Είναι η αγαπημένη μου εκτέλεση για την  «γαριδομακαρονάδα», δυνατή σε αρώματα και εντάσεις, χάρη στην παρουσία των μυρωδικών και των οστράκων.

Ο συνδυασμός των θαλασσινών με το φινόκιο και το άρωμα του ούζου, καθώς και η χρήση των φρέσκων, έντονων σε άρωμα μυρωδικών (θυμάρι-βασιλικός) είναι η «φόρμουλα» που μου ταίριαξε καλύτερα γευστικά.

Στην επαγγελματική κουζίνα τα κεφάλια και κελύφη των γαρίδων, αξιοποιούνται ως μπισκ (σούπα γαρίδας) ώστε να πάρουμε έναν ζωμό, που ενισχύει τη γεύση των πιάτων.

Αν δεν βρείτε φρέσκες γαρίδες και όστρακα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κατεψυγμένα θαλασσινά. Φροντίστε οι γαρίδες να έχουν ουρά και κεφάλι, καθώς από εκεί θα πάρουμε το μέγιστο γευστικό αποτέλεσμα. Αν επιλέξετε ψίχα γαρίδας, φροντίστε να είναι αρκετή σε ποσότητα, ενώ αν τα όστρακα δεν έχουν κέλυφος, καλό είναι να πλυθούν πολύ καλά και να προστεθούν ωμά λίγο πριν το τέλος της παρασκευής.

Αποφεύγω να σερβίρω ζυμαρικά με θαλασσινά με κάποιο τυρί, γιατί πολύ απλά «ακυρώνει» την γεύση τους και τα υπερκαλύπτει. Προτιμήστε λίγες σταγόνες ελαιόλαδο, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και λίγο άνθος αλατιού.

Δείτε εδώ τη συνταγή

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News