Ιδού το μέγα κόλπο για την πρωινή πείνα: μέρα παρά μέρα ετοιμάζω γκρανόλα που πάει με όλα. Ο όρος (granola ή και granula) εμφανίστηκε στις αμερικάνικες αγορές περί τα τέλη του 19ου αιώνα και αναφερόταν σε τροφές ολικής άλεσης που ψήνονται ώσπου να γίνουν τραγανές. Στην, τρόπον τινά, επίσημη εκδοχή της η γκρανόλα αποτελείται από δημητριακά, μέλι ή καστανή ζάχαρη και ξηρούς καρπούς. Προαιρετικά αρωματίζεται με κανέλα ή μοσχοκάρυδο και, ανάλογα με τα κέφια, της ταιριάζει εξίσου γιαούρτι, γάλα ή, για όσους δεν πτοούνται από τη λίγη ψύχρα, παγωτό. Και φρούτα ασφαλώς, όλα τα φρέσκα κάθε εποχής. Ως παρασκεύασμα είναι η χαρά του αυτοσχεδιασμού: φρούτα φρέσκα ή αποξηραμένα, ξηροί καρποί που ο μάγειρας προτιμά, ως και κομμάτια μαύρης σοκολάτας μπορείς να συμπεριλάβεις. Οι περισσότερες εκδοχές της αξιοποιούν την πολύτιμη και υγιεινή βρώμη – αν όμως λείπει από το νοικοκυριό, πρόβλημα ουδέν: με κάμποσους ξηρούς καρπούς, λίγο μέλι, γιαούρτι και με όσα ταιριαστά υλικά βρίσκονται διαθέσιμα στα ντουλάπια, έχεις ελαφρύ μεν αλλά χορταστικό πρωινό γεύμα.

Δείτε το πλήρες κείμενο εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News