Οι φωτογραφίες της εβδομάδας 30 Οκτ.-5 Νοε.

Οχι μόνο μία, όλες οι ημέρες είναι των νεκρών – για να ξεφαντώνουν ο Πόλεμος και το Μεταναστευτικό. «Ηρωες» κόμιξ και αιμοδιψείς μαινάδες, φτωχοί Σάντα και επηρμένοι γυμνιστές. Το παιδί του Χάρου. Αν φας γιαλαντζί και πιεις κανένα ποτήρι, αποκλείεται να σου περάσουν την οθόνη κολάρο, δυστυχώς όμως θα χάσεις τις καραμελίτσες του Μπάιντεν. Φυλλοβόλα κέφια, όσο και αν θροΐζουν οι παλιές θερινές ιτιές

5 Νοεμβρίου 2023, 18:45

65

SHARES

Αφγανάκια χωρίς «χαρτιά» ξεμυτίζουν από προσφυγικό τσαντίρι του ΟΗΕ για να χαζέψουν το πυρηνικό Πακιστάν που δεν τα θέλει και τα ξεφορτώνεται, αν και το ίδιο ξαποστέλνει μέρος του εργατικού δυναμικού του στη Δύση

REUTERS/Fayaz Aziz

Δύο «ντιτζέι» άνοιξαν ποπ συναυλία στο Παρίσι φορώντας οθόνες στα κεφάλια τους λες και τους τις πέρασε κολάρο το φάντασμα του Μπαχ, έτσι το μουσικόφιλο κοινό (όπως και εμείς εδώ και τώρα) είχε τη σπάνια ευκαιρία να στερηθεί τα πρόσωπά τους – δυστυχώς, ο τραγουδιστής που πήρε τη σκυτάλη εμφανίστηκε ξεκουκούλωτος

Kristy Sparow/Getty Images

Ευαίσθητο υλικό που απαιτεί τους προσεκτικότερους χειρισμούς, όπως γράφει το υπέρθυρο του κλωβού, δεν είναι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Αντονι Μπλίνκεν αλλά η ειρήνη του κόσμου – ωστόσο η βαριά σκοτούρα του Αμερικανού, απαθανατισμένη από τον φακό στην πτήση από το Τελ Αβίβ στο Αμάν, είναι κάτι παραπάνω από εύγλωττη

REUTERS/Jonathan Ernst/Pool

Αυτές τις ημέρες όποιο γαϊδουράκι της Γάζας εμφανίζεται στα φωτοειδησεογραφικά πρακτορεία βρίσκει απάγκιο στο άλμπουμ – προσέξτε πώς οι Παλαιστίνιοι έχουν καλύψει με πανιά την κεφαλή του ζώου γύρω από τα μάτια του για να του περιορίσουν το οπτικό πεδίο ώστε να μην πανικοβάλλεται από τις εκλάμψεις των ισραηλινών βομβών

REUTERS/Mohammed Salem

Καλλιτέχνιδες ιρλανδικού πεζοδρομιακού θιάσου υποδύονται αλαφροΐσκιωτες μαινάδες που λατρεύουν τον θηλυκό λυκάνθρωπο ενός ντόπιου παραμυθιού, μανιώδη συλλέκτη οστών θεών, ανθρώπων και ζώων κατά πώς λέει η λεζάντα του πρακτορείου – ναι μεν η καλή κρεατόσουπα θέλει κόκαλο χοντρό, όμως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός

REUTERS/Clodagh Kilcoyne

Οι κύριοι είναι ολόφρεσκοι απόφοιτοι της σχολής του Ρίο που βγάζει Σάντα και όχι μπαλαδόρους ή χορεύτριες σάμπα – ποζάρουν στο τραμ για να γιορτάσουν το απολυτήριο με το οποίο θα κάνουν κάποια γιορτινά μεροκάματα (δεν πειράζει που δεν έχουν ακουστά την Καισάρεια, τους ξέρει ο Αγιος Βασίλειος και θα τους ελεήσει)

REUTERS/Ricardo Moraes

Πού τη βρίσκουν τόση λόξα οι Βρετανοί και διασκεδάζουν με ψευτοπράγματα και νάνους σε «σόου τρόμου» την ώρα που ο κόσμος πυρπολείται, αυτό είναι και δεν είναι ζήτημα της κοινωνικής ανθρωπολογίας (διότι μπαλίτσα παίζουν όλες οι επιστήμες) – η σκηνή είναι από παράσταση που δόθηκε στο φιλοθέαμον Μπλάκπουλ

