Απαλλαγμένη από το καθημερινό άγχος του σχολείου και των υποχρεώσεων, που πηγάζουν κυρίως από τα παιδιά, τις τελευταίες μέρες απολαμβάνω επιτέλους την αγαπημένη μου εποχή του χρόνου.

Ξυπνάω λίγο αργότερα απ΄ότι το χειμώνα, αλλά ακόμα και αυτή η μια επιπλέον ώρα ύπνου μου δίνει απίστευτη ενέργεια για την ημέρα που μόλις ξεκινά. Το μπάνιο στη θάλασσα είναι πλέον γεγονός! Ως παιδί που μεγάλωσε δίπλα στη θάλασσα δεν μπορώ παρά να τη λατρεύω, αλλά μόνο όταν είναι ήρεμη και γαλήνια. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά!

Τα απογεύματα «αρματωνόμαστε» με κράνη, ποδήλατα, παγούρια με δροσερό νερό και ξεκινάμε για την τεράστια ποδηλατάδα απ΄άκρη σ΄άκρη της παραλίας σταματώντας ανά διαστήματα να μιλήσουμε σε φίλους, συμμαθητές και γνωστούς που θα συναντήσουμε.

Δεν θέλει ο άνθρωπος πολλά για να είναι ευτυχισμένος…

Το τριήμερο που μόλις τελείωσε πήρε μαζί του και τον Σκιπίωνα, τον πρώτο καύσωνα του φετινού καλοκαιριού. Αυτό έκανε την καθημερινότητα λίγο πιο νωχελική απ΄ότι συνήθως.

Οι ρυθμοί έπεσαν κι εγώ λειτουργούσα με τις μηχανές στο ρελαντί από αίσθημα αυτοσυντήρησης και μόνον. Έτσι όταν χρειάστηκε να μαγειρέψω, επέλεξα φαγητό που να κρατάει τουλάχιστον δύο μέρες και μάλιστα όσο περνάει ο χρόνος να γίνεται νοστιμότερο.

Μην ψάχνετε… Μόνο τα λαδερά έχουν αυτή την ιδιότητα. Όταν τα υπόλοιπα φαγητά την επομένη μέρα μπαγιατεύουν, τα λαδερά φαγητά αναδεικνύονται. Ο χρόνος λειτουργεί καθαρά υπέρ τους.

Το παραδοσιακό μπριάμ, τουρλού ή ρατατούιγ για τους γαλλοτραφείς, το φτιάχνω με τα εποχιακά, μεσογειακά λαχανικά, ελαφρώς παραποιημένο απ΄ότι το έμαθα από τη μητέρα και τη γιαγιά μου.

Εκτός από τον κλασικό μαϊντανό (που από ότι λένε οι φήμες πάει παντού), προσθέτω λίγο θυμάρι και δενδρολίβανο, μια πιπερίτσα τσίλι να το κάνει όσο πατάει η γάτα πικάντικο και ελάχιστο μέλι για να έρθει να μελώσει και να γίνει μπουκιά και συχώριο!  Δοκιμάστε το και έτσι!!! Είναι πραγματικά πολύ νόστιμο!

Δείτε εδώ τη συνταγή

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News