Η άνοδος του Χούμζα Γιουσάφ στην ηγεσία της Σκωτίας (first minister) είναι ένας θρίαμβος της κοινωνικής κινητικότητας. Ο ίδιος είπε πρόσφατα πως όταν ο παππούς και η γιαγιά του μετανάστευσαν στη Γλασκώβη τη δεκαετία του ’60, χωρίς να μιλούν καν αγγλικά, δεν «μπορούσαν να φανταστούν ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα» ότι ο εγγονός τους θα γινόταν μια μέρα ηγέτης της Σκωτίας.

Κι όμως, μέσα σε δύο γενιές, οι Γιουσάφ, από το μικρό ραφτάδικο στην πόλη Μιάν Τσανού στο Πακιστάν, βρέθηκαν στην ηγεσία της Σκωτίας.

Η ιστορία των Γιουσάφ δεν είναι μοναδική στη σύγχρονη Βρετανία. Ο πρωθυπουργός της χώρας, ο δήμαρχος του Λονδίνου και ο ηγέτης της Σκωτίας είναι όλοι τους παιδιά μεταναστών και η πρώτη γενιά των οικογενειών τους που γεννήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι γονείς του Γιουσάφ, του Ρίσι Σουνάκ, του Σαντίκ Καν και του σκωτσέζου βουλευτή Ανάς Σαρβάρ, όλοι ήρθαν στη Βρετανία αποφασισμένοι να χτίσουν μια καλύτερη ζωή και εργάστηκαν σκληρά για να παρέχουν στα παιδιά τους κάθε ευκαιρία. Και όλοι εκτίμησαν την αξία της καλής εκπαίδευσης. Τρεις από τους άντρες πήγαν σε ιδιωτικά σχολεία –ο Σαρβάρ και ο Γιουσάφ πήγαν στο ίδιο σχολείο στη Γλασκώβη– και οι οικογένειες όλων τους υποστήριξαν απόλυτα.

Το αποτέλεσμα είναι ότι βρετανοί ασιατικής καταγωγής αυτή τη στιγμή παίζουν τέσσερις από τους σημαντικότερους ηγετικούς ρόλους της χώρας σε όλο το πολιτικό φάσμα. Κι αυτό λέει πολλά εν όψει των εκλογών του 2023 στο Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με την Telegraph.

Ο Γιουσάφ έχει περιγράψει τον εαυτό του στο παρελθόν ως «κλασικό γιο μεταναστών» και τους γονείς του, τον Μιάν Μουζαφάρ Γιουσάφ Αραΐν και τη Σααΐστα Μπούτα, ως «κλασικούς μετανάστες πρώτης γενιάς» που ήρθαν στο Ηνωμένο Βασίλειο για να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη.

Για τον παππού του, από την πλευρά του πατέρα του, είπε επίσης ότι ήταν ένας πολύ «κλασικός οικονομικός μετανάστης». Το 1964, παρότι μιλούσε ελάχιστα αγγλικά, έφερε τη σύζυγό του και τα παιδιά του στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η μητέρα του Γιουσάφ ήρθε στη Βρετανία για διαφορετικούς λόγους.

Γεννημένη στην Κένυα, ο πατέρας της εργαζόταν στα τρένα και ένιωθε όλο και πιο ανεπιθύμητος στη δεύτερη πατρίδα του όταν ο εθνικιστής Γιόμο Κενιάτα ανέβηκε στην εξουσία. Ετσι, ήρθε στη Σκωτία αναζητώντας μια νέα, ασφαλέστερη ζωή. Ο πατέρας της υπουργού Εσωτερικών, Σουέλα Μπρέιβερμαν, έφυγε από την Κένυα την ίδια εποχή, ενώ οι γονείς της προκατόχου της, Πρίτι Πατέλ, έφυγαν από την Ουγκάντα κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του Μίλτον Ομπότε.

Ο Γιουσάφ γράφτηκε στο τοπικό δημοτικό σχολείο και όταν έφτασε η ώρα για το γυμνάσιο, ο πατέρας του, που εργαζόταν ως λογιστής, είχε αρκετά χρήματα για να τον στείλει σε ιδιωτικό σχολείο.

Ο Γιουσάφ αστειεύεται συχνά λέγοντας ότι οι γονείς του ταιριάζουν σε ένα συγκεκριμένο στερεότυπο: «Είσαι Ασιάτης και μεγαλώνοντας θα γίνεις γιατρός, οδοντίατρος, λογιστής, φαρμακοποιός ή δικηγόρος και αυτό είναι, δεν έχεις άλλες επιλογές. Και πιθανώς τα στερεότυπα να ισχύουν για γονείς σαν τους δικούς μου που ήρθαν στη χώρα τη δεκαετία του ’60, αλλά στην πραγματικότητα αυτά τα πέντε επαγγέλματα ήταν όλες οι επιλογές που είχες», είχε πει σε συνέντευξή του.

