Λίγο παραπάνω από πέντε μήνες. Τόσο απέχουμε από τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία (23 Απριλίου ο πρώτος ο γύρος, 7 Μαΐου ο δεύτερος). Και οι μάχες χαρακωμάτων στην Κεντροαριστερά και στην Κεντροδεξιά ήδη έχουν ξεκινήσει μεταξύ των υποψηφίων· ενώ η Μαρίν Λεπέν του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου καραδοκεί.

Στο ρευστό σκηνικό ήρθε να προστευεί η ανακοίνωση την Τετάρτη του Εμανουέλ Μακρόν, πρώην υπουργού Οικονομίας και προστατευόμενου του πρόεδρου Φρανσουά Ολάντ, ότι θα είναι ανεξάρτητος υποψήφιος. Ηταν το χρονικό μιας προαναγγελθείσης υποψηφιότητας, αλλά όπως σημειώνουν αναλυτές, ήρθε ύστερα από αναμονή μηνών και για να τερματιστεί η παραφιλολογία ότι ο 39χρονος πολιτικός θα επιχειρούσε να εκθρονίσει τον πολιτικό του πατέρα από το χρίσμα του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Ο Μακρόν το ξεκαθάρισε: θα είναι ανεξάρτητος υποψήφιος, διεκδικώντας το Κέντρο. «Είμαι έτοιμος. Γι΄αυτό είμαι υποψήφιος για την προεδρία της Δημοκρατίας, διότι πιστεύω ότι μπορούμε να νικήσουμε», τόνισε κατά την επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του.

Ο πρώην υπουργός υποσχέθηκε μια «δημοκρατική επανάσταση» και μια προσπάθεια που «ξεμπλοκάρει το παράλυτο πολιτικό σύστημα» ενώ «θα απελευθερωθεί η ενέργεια των ικανών και θα προστατεύονται οι ασθενέστεροι».

Αν και με περιορισμένη πολιτική πείρα, αλλά με εργασιακή εμπειρία στο τομέα των επιχειρήσεων, ο 39χρονος Μακρόν προτείνει μεταρρυθμιστικές πολιτικές. Ο Μακρόν, έστω και χωρίς στήριξη από κόμμα, είναι από τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς και πρόσωπο που θα μπορούσε να τραβήξει προς το πλευρό του κεντρώες ψήφους που θα μπορούσαν να καταλήξουν στον κεντροδεξιό πρώην πρωθυπουργό Αλέν Ζιπέ, ο οποίος είναι το φαβορί να ηγηθεί της Δεξιάς.

Σε κάθε περίπτωση η υποψηφιότητα του Μακρόν εκτιμάται πως θα διασπάσει ακόμη περισσότερο το χώρο του Κέντρου. Στην μάχη των εκλογών ετοιμάζεται να μπει και ο πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς, ο οποίος σε ερώτημα δημοσκόπησης για το αν θα ήταν καλός πρόεδρος υπολείπεται μόλις κατά επτά μονάδες του Μακρόν (49% έναντι 42% σε έρευνα της Odoxa τον Οκτώβριο).

Δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος έχει μπροστά του το πολύ δύσκολο έργο της αναρρίχησης από τα σχεδόν μονοψήφια ποσοστά δημοφιλίας σε επίπεδα που θα του δίνουν ελπίδες εκλογής. Αλλά ένας πρόεδρος δεν παραιτείται έτσι εύκολα από τη φιλοδοξία να παραμείνει για μια ακόμη πενταετία στο Μέγαρο των Ηλυσίων.

Ενας κομήτης στην πολιτική σκηνή

Ο 39χρονος (σε λίγες ημέρες) Μακρόν έφτασε σε ελάχιστα χρόνια από πρωτάρης στην πολιτική σε πρόσωπο που διεκδικεί -με ή χωρίς πολλές αξιώσεις, αυτό θα το δείξουν οι δημοσκοπήσεις και η πορεία των ανθυποψηφίων του- την προεδρία της χώρας. Είναι θάρρος και αυτοπεποίθηση ή ίσως θράσος και αυτοπεποίθηση;

Νεότερος από πολλούς -αν όχι όλους- τους συναδέλφους του σε άλλα κόμματα, αλλά και χωρίς να έχει εκλεγεί σε κανένα αξίωμα ως τότε, ο Μακρόν δεν ήταν καν στο Σοσιαλιστικό Κόμμα όταν το 2014 τον επέλεξε ο Φρανσουά Ολάντ  για το υπουργείο Οικονομίας. Νωρίτερα του είχε εμπιστευθεί θέσεις στο επιτελείο του.

Μέσα στο κόμμα και την κυβέρνηση πρέπει να τον έβλεπαν μάλλον με καχυποψία. Ηταν ο άνθρωπος που τα έβαλε το τοτέμ του σοσιαλισμού στη Γαλλία, το 35ωρο, ενώ προώθησε και νομοθεσία που μεταρρύθμιζε τομείς της οικονομίας. Αυτή ήταν η εντολή που του έδωσε εξάλλου ο Ολάντ, αποκάλυπτε αργότερα ο Μακρόν. Οταν ρώτησε τον πρόεδρο αν έχει εντολή να αλλάξει την οικονομία, η απάντηση του Ολάντ ήταν ακριβώς: «Είσαι εδώ για να μεταρρυθμίσεις».

