Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι αρνήθηκε να φύγει από το γραφείο του στο Κίεβο, ακόμα και όταν η ομάδα των Ρώσων που είχαν αποστολή να τον δολοφονήσουν, έπεσαν με αλεξίπτωτα στην ουκρανική πρωτεύουσα και επιτέθηκαν στο κυβερνητικό κτίριο όπου βρισκόταν.

Στις 24 Φεβρουαρίου, όταν ξεκίνησε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι Ρώσοι επιτέθηκαν δύο φορές στη διάρκεια της νύχτας, στο κτίριο του Κιέβου. Η φρουρά του αμύνθηκε με αυτόματα όπλα και πρόχειρα οδοφράγματα, που έστησαν βιαστικά. Ηταν εντελώς απροετοίμαστοι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η πίσω είσοδος του κτιρίου είχε αποκλειστεί μόνο με κόντρα πλακέ και τίποτα άλλο. Είναι προφανές από την περιγραφή ότι ακόμα και την τελευταία στιγμή, οι Ουκρανοί δεν περίμεναν τη ρωσική επίθεση, παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις των Αμερικανών.

Σύμφωνα με όσα είπε ο σύμβουλος του ουκρανού προέδρου, Ολεκσίι Αρεστόβιτς, στο περιοδικό Time, οι σύμβουλοί του και ξένες κυβερνήσεις πίεζαν τον Ζελένσκι να βρει ασφαλές καταφύγιο έξω από το Κίεβο.

Βρετανικές και αμερικανικές δυνάμεις είπαν στον Ζελένσκι ότι μπορούν να τον μεταφέρουν σε ασφαλές σημείο εκτός Ουκρανίας, πιθανώς στην Πολωνία, και να προεδρεύει από εκεί σε κυβέρνηση εξορίας, αλλά ο ουκρανός πρόεδρος δεν το σκέφτηκε καθόλου και παρέμεινε στο Κίεβο, παρόλο που ήξερε ότι το κτίριό του ήταν εύκολος στόχος για ελεύθερους σκοπευτές και χειροβομβίδες από γειτονικά κτίρια.

Ο Ζελένσκι και 12 σύμβουλοί του φόρεσαν αλεξίσφαιρα γιλέκα και όπλα, αλλά δεν ήξεραν όλοι να τα χρησιμοποιήσουν.

«Μιλάμε για τρελοκομείο. Εδωσαν αυτόματα σε όλους. Το μέρος ήταν ορθάνοιχτο. Δεν είχαμε καν τσιμεντόλιθους να κλείσουμε τον δρόμο».

Η σύζυγος και τα παιδιά του Ζελένσκι ήταν επίσης εκεί, όταν έφτασαν οι Ρώσοι.

Παρά τον κίνδυνο, ο Ζελένσκι αρνήθηκε να φύγει και το δεύτερο βράδυ, βγήκε στον δρόμο να γυρίσει βίντεο για να δείξει στον ουκρανικό λαό ότι δεν είχε διαφύγει στο εξωτερικό.

Ο ίδιος ο Ζελένσκι είπε στον Σάιμον Σούστερ, τον δημοσιογράφο του Time, που πέρασε χρόνο με τον ουκρανό πρόεδρο και την ομάδα του μέσα στο καταφύγιό τους: «Ξέρεις ότι σε βλέπουν. Είσαι ένα σύμβολο. Πρέπει να δράσεις όπως πρέπει να δρα ένας αρχηγός κράτους».

Τις πρώτες ημέρες του πολέμου, ο Ζελένσκι σηκωνόταν πριν την αυγή και είχε την πρώτη σύσκεψη με τον επικεφαλής στρατηγό του ουκρανικού στρατού στις 5 το πρωί.

Καθώς οι μέρες περνούσαν, μαζί με τους συμβούλους του παρακολουθούσαν στις οθόνες των υπολογιστών χτυπήματα εναντίον ρωσικών τανκς από τα drones και πανηγύριζαν.

Στις αρχές Μαρτίου, επισκέφθηκε μυστικά την πρώτη γραμμή του μετώπου, με μία μικρή ομάδα ασφαλείας.

Σύμφωνα με τον Αρεστόβιτς, οι σωματοφύλακές του τραβούσαν τα μαλλιά τους όταν έμαθαν ότι ο Ζελένσκι θα πήγαινε στο μέτωπο. Ακόμα και στενοί του συνεργάτες έμαθαν για την επίσκεψη πολύ αργότερα.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, λίγες μέρες μετά, ο Ζελένσκι πήγε ξανά στο μέτωπο και συνέφαγε σούπα με τους στρατιώτες μέσα στα χαρακώματα, ενώ βρισκόταν στη ζώνη βολής των ρώσων ελεύθερων σκοπευτών και του πυροβολικού.

Αλλος σύμβουλος είπε στο αμερικανικό περιοδικό ότι τις περισσότερες ομιλίες τις γράφει ο ίδιος ο ουκρανός πρόεδρος και ότι εργάζεται σε μία αίθουσα με σακιά άμμου να κλείνουν τα παράθυρα και τα φώτα σβηστά.

«Εχω γεράσει από όλη αυτή τη σοφία που δεν ήθελα ποτέ να αποκτήσω. Είναι η σοφία που σχετίζεται με τον αριθμό των σκοτωμένων και των βασανιστηρίων για τα οποία ευθύνονται οι ρώσοι στρατιώτες», είπε χαρακτηριστικά ο ίδιος ο Ζελένσκι στο Time.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News