Δύο ήττες στις πέντε πρώτες αγωνιστικές – πέρυσι είχε χάσει τρεις φορές σε ολόκληρο πρωτάθλημα 38 αγώνων. Συγκομιδή μόλις επτά βαθμών, από τους 15 πιθανούς. Εννέα γκολ παθητικό σε πέντε ματς, για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2000-2001. Ογδοη στον βαθμολογικό πίνακα. Χωρίς εκτός έδρας νίκη από τον περασμένο Απρίλιο, σε Ισπανία και Ευρώπη.

Η εφετινή εκκίνηση της Μπαρτσελόνα είναι η χειρότερη εδώ και 25 χρόνια. Τη σεζόν 1994-1995 μετρούσε, επίσης, επτά βαθμούς σε πέντε παιχνίδια. Στο τέλος τερμάτισε τέταρτη, πίσω από τη Ρεάλ Μαδρίτης, τη Λα Κορούνια και την Μπέτις. Τότε είχαν «πληρώσει τη νύφη», ο Ρομάριο που έφυγε -καταχείμωνο- για τη Φλαμένγκο, ο Κρίστο Στόιτσκοφ που κατέληξε στην Πάρμα, και ο Ρόναλντ Κούμαν που αποχώρησε έπειτα από πέντε χρόνια παρουσίας στο «Καμπ Νου». Ο προπονητής είχε παραμείνει στη θέση του, γιατί ήταν ο Γιόχαν Κρόιφ. Αλλά τώρα, είναι ο Ερνέστο Βαλβέρδε, που βλέπει -πάλι- τη λεπίδα της λαιμητόμου να αστράφτει πάνω από το κεφάλι του.

Ο πρώην τεχνικός του Ολυμπιακού έχει ξεπεράσει άλλες δύο σοβαρές κρίσεις στο παρελθόν, έπειτα από ισάριθμους «σοκαριστικούς» αποκλεισμούς της Μπαρτσελόνα στο Champions League: από τη Ρόμα στην πρώτη του σεζόν στον σύλλογο, και από τη Λίβερπουλ στη δεύτερη. Επέζησε στον πάγκο του, επειδή στις εγχώριες διοργανώσεις η ομάδα «κάλπαζε». Αυτή τη φορά, όμως, τα ονόματα των αντιπάλων δεν του δίνουν κανένα ελαφρυντικό. Οι Καταλανοί ηττήθηκαν από την Αθλέτικ Μπιλμπάο (1-0) και τη Γρανάδα (2-0), κι έφεραν ισοπαλία με την Οσασούνα (2-2). Σε συνέχεια, μάλιστα, της αποτυχίας τους στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας (απέναντι στη Βαλένθια), στο τέλος της περασμένης σεζόν. Η αμφισβήτηση λειτουργεί σωρευτικά για τους προπονητές. Του έχουν πολλά μαζεμένα, του Βαλβέρδε, οι οπαδοί των «Μπλαουγκράνα».

Του προέδρου Μπαρτομέου, επίσης. Τον κατηγορούν για τη στήριξη που επιμένει να παρέχει στον προπονητή, αλλά και για τους χειρισμούς του στις μεταγραφικές υποθέσεις του Νεϊμάρ και του Ματάις ντε Λιχτ, οι οποίοι τελικώς δεν αποκτήθηκαν. Μετά την απομάκρυνση – μυστήριο του αθλητικού διευθυντή του συλλόγου, Πεπ Σεγούρα, στη συνείδηση του κόσμου τις αποτυχίες αυτές τις χρεώθηκε ο ίδιος ο διοικητικός ηγέτης της Μπαρτσελόνα.

Δυστυχώς γι’ αυτήν την ομάδα, που επί μια δεκαετία μας προσέφερε εξαιρετικό ποδοσφαιρικό θέαμα, το πρόβλημα δεν είναι ο προπονητής, ούτε οι ποδοσφαιριστές που δεν ήρθαν. Είναι αρκετά πιο πολύπλοκο. Εχει να κάνει, πρωτίστως, με την υπερβολική εξάρτηση της Μπαρτσελόνα από τον Μέσι – έναν «γρίφο» που κανείς, ποτέ, δεν κατάφερε να λύσει. Κι όσο ο αργεντινός «μάγος» θα μεγαλώνει, τόσο πιο συχνά θα τραυματίζεται. Τόσο πιο εύκολα θα κουράζεται, αφού η ομάδα του τον έχει απόλυτη ανάγκη και στα (θεωρητικά) εύκολα παιχνίδια της.