Χρειάστηκαν όμως μόλις δύο χρόνια για να αποχωρήσει από την κυβέρνηση και να βάλει τελικά πλώρη για την προεδρία, μια κίνηση που αργότερα ο Αλέν Ζιπέ χαρακτήρισε «πισώπλατη μαχαιριά» στον Ολάντ.

Αρχικά και για αρκετούς μήνες, ο Μακρόν θεωρούνταν ότι θα διεκδικήσει το χρίσμα του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Χωρίς στήριξη, ωστόσο, από κάποια παράταξη κανένας υποψήφιος δεν έχει κατορθώσει να φτάσει ως το μέγαρο των Ηλυσίων. Μετά την αποχώρηση από την κυβέρνηση ο Μακρόν ανακοίνωσε, για το λόγο αυτό, τη δημιουργία της πολιτικής κίνησης «En Marche!» («Εμπρός!») που επεκτείνεται στο Διαδίκτυο συγκεντρώνοντας εθελοντές.

Ο Μακρόν παραμένει πάντως σχετικά αγαπητός στην κοινή γνώμη ενώ διατηρεί ένα, ως ένα βαθμό, ιδιότυπο προφίλ.

Αριστος μαθητής και απόφοιτος σχεδόν με άριστα της Ecole Nationale d’Administration, της σχολής που «γεννά» τη γαλλική κρατική ελίτ, ο Μακρόν έχει την εικόνα του τυπικού και προσεγμένου ανθρώπου. Αλλά και ανθρώπου με μια ενδιαφέρουσα προσωπική ζωή. Παίζει πιάνο, είναι πυγχμάχος και λατρεύει το ποδόσφαιρο.

Οχι λιγότερο ενδιαφέρον για τους γάλλους που είναι σχετικά διακριτικοί με την προσωπική ζωή των πολιτικών τους, είναι παντρεμένος από το 2007 με την κατά 20 χρόνια μεγαλύτερή του Μπριζίτ Τρονιέ. Ηταν φιλόλογος στο ιδιωτικό λύκειο που τέλειωσε στην πατρίδα του την Αμιένη και επικεφαλής της θεατρικής λέσχης.

Εν τω μεταξύ στη Δεξιά…

Η μάχη στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος επικεντρωνόταν ως τώρα ανάμεσα στον πρώην πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί και τον Αλέν Ζιπέ. Πρόσωπα με κύρος και ερείσματα στον πολιτικό τους χώρο και -βέβαια- μεγάλη πείρα έχουν αρχίσει να ανταλλάσσουν πυρά ενόψει των προκριματικών που διοργανώνουν οι Ρεπουμπλικάνοι αυτήν την Κυριακή.

Ως τώρα οι δημοσκοπήσεις έδιναν προβάδισμα στον 71χρονο Ζιπέ, που κατά το Reuters έχει ένα προφίλ περισσότερο κεντρώο σε σχέση με αυτό του Σαρκοζί.

Η αναπάντεχη εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ αποδείχτηκε ότι ήταν κύμα που αναστάτωσε και την γαλλική Δεξιά. Οι τελευταίες έρευνες κοινής γνώμης αναστάτωσαν ακόμα περισσότερο την σκηνή με την δημοσκοπική ανάδυση ενός «τρίτου ανθρώπου».

Ο Φρανσουά Φιγιόν, ο οποίος επίσης ήταν πρωθυπουργός επί προεδρίας Σαρκοζί, φαίνεται όχι μόνο να κερδίζει έδαφος έναντι του Ζιπέ αλλά να δίνει μάχη στήθος με στήθος με τον Σαρκοζί. Οι πολιτικές του είναι… θατσερικής έμπνευσης, σύμφωνα με το Reuters, με σκληρή στάση για το Δημόσιο με περιορισμό θέσεων εργασίας, αλλά περισσότερο ήπια σε θέματα μετανάστευσης.

Η εσωκομματική αναμέτρηση με πολύ μεγάλη πιθανότητα θα πάει σε δεύτερο γύρο στον οποίο ο Φιγιόν θα κέρδιζε τον Σαρκοζί (με 54%-46% σύμφωνα με μία δημοσκόπηση) για να είναι ο τελικός υποψήφιος για την προεδρία.

Οποιος και από τους δύο είναι ο υποψήφιος τον Απρίλιο έχει να υπολογίζει στην ψήφο από όλο την παράταξη που, αναγκαστικά θα ενωθεί απέναντι στο όχι εντελώς απίθανο αλλά εντελώς απευκταίο ενδεχόμενο να βρεθεί στην προεδρία της Γαλλίας η Μαρίν Λεπέν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News