Πρόσθεσε ότι το πιο τρομακτικό πράγμα που έχει κάνει στη ζωή του ήταν να ανακοινώσει στους γονείς του ότι θέλει να σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες αντί για Νομικά. Ο πατέρας του, όμως, του απάντησε ότι η ασιατική κοινότητα χρειαζόταν μεγαλύτερη εκπροσώπηση, οπότε η πολιτική ήταν μια καλή επιλογή καριέρας.

«Τίποτε δεν είχε μεγαλύτερη σημασία για μένα από την υποστήριξη των γονιών μου», είπε. Παρότι κάποιοι τρίτοι αμφισβήτησαν τις επιλογές του, «ήξερα ότι η μαμά μου και ο μπαμπάς μου με υποστήριζαν και μόνο αυτό είχε σημασία».

Τρία χρόνια μεγαλύτερος από τον Γιουσάφ, στο ίδιο ιδιωτικό σχολείο, φοιτούσε και ο βουλευτής Ανάς Σαρβάρ, επίσης μουσουλμάνος πακιστανικής καταγωγής. Ο παππούς του Σαρβάρ από την πλευρά του πατέρα του, ο Μοχάμετ, αγρότης στο επάγγελμα, μετανάστευσε στη Σκωτία το 1976 όταν ήταν 26 ετών και δημιούργησε μια επιχείρηση λιανικού εμπορίου. Κέρδιζε αρκετά χρήματα ώστε να στείλει τα παιδιά του σε ιδιωτικά σχολεία και ο Ανάς Σαρβάρ έστειλε με τη σειρά του τα παιδιά του στο ίδιο σχολείο, παρότι το Εργατικό Κόμμα της Σκωτίας είναι εναντίον της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Εχει κατηγορηθεί για υποκρισία και ο ίδιος λέει ότι οι κατηγορίες αυτές είναι «δίκαιες», αλλά «κάθε γονιός πρέπει να κάνει το καλύτερο για τα παιδιά του».

Αυτός που τάσσεται πιο δυναμικά υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης είναι ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ρίσι Σούνακ. Εχει πει στο παρελθόν: «Οι γονείς μου θυσίασαν τα πάντα για να πάω σε καλά σχολεία». Και όταν ρωτήθηκε για την ιδιωτική του εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για την ηγεσία των Συντηρητικών, απάντησε: «Δεν θα απολογηθώ για όσα έκαναν οι γονείς μου για μένα, θα πρέπει να αστειεύεστε μάλλον».

Η ιστορία του Σούνακ, όπως και του Γιουσάφ, περιλαμβάνει την Αφρική. Ο πατέρας του, όπως και η μητέρα του Γιουσάφ, είχε γεννηθεί στο Ναϊρόμπι και το 1966, περίπου την εποχή που η μητέρα του Γιουσάφ έφτανε στη Βρετανία, ο Γιάσβιρ Σούνακ πήγαινε στο Λίβερπουλ για να σπουδάσει Ιατρική. Μετά, μετακόμισε στο Σαουθάμπτον, όπου γεννήθηκε ο Ρίσι, το 1980.

Ο 52χρονος Σαντίκ Καν, ο δήμαρχος του Λονδίνου, είναι ο μόνος από τους τέσσερις άντρες που δεν έλαβε ιδιωτική εκπαίδευση. Γεννήθηκε στο Τούτινγκ, στο Νότιο Λονδίνο από τον Αμανουλάχ και τη Σεχρούν Καν, οι οποίοι μετανάστευσαν στη Βρετανία από το Πακιστάν το 1968. Ενώ οι γονείς του Σούνακ, του Σαρβάρ και του Γιουσάφ εντάχθηκαν στη μεσαία τάξη, οι γονείς του Καν παρέμειναν στην εργατική, ο πατέρας του ήταν οδηγός λεωφορείου και η μητέρα του έραβε.

Ο Καν, όπως και οι άλλοι τρεις άνδρες, έγινε συχνά στόχος ρατσισμού ως παιδί. Η επιτυχία και των τεσσάρων είναι ένα δείγμα τού πόσο έχει αλλάξει η Βρετανία από τότε που εκείνοι μεγάλωναν. «Μας έβριζαν συχνά επειδή ήμασταν Πακιστανοί και υπήρχαν πολλοί καβγάδες για αυτόν το λόγο», έχει πει ο Καν σε συνέντευξή του. Ο ίδιος μάλιστα άρχισε