REUTERS/Molly Darlington

Η Καμίλα, σύζυγος του βασιλιά της Αγγλίας, ποτίζει με γάλα ένα διψασμένο μωρό του ορφανοτροφείου ελεφάντων: τρυφερή σκηνή, σχεδόν χριστιανική, αφού το ζώο δεν είναι δα και άγριο θεριό – τέτοια θηριώδη εντύπωση είχαν οι Βρετανοί μόνο για τους ντόπιους αντάρτες Μάου Μάου που τη δεκαετία του ’50 πάλευαν για την ελευθερία της Κένυας

Victoria Jones/Pool via REUTERS

Το παιδί του Χάρου απέδρασε από το πονεμένο λαϊκό τραγούδι μας και πήρε το μετρό της Πόλης του Μεξικού – καμιά από τις επιβάτισσες δεν το κοιτά, αν και η γιορτή της Ημέρας των Νεκρών είναι ενδημικό κοινωνικό και φολκλορικό φαινόμενο με χαρακτήρα χαρμολύπης και με παλλαϊκή συμμετοχή (ρέει άφθονη και η τεκίλα, βέβαια)

REUTERS/Raquel Cunha

Δείγμα από τις εποχικές αλαφράδες που είναι αναγκασμένος να κάνει κάθε πρόεδρος των ΗΠΑ, ιδίως σε προεκλογική περίοδο: ο Τζο Μπάιντεν υποδέχεται τη μικρή νεράιδα στον κολοκυθοσπαρμένο Λευκό Οίκο κρατώντας κουτί με καραμέλες – βεριτάμπλ αμερικανισμός, στην πολιτική και στην κοινωνία

REUTERS/Leah Millis

Να γιατί η καλοφαγού Γαλλία, με φουά γκρα και πατέ ακόμη και στο σάντουιτς, δεν σκαμπάζει από σαρακοστιανά, από γιαλαντζί λεμονάτο δίχως κιμάδες και αρτύματα: αφήνει τα αμπελόφυλλά της να μαραίνονται στις κληματσίδες ώστε να χρησιμεύουν μόνο για φθινοπωρινά, μελαγχολικά κλικ – πολύ κρίμα, αστεράτοι κύριοι της Μισελέν

REUTERS/Pascal Rossignol

Αργεντίνος με προσωπίδα Spiderman, με ελαφριά κουστουμιά και γραβάτα ακατάλληλη για το πουκάμισό του, στήθηκε για το καρέ της πεντάρας σε πλατεία του Μπουένος Αϊρες – εκεί είχαν συναθροιστεί όντα της συνομοταξίας του με σκοπό να σπάσουν το ρεκόρ Γκίνες στον τομέα «η μεγαλύτερη συγκέντρωση πλήθους με άτομα ντυμένα Spiderman»

REUTERS/Cristina Sille

Αφού με το θρόισμα των φύλλων γαληνεύει η ψυχή του ανθρώπου, δεν είναι δύσκολο να μεταφερθούμε στο σημείο με τις ιτιές που ζωγράφισε ο Κλοντ Μονέ το μακρινό 1886, πολύ προτού ξεσπάσει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο λεγόμενος Μεγάλος – λίγο πριν από τον τρίτο της φοβερής σειράς, ο οίκος δημοπρασιών Drouot βγάζει τον πίνακα στο σφυρί

REUTERS/Abdul Saboor

Σε έκθεση της Βαρκελώνης με φωτογραφίες χάλκινων αγαλμάτων πολεμιστών (από το καλαβρέζικο Μουσείο της Μεγάλης Ελλάδας) επετράπη η είσοδος γυμνιστών – καθώς η δική τους «ασπίδα» είναι θεωρητική, περί απελευθερωτικού γυμνισμού κ.λπ, κατάφεραν να καταπιούν τη μοιραία σύγκριση με τους δύο γίγαντες του τοίχου

REUTERS/Nacho Doce

Στο Βαλπαραΐζο της Χιλής, μεγάλο εμπορικό λιμάνι στον Νότιο Ειρηνικό, κυκλοφορεί θερμοκέφαλος μηχανόβιος – θαυμαστής των «ηρώων» των αμερικανικών κόμιξ που αναφλέγονται και τσιτσιρίζουν τους διαφόρους Νίκολας Κέιτζ στο τηγάνι του Χόλιγουντ, δείχνει ηλίθιος, χαρούμενος και ακίνδυνος

REUTERS/Rodrigo Garrido

Με τη λήθη εγγεγραμμένη στο DNA τους, αγελάδες βόσκουν ευτυχισμένες στον Γράμμο, στα λιβάδια των μακάρων, χωρίς να ξεχωρίζουν την πικρή, ιδιαίτερη γεύση του τοπικού αγριόχορτου – καλύτερα...

Thomas Giotopoulos / SOOC