Ο ζεστός μήνας Αύγουστος κατέφθασε πάνοπλος. Με βρήκε κουρασμένο και πάνω απο όλα ράθυμο στο συνήθη τόπο καταφυγής μου, τα Αμπέλια – τον άλλοτε κραταιό αμπελώνα της Χαλκιδας. Με ένα μαγιώ και ξυπόλυτος -για την υπέροχη αίσθηση της γυμνής πατούσας στις πλάκες Καρύστου που κρατούν μια ανεξήγητη δροσιά όλες τις ώρες της ημέρας – βάλθηκα να φτιάξω ένα απογευματινό πιάτο. Ένα χορταστικό, αναζωογονητικό πιάτο για την ώρα που επιστρέφουμε απο τις βουτιές μας. Ένα εύκολο αλλά πάντα ετοιμοπόλεμο πιάτο.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News