θαυμαστές της και ορκισμένοι οι εχθροί της. Οι φίλοι της κερδίζουν πολλά, εκτός της απόλαυσης μιας μπουκιάς μελιτζάνας, ενώ οι εχθροί της χάνουν τα διπλά.

Λαχανικό πλούσιο σε μέταλλα, όπως κάλλιο, ασβέστιο, σίδηρο… Το σίδηρο ευθύνεται που μαυρίζει η μελιτζάνα όταν έρθει σε επαφή με τον αέρα. Θεωρώ πως το ισχυρότερο όφελός της είναι η μεγάλη της περιεκτικότητα σε νανσουνίνη. Η νανσουνίνη είναι φλαβονοειδές και κατατάσεται στα ισχυρότερα αντιοξειδωτικά. Βοηθάει στην καταστροφή των ελευθέρων ριζών που δημιουργούνται από διάφορους λόγους στον οργανισμό μας.

Πικρή η μελιτζάνα αλλά πεντάγλυκη μαγειρεμένη. Η πικράδα της μειώνεται αν την τρίψουμε με αλάτι χοντρό και την αφήσουμε 30 λεπτά πριν την μαγειρέψουμε. Η πριγκίπισσα δεν φεύγει εύκολα από το μυαλό καλοκαιριάτικα. Ιδιαίτερα κάτι απογευματόβραδα μετά το λιοπέσι, αρχίζεις να την σκέφτεσαι με σάλτσα από φρέσκια ντομάτα, βασιλικό και σκόρδο, με μαϊντανό, με αλάτοπίπερο, με κουρκουμά, να την βουτάς από το τηγάνι, όπως λιμπίζεσαι το πασχαλινό αρνί. Γεμιστή με ρύζι και όλα τα καλούδια των γεμιστών με παγωμένο κρασί, κιθάρες και τραγούδια μέχρι το ξημέρωμα. Ξεφάντωμα.

Κόβω τις πολλές περιγραφές γιατί πείνασα αλλά και γιατί θα σας μοιράσω συνταγή καταδική μου, για να με μνημονεύετε κάθε που βγαίνετε από τη θάλασσα πεινασμένοι. Εμένα εκεί μου ήρθε η έμπνευση. Η συνταγή βγήκε πρώτη σε διαγωνισμό, αλλά αυτό θα ανακοινωθεί με τη φιλαρμονική και πολλούς γευσιγνώστες. Ανάμεσα σε αυτούς και η μαμά μου, η κυρά Μαρία, γευσιγνώστρια αυστηρή και μυστήρια. Γι’ αυτό, φτιάχνοντας για πρώτη φορά τη συνταγή, μην την αλλάξετε αμέσως, γιατί θα πάρει θάρρος και θα αρχίσει την κρίση, «εγώ έτσι στο έμαθα;» και τα λοιπά και τα λοιπά. Τη συγκεκριμένη συνταγή, όταν την δοκίμασε, την κοιτούσα στα μάτια και περίμενα με αγωνία.

– Μίλα ρε μαμά, επιτέλους!

– Τελικά είσαι παιδί μου! Υπέροχος μεζές, φτιάξε κι άλλο να κεράσω τις φίλες μου.

– Πάλι με έμπλεξες μαμά…

Αν θέλετε, μην αλλάξετε αμέσως τη συνταγή, δοκιμάστε, ρωτήστε με ό,τι θέλετε και αλλάξτε μετά, είναι σημαντικό να σας ακούσω. Πάμε!

Δείτε τη συνταγή εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News