Ενας παλιός αστικός θρύλος έλεγε για ένα κατάστημα στη Φλόριντα που πουλούσε μικρούς αλιγάτορες για το σπίτι.

Πολλοί Νεοϋρκέζοι στις διακοπές τους έτρεξαν να τα αγοράσουν, αλλά σύντομα δεν ήξεραν τι να κάνουν με τα ερπετά που όλο και μεγάλωναν. Για αυτό και τα έριχναν στην τουαλέτα και έτσι οι υπόνομοι της μεγαλούπολης γέμισαν τεράστιους αλιγάτορες.

Αληθινή με μια δόση τρομακτικού είναι η περίπτωση των γιγαντιαίων χρυσόψαρων που έχουν αρχίσει να εντοπίζονται στη Μινεσότα. Και αυτά ήταν οικόσιτα και από τα ενυδρεία κατέληξαν στις λίμνες της αμερικανικής Πολιτείας.

Το περιβάλλον φαίνεται ότι ευνοεί τα χρυσόψαρα γιατί μπορεί να αναπτυχθούν πολλές φορές περισσότερο από το κανονικό τους μέγεθος και να απειλήσουν τα είδη που ζουν εκεί. Αναπαράγονται εύκολα και αντέχουν σε νερά με χαμηλή ποσότητα οξυγόνου. Καθώς επίσης ανακατεύουν τη λάσπη στο βυθό και ξεριζώνουν τα υδρόβια φυτά, υποβαθμίζουν την ποιότητα του νερού.

Από μία μόνο κομητεία στη Μινεσότα, οι Αρχές απομάκρυναν τουλάχιστον 50.000 χρυσόψαρα από τα νερά της, ανέφερε ο Guardian. Η αποκατάσταση των λιμνών με την απομάκρυνση των εισβολέων κοστίζει δεκάδες χιλιάδες δολάρια.

Αν και μοιάζουν ευαίσθητα μέσα στη γυάλα του σπιτιού μας, τα χρυσόψαρα αποδεικνύονται ανθεκτικά στους σκληρούς χειμώνες της Μινεσότας. Και όχι μόνο σε αυτή τη βόρεια Πολιτεία: Το 2013 εντοπίστηκε στη λίμνη Τάχο (ένα δημοφιλές θέρετρο στα σύνορα Καλιφόρνιας – Νεβάδας) χρυσόψαρο με μήκος 50 εκατοστά και βάρος που έφτανε τα δύο κιλά, ενώ στη Βιρτζίνια ψαράς βρήκε χρυσόψαρο 40 εκατοστών.

Οικολογικοί… καταστροφείς

Δεν είναι καθόλου άκακα όταν τα αφήνουμε στη φύση, τονίζουν σε κάθε περίπτωση οι τοπικές Αρχές, και δεν είναι τα μόνα επικίνδυνα είδη ψαριών πού προκαλούν οικολογική καταστροφή όταν φύγουν από τα σπιτικά ενυδρεία.

Τα σαρκοβόρα λεοντόψαρα θεωρείται ότι έχουν εξοντώσει πολλά είδη στη Καραϊβική, με μια έμμεση επίπτωση την επικράτηση των φυκιών έναντι των κοραλλιών. Προέρχονται από τον Ινδικό και τον Ειρηνικό, αλλά στα νερά της Φλόριντας έφτασαν μετά το καταστροφικό πέρασμα του κυκλώνα Αντριου το 1992.

Επικίνδυνα για τα τοπικά είδη είναι και οι ασιατικοί κυπρίνοι όπως και οι πίνες-ζέβρα.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News