Στα έξι ματς που έχει δώσει, εφέτος, η «Μπάρτσα» (εάν προσμετρήσουμε και το ευρωπαϊκό της στο Ντόρτμουντ), κέρδισε μόνο δύο. Σε αυτά τα 540 λεπτά, ο Μέσι αγωνίστηκε μόλις 75′ – εμφανώς επηρεασμένος από τη μακρά αποχή του. Αλλά και πέρυσι, στα παιχνίδια που ο ηγέτης της απουσίασε, η Μπαρτσελόνα δεν τα πήγε καλύτερα. Μέτρησε τρεις ήττες και δύο ισοπαλίες. Στο σύνολο, σε 11 αγώνες με τον Αργεντινό απόντα ή ανέτοιμο, κέρδισε μόνο δύο. Σημείωσε πέντε ήττες και τέσσερις ισοπαλίες. Για μια ομάδα με τα δικά της, τρομακτικά ποσοστά επιτυχίας, αυτές οι επιδόσεις φαντάζουν αδιανόητες. Κι όμως…

Ο Γκριεζμάν και ο Ντε Γιόνγκ, περήφανα αποκτήματα του εφετινού καλοκαιριού, δεν έχουν βοηθήσει σχεδόν καθόλου. Ο Γάλλος έκανε ένα καλό ματς, εναντίον της Μπέτις, και ύστερα «εξαφανίστηκε». Ο Ολλανδός δεν έχει καμία σχέση με τον περσινό «παιχταρά» που τρομοκράτησε τη Μαδρίτη, το Τορίνο και το Λονδίνο. Προφανώς, χρειάζονται κάποιο χρόνο προσαρμογής. Το περίεργο είναι ότι και αρκετοί από τους παλιούς εμφανίζονται πολύ διαφορετικοί, προς το χειρότερο. Για κάποιους, όπως ο Πικέ και ο Σουάρες, δεν υπάρχει εξήγηση. Αλλά για κάποιους άλλους, όπως ο Ράκιτιτς και ο Ντεμπελέ, το «ξενέρωμα» είναι δικαιολογημένο: πριν από μερικές εβδομάδες διάβασαν στα media ότι περιλαμβάνονταν στα ανταλλάγματα, προκειμένου ο Νεϊμάρ να επιστρέψει από το Παρίσι στη Βαρκελώνη.

Εάν ο Βαλβέρδε, που δείχνει απογοητευμένος, δεν καταφέρει να βρει λύσεις πολύ σύντομα, θα χάσει τη θέση του. Και η Μπαρτσελόνα, τη χρονιά. Υπάρχει, όμως, ένας ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος: στο τέλος της σεζόν, να χάσει και τον Μέσι! Οπως αποκάλυψε η El Pais, από το προσεχές καλοκαίρι ο αργεντινός σούπερ-σταρ θα μπορεί να αποχωρήσει, χωρίς η νέα του ομάδα να είναι υποχρεωμένη να καταβάλει τη ρήτρα των 700 εκατ. ευρώ που προβλέπει το τελευταίο του συμβόλαιο. Ετσι, μια Μπαρτσελόνα χωρίς την ισχύ, τις φιλοδοξίες και τις προοπτικές του πρόσφατου παρελθόντος, δύσκολα θα τον πείσει να κλείσει την καριέρα του στη Βαρκελώνη.

Το άφησε να εννοηθεί και ο ίδιος -δεν θα μπορούσε να το πει πιο ξεκάθαρα- σε συνέντευξή του στην Sport: «Η Μπαρτσελόνα είναι το σπίτι μου. Ωστόσο, δεν θέλω να έχω ένα μεγάλο συμβόλαιο και να μένω εδώ μόνο γι’ αυτό. Θέλω να βλέπω ότι υπάρχει ένα πρότζεκτ με νοοτροπία νικητή. Θέλω να συνεχίσω να κερδίζω πράγματα με τον σύλλογο. Για μένα δεν σημαίνουν τίποτα τα χρήματα. Το έχω πει πολλές φορές. Με παρακινούν άλλα πράγματα, και το πιο σημαντικό είναι να έχουμε μια ομάδα με τη νοοτροπία του νικητή».

Ασυνήθιστοι στη «μαυρίλα» των ημερών, οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα έχουν στρέψει την προσοχή τους σε ένα σούπερ ταλέντο, που (φαίνεται πως) θα είναι ο επόμενος μεγάλος τους «έρωτας». Ο Ανσουμανέ Φατί από τη Γουϊνέα Μπιζάου, προϊόν της «Μασία», έγινε, ήδη, ο νεαρότερος σκόρερ στα χρονικά του συλλόγου (16 ετών και 304 ημερών). Ηταν μόλις δύο, όταν ο Μέσι έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News