Τις προάλλες αφηρημένος έκαψα ένα (ακόμα) κέικ. Πριν αρχίσω το ξύσιμο – κόψιμο για να δω τι σώθηκε, σκέφτηκα πως τα αφράτα κομμάτια του μπορούν να πάρουν τη θέση των σαβαγιάρ και από καμένο κέικ να γίνουν βάση για ανάλαφρο προφιτερόλ στο ποτήρι. Μισά έτσι, μισά με τον κλασικό τρόπο, τα μπισκότα δηλαδή, για ποικιλία. Μόλις τα ποτήρια βγήκαν από το ψυγείο, κανείς δεν θυμόταν το μαυρισμένο κέικ. Θαύμα, σας λέω, θαύμα!

Δείτε το πλήρες κείμενο εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News