Μόλις μερικές ημέρες αφότου ο Ντόναλντ Τραμπ συμπλήρωσε 100 ημέρες στην προεδρία των ΗΠΑ, η συζήτηση για την απομάκρυνσή του από τον Λευκό Οίκο «φούντωσε». Για ακόμη μια φορά. Αυτή τη φορά ο λόγος είναι η κυνική παραδοχή του ότι μοιράστηκε ευαίσθητες και απόρρητες πληροφορίες με τον ρώσο υπουργό Εξωτερικών και τον πρέσβη της χώρας στις ΗΠΑ.

Και παρότι αυτό δεν είναι παράνομο, καθώς ο Αμερικανός πρόεδρος έχει το δικαίωμα να «αποχαρακτηρίζει» πληροφορίες, αμερικανικά και ευρωπαϊκά ΜΜΕ αναφέρουν ότι είναι σίγουρα παράξενο. Ακόμη πιο ανησυχητικός, όπως αναφέρουν, είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε ο Τραμπ την αποκάλυψη της εφημερίδας Washington Post.

Αμερικανικά ΜΜΕ, μεταξύ των οποίων και η Washington Post, φιλοξενούν δεκάδες άρθρα γνώμης που εκφράζουν την άποψη ότι έχει έρθει πλέον η ώρα να κινηθεί η διαδικασία απομάκρυνσης του Τραμπ από την προεδρία. Συγκεκριμένα, ο Στίβεν Στρόμπεργκ, γράφει στην Washington Post ότι έχει φτάσει πλέον η ώρα το Κογκρέσο να ξεκινήσει έρευνα εναντίον του Προέδρου Τραμπ για παρακώλυση δικαιοσύνης.

«Τώρα η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν πρόεδρο του οποίου η συμπεριφορά δείχνει ότι αποτελεί απειλή για το κυβερνητικό μας σύστημα», γράφει ο πολιτικός συντάκτης

«Αν, για πρώτη φορά, θα μπορούσε κάποιος να σκιαγραφήσει μια κάπως εύλογη υπόθεση για πρόταση μομφής, με αφορμή την παραδοχή του προέδρου πως απέλυσε τον Κόμεϊ για την Ρωσία, είναι τώρα. Τώρα θα μπορούσε κάποιος να “χτίσει” ένα επιχείρημα για καθαίρεση, λόγω της προεδρικής ανικανότητας, που βασίζεται στην αποκάλυψη πως ο Τραμπ πρόδωσε μυστικά εθνικής ασφάλειας ούτως ώστε να εντυπωσιάσει τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας. Ο πρόεδρος ίσως έδειξε μόλις πως μπορεί και πως θα βλάψει την ασφάλεια της χώρας, χωρίς να έχει κάποια προφανή πρόθεση. Η πρόταση μομφής ίσως δεν είναι ρεαλιστική, όμως το Κογκρέσο πρέπει να εμπλακεί σε μια περισσότερο επιθετική έρευνα. Οι Ρεπουμπλικάνοι που επιτέθηκαν άγρια στην Χίλαρι Κλίντον με αφορμή το “μικροπρεπές” σκάνδαλο με το προσωπικό της e-mail, θα δείξουν τώρα που βρίσκονται οι αληθινές τους ανησυχίες -με το κόμμα ή με τη χώρα.

»Καμία ατζέντα δεν μπορεί να υποστηρίξει μια θεωρία του να προσποιούμαστε πως αυτή η προεδρία είναι καλή για τη χώρα», σημείωσε ο ίδιος.

Ιστορία, θεωρίες και (αμερικάνικοι) νόμοι

Στις ΗΠΑ έχει γίνει πρόταση μομφής εναντίον μόνο δύο προέδρων – του Αντριου Τζόνσον το 1868 και του Μπιλ Κλίντον το 1998. Παρότι και για τους δύο η πρόταση πέρασε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, η Γερουσία τους απάλλαξε από τις κατηγορίες που τους βάρυναν. Αντίστοιχη διαδικασία είχε κινηθεί και για τον Ρίτσαρντ Νίξον, ο οποίος, όμως, παραιτήθηκε για να αποφύγει τη διαπόμπευση.

Στις ΗΠΑ, μια πρόταση μομφής εναντίον ενός προέδρου δεν συνεπάγεται την αυτόματη απομάκρυνσή του από το αξίωμα. Μόλις η Βουλή των Αντιπροσώπων ανάψει το «πράσινο φως» η συζήτηση μεταφέρεται στη Γερουσία, όπου πρέπει να στηριχτεί από τα 2/3 των γερουσιαστών.

Το αμερικανικό σύνταγμα προβλέπει ότι ένας πρόεδρος μπορεί να κατηγορηθεί για προδοσία, δωροδοκία αλλά και άλλα σοβαρά εγκλήματα ή παραπτώματα. Νομοθέτες, όμως, δυσκολεύονται να εξηγήσουν ακριβώς πως μεταφράζεται αυτό το άρθρο. Ο Τζόνσον, για παράδειγμα, κατηγορήθηκε επειδή απομάκρυνε τον υπουργό Πολέμου από τη θέση του μετά τον αμερικανικό εμφύλιο. Ο Κλίντον, πάλι, κατηγορήθηκε για ψευδορκία και παρακώλυση της δικαιοσύνης μετά την κατάθεσή του για τη σχέση που διατηρούσε με την Μόνικα Λεβίνσκι.

Σε παρόμοιο άρθρο του, ο Guardian αναφέρει ότι υπάρχει και άλλος τρόπος να απομακρυνθεί από το αξίωμά του ένας αμερικανός πρόεδρος – τουλάχιστον, θεωρητικά. Η 25η τροπολογία, που εγκρίθηκε το 1967 για να ξεκαθαρίσουν τα ζητήματα διαδοχής μετά τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, περιγράφει τη διαδικασία με την οποία μπορεί ένας πρόεδρος να παραδώσει την εξουσία «εξαιτίας της ανικανότητάς του», αλλά και μια άλλη διαδικασία για το πώς μπορεί να του αφαιρεθεί η εξουσία επίσης λόγω ανικανότητας ή αδυναμίας.

Στη δεύτερη περίπτωση «κλειδί» αποτελούν ο αντιπρόεδρος αλλά και τα 15 κορυφαία μέλη της κυβέρνησης της χώρας. Σε περίπτωση που αποφασίσουν ότι ο πρόεδρος αδυνατεί να διαχειριστεί την εξουσία και να διαχειριστεί της υποχρεώσεις του προεδρικού θώκου τότε καταθέτουν έγγραφη πρόταση εναντίον του στον πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων (αυτή τη στιγμή ο Πολ Ράιαν) και τον πρόεδρο της Γερουσίας των ΗΠΑ.

Ετσι, η εξουσία περνάει άμεσα στα χέρια του αντιπροέδρου της χώρας.

Ο πρόεδρος έχει τη δυνατότητα να πολεμήσει αυτή την πρόταση αλλά αν ψηφίσουν εναντίον του τα 2/3 του Κογκρέσου τότε δεν μπορεί να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News