Εντάξει, έρωτας υπάρχει άφθονος όταν μιλάμε για εργαζόμενες του σεξ. Αλλά ηδονή; Είναι το ερώτημα που έθεσε η Ελίζαμπεθ Μέγκαν Σμιθ, ερευνήτρια του πανεπιστημίου La Trobe στην Αυστραλία. Και αναζήτησε την απάντηση απευθείας στην πηγή της.

Ο Independent σημειώνει ότι η αυστραλή ερευνήτρια ανέλυσε τα αποτελέσματα της έρευνάς της βάσει της θεωρίας του Μισέλ Φουκό ότι η δύναμη συνδέεται με τη γνώση. Ο,τι και να σημαίνει αυτό, μια γυναίκα που συστήθηκε ως Κέιτ είπε ότι δυσκολευόταν να νιώσει ευχαρίστηση στο σεξ προτού γίνει επαγγελματίας. Κι ενώ πίστευε ότι θα έπρεπε να υπομείνει πράγματα στην ερωτική πράξη που ήταν απαραίτητα στην δουλειά της, ένιωσε μεγάλη έκπληξη όταν βρήκε τον πρώτο της πελάτη ελκυστικό. Δεν συνέβη το ίδιο και με όλους τους υπόλοιπους. Για όλους όμως είπε ότι ήταν «γλυκούληδες» και «αξιαγάπητοι». Μια άλλη γυναίκα δήλωσε ότι από τη δουλειά της έμαθε τι της αρέσει στο σεξ. Και κάλεσε τις συναδέλφισσές της να μην βλέπουν αυτό που κάνουν μόνο από επαγγελματική σκοπιά.

Η Ελίζαμπεθ Μέγκαν Σμιθ δήλωσε ότι με την έρευνά της ελπίζει να βοηθήσει να καταλάβουμε τι σκέφτονται για τη δουλειά τους οι εργαζόμενες του σεξ και όχι να πλασάρει την άποψη ότι σε όλες τις γυναίκες μπορεί να αρέσει το επαγγελματικό σεξ. Ο,τι και να σκέφτονται, πάντως, θα ήταν ευτύχημα να μην αισθάνονται πια «πόρνες». Γιατί όπως έλεγε μια άλλη έρευνα, οι επαγγελματίες του σεξ που δεν αισθάνονται τίποτε περισσότερο από αυτό, έχουν περισσότερες πιθανότητες να επιστρέψουν στην «κανονική» αγορά εργασίας.

Φωτό: Και μετά τη δουλειά ένας καλός υπνάκος. Πηγή: Indy

Δεν είναι τίποτε λιγότερο από επαναπατρισμό των αποθεμάτων σε χρυσό. Και είναι ακριβώς αυτό που κάνουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες μετά το Brexit κι ενώ η κρίση της ευρωζώνης δεν λέει να τελειώσει. Ποιοι το κάνουν; Η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Αυστρία, το Βέλγιο, αλλά και η Πολωνία και η Ρουμανία. Και γιατί το κάνουν; Επειδή, όπως γράφει η Sole 24 Ore που έχει και το σχετικό ρεπορτάζ, ο χρυσός δεν προσφέρει μόνο οικονομική, αλλά και ψυχολογική ασφάλεια.

Ηταν Ιούνιος του 2016 – λέει η έγκυρη οικονομική εφημερίδα της Ιταλίας – όταν ένα μεταγωγικό αεροσκάφος απογειώθηκε «μέσα στη βαθιά νύχτα και με απόλυτη μυστικότητα» από το αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης. Το φορτίο του ήταν ράβδοι χρυσού, το βάρος των οποίων έφτανε τους 300 τόνους – καθεμία από τις ράβδους ζύγιζε 12,4 κιλά, ενώ ο χρυσός ήταν ατόφιος σε ποσοστό 99,9%. Οι ράβδοι ήταν κλεισμένοι σε ξύλινα κιβώτια. Και αυτά είχαν πάνω τους μια σφραγίδα: Federal Reserve Bank of New York.

Ο αποστολέας ήταν η FED, δηλαδή η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ και – από μία άποψη – το θησαυροφυλάκιο του κόσμου. Και ο παραλήπτης δεν ήταν κάποιος ρώσος ολιγάρχης, αλλά ευρωπαϊκά κράτη που είχαν αποφασίσει να επαναπατρίσουν τον θησαυρό τους – ή τουλάχιστον ένα μέρος του. Πάντως, εκτός από τους 300 τόνους, σε αναμονή για να μεταφερθούν από τη μία όχθη του Ατλαντικού στην άλλη βρίσκονταν άλλοι 1.000 τόνοι χρυσού.

Συνολικά, τους τελευταίους 18 μήνες έχουν επιστρέψει στους εθνικούς τους κατόχους 400 τόνοι χρυσού. Κι έχουν επιστρέψει τόσο από τη Νέα Υόρκη όσο και από το Λονδίνο, δηλαδή από τις δυο μητροπόλεις όπου, από το 1945 και μετά, φυλάνε σχεδόν τα μισά αποθέματα που διαθέτουν σε χρυσό περισσότερες από 100 χώρες του πλανήτη.

Ποιο είναι το συμπέρασμα απ’ όλα αυτά; Μάλλον ότι αυτός ο πλανήτης ετοιμάζεται για τα χειρότερα.

Φωτό: Και λάμπει και είναι ατόφιο χρυσάφι. Αλλά πού πάει; Πηγή: Il Sole 24 Ore/ Olycom

«Δεν μου αρέσει να μιλάω εναντίον της Πολωνίας, αλλά δεν έχω άλλη επιλογή. Όταν είσαι μέλος ενός κλαμπ και αδυνατείς να τηρήσεις τους κανόνες, σε πετάνε έξω. Δεν αρκεί να χάσουμε το δικαίωμα ψήφου. Πρέπει να μας πετάξουν έξω». Την άποψη αυτή καταθέτει στο Politico ο Λεχ Βαλέσα, ιστορικός ηγέτης του συνδικάτου Αλληλεγγύη, πρώην πρόεδρος της Πολωνίας και κάτοχος του Νομπέλ Ειρήνης. Το κλαμπ στο οποίο αναφέρεται δεν είναι άλλο από την ΕΕ. Και η τελευταία μάχη που δίνει, στα 73 του χρόνια, είναι εναντίον του Γιάροσλαβ Κατσίνσκι, ηγέτη του υπερσυντηρητικού κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη και ισχυρού άνδρα της Βαρσοβίας.

«Ο Κατσίνσκι – λέει ο Βαλέσα – παραβιάζει τις αρχές του Συντάγματος και της διάκρισης των εξουσιών. Είναι επικίνδυνος και ανεύθυνος. Οι εξελίξεις θα είναι άσχημες». Ο Κατσίνσκσι είχε καταλογίσει στον Βαλέσα «πνευματική αδυναμία» κι επίσης ότι είναι «ελαττωματικός χαρακτήρας» αλλά και ότι έχει «απαίσιο παρελθόν» – αυτό το τελευταίο ήταν αναφορά στη φήμη ότι τη δεκαετία του 1970 ήταν πληροφοριοδότης της αστυνομίας του κομμουνιστικού καθεστώτος. «Εάν λένε τέτοια πράγματα για μένα σημαίνει ότι είμαι ακόμη δυνατός» απαντά ο Βαλέσα. «Κι όσο έχω ενέργεια δεν θα επιστρέψω την καταστροφή της Πολωνίας».

Φωτό: Ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία της χώρας του δηλώνει και πάλι «παρών». Πηγή: Politico/ AFP/Getty/ Piotr Wittman

Μια (απ’ όλες τις απόψεις) μεγάλη κλέφτρα. Που άρχισε να κλέβει τον πλησίον της από τότε που ήταν μόλις 16 χρονών. Και που τώρα, στα 86 της χρόνια, έκανε ακόμη μια «εκστρατεία», όπως χαρακτηρίζει η ίδια τις κλοπές της, σουφρώνοντας ένα κολιέ αξίας 2.000 δολαρίων από ένα κοσμηματοπωλείο στην Ατλάντα. Επειτα από επτά δεκαετίες «καριέρας», η Ντόρις Πέιν έχει γίνει ένας θρύλος. Κι όπως συμβαίνει με όλους τους θρύλους, κανένας δεν ξέρει ακριβώς σε ποια σημεία της ιστορίας της η αλήθεια μπερδεύεται με το ψέμα.

Μια ιστορία που, όπως υπενθυμίζουν οι New York Times, διηγήθηκε η ίδια σε ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε για τη ζωή της το 2013. Εκεί είχε πει λοιπόν ότι γεννήθηκε στη Δυτική Βιρτζίνια και ότι μπήκε από μικρή στα βάσανα επειδή ο πατέρας της κακοποιούσε τη μητέρα της. Αλλά κι επειδή, μικρή ακόμη, έπεσε θύμα ρατσισμού: είχε πάει σε ένα κοσμηματοπωλείο για να αγοράσει ένα ρολόι αλλά ο ιδιοκτήτης την έδιωξε. Εκείνη τη στιγμή υποτίθεται ότι της ήρθε η ιδέα: θα το έκλεβε. Λίγα χρόνια αργότερα θα πάει να ζήσει στο Πίτσμπουργκ. Εκεί θα σουφρώσει ένα διαμάντι, θα το πουλήσει σε έναν κλεπταποδόχο και τα χρήματα – λέει η ίδια – θα τα δώσει στη μητέρα της για να μπορέσει επιτέλους να απαλλαγεί από τον δυνάστη της.

Σύμφωνα με το FBI, η Ντόρις Πέιν έχει χρησιμοποιήσει πάνω από 22 ψευδώνυμα και επτά ψεύτικα διαβατήρια. Είναι αυτά που της επέτρεψαν να κάνει διεθνή καριέρα. Κομψή και με ευγενικούς τρόπους, τη δεκαετία του 1970 έκλεψε ένα διαμάντι αξίας 500.000 δολαρίων από ένα κοσμηματοπωλείο της Κυανής Ακτής. Οι γάλλοι χωροφύλακες όμως την μυρίστηκαν. Και το αποτέλεσμα ήταν να περάσει τους επόμενους εννέα μήνες της ζωής της στη φυλακή.

Δεν ήταν η πρώτη φορά αλλά ούτε και η τελευταία. Η Ντόρις Πέιν είναι αυτό που λέμε «γνωστή στην αστυνομία». Και τόσο η παλιά φρουρά όσο και νεότερη γενιά των διωκτών της λένε ότι στο βάθος η Ντόρις διασκεδάζει και απολαμβάνει τη διασημότητα σαν να είναι ηθοποιός που παίζει πάντα τον ίδιο ρόλο. Είναι, δηλαδή, μια κλέφτρα ματαιόδοξη. Και κυρίως αμετανόητη.

Φωτό: Η Ντόρις Πέιν τον Ιανουάριο του 2016. Οπως φαίνεται, δεν έπαψε να ατενίζει ποτέ το μέλλον. Πηγή: ΝΥΤ/ ΑΡ/John Bazemore