Τα εξής δύο με δελέασαν σε αυτή την πίτσα: ότι απέχει πολύ από τα λαδωμένα σπογγώδη ψωμιά των ντελίβερι – τραγανή και ελαφριά η ζύμη της – και, δεύτερον, πως δεν απαιτεί εκείνο το δίωρο της αγανάκτησης που χρειάζονται οι συνήθεις ζύμες πίτσας για να αφρατέψουν. Άντε, και ένα ακόμα: πως έγινε ευκαιρία καλή για εκκαθάριση ψυγείου, αφού πάνω της αυτοσχεδιάζεις με τυριά και λαχανικά ελεύθερα. Χοντροέτριψα όσο κασέρι μου περίσσεψε, λίγη μοτσαρέλα ξεχασμένη και οι τελευταίες φλοίδες από τη σκυριανή μυζήθρα των Μαυρίκου, έτσι, για να αλμυρέψει. Κολοκυθάκια, δυο ντομάτες σε ροδέλες, πιπεριές και ένα κρεμμύδι πάνω σε σάλτσα ετοιμασμένη στα πεταχτά και, ιδού, η πίτσα του bostanista (αφού κουβαλάει ολόκληρο μπαξέ!) έτοιμη μόλις σε 40 λεπτά από τη στιγμή της πείνας. Συνταγή-έμπνευση της γνωστής Γαλλίδας, που πάλι φρόντισε να με εκπλήξει.

Δείτε το πλήρες κείμενο εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News