Από πολλές απόψεις ταμπού, το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης των νεολαίων που αθλούνται, αγοριών και κοριτσιών, κρύβεται πίσω από τη ρομαντική αντίληψη περί αθλητισμού, η οποία στον συγκεκριμένο χώρο αναγνωρίζει μόνο πράξεις αγνές, ανθρώπων ταγμένων στην εξυπηρέτηση του «ωραίου», του «μεγάλου» και του «αληθινού».

Το παλαμικό ολυμπιακό τρίπτυχο υποτίθεται ότι δεν είναι λάστιχο και δεν ερμηνεύεται κατά το δοκούν, ωστόσο όλα γίνονται πια. Τουλάχιστον σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε γερμανική έρευνα που παρουσίασε η Süddeutsche Zeitung υπό τον τίτλο «Τρόμος στα αποδυτήρια».

Οι βιασμοί γίνονται στα αποδυτήρια, με θύτες τους προπονητές και άλλους παράγοντες των συλλόγων, πρόσωπα δηλαδή υπεράνω υποψίας. Η έρευνα έγινε από Ανεξάρτητη Αρχή και επικεντρώνει στην αδιαφορία για το φαινόμενο, η οποία με τη σειρά της εγγυάται την ανασφάλεια στα αποδυτήρια.

Κατά τους ερευνητές, υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι που καθιστούν τα θύματα των βιαστών (των παιδεραστών, για να ακριβολογούμε) ανυπεράσπιστα: οι βιαστές –άνδρες κατά κύριο λόγο– έχουν ανεμπόδιστη πρόσβαση στα θύματά τους, ενώ οι σύλλογοι, αλλά και η κοινωνία γενικότερα, αδιαφορούν.

Οι βιαστές, ιδίως οι προπονητές, κερδίζουν εύκολα την εμπιστοσύνη των θυμάτων τους, αφού δημιουργούν μαζί τους σχέσεις φιλίας και δασκάλου-μαθητή. Αντιθέτως, τα κακοποιημένα από αυτούς παιδιά σοκάρονται και νομίζουν ότι έχουν υποχρέωση αφοσίωσης στους βιαστές τους. Επίσης, πολλά παιδιά ντρέπονται ή πιστεύουν ότι είναι τα ίδια ένοχα για την κακοποίησή τους.

Είναι, δε, πολύ δύσκολο τα κακοποιημένα παιδιά να κοινοποιήσουν τα παθήματά τους, και αυτό επειδή βλέπουν τον σύλλογό τους σαν την οικογένειά τους. Η έρευνα κατέδειξε ότι τα περισσότερα από τα κακοποιημένα παιδιά υφίστανται τακτικά σεξουαλική βία, ειδικά σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο και η γυμναστική.

Κοινός τόπος είναι  το γεγονός ότι οι επιτιθέμενοι σχεδόν πάντα ξεφεύγουν από τον Νόμο, ενώ τα θύματά τους αντιμετωπίζουν σε όλη τους τη ζωή τις συνέπειες της βίας που υπέστησαν.

Η Süddeutsche κατέληξε: «Οι γυναίκες που έχουν βιώσει σεξουαλική βία στην παιδική ηλικία τους αποτυγχάνουν να μείνουν έγκυοι. Κάποια παιδιά έκαναν απόπειρες αυτοκτονίας, άλλα έπαθαν κατάθλιψη και ανέπτυξαν ψυχοσωματικές διαταραχές. Είναι δύσκολο να κάνουν κάποια σχέση, ενώ και η επαγγελματική ζωή τους είναι εφικτή μόνο σε περιορισμένο βαθμό. Η σεξουαλική βία είναι τόσο ενδημική που σχεδόν δεν τη βλέπουμε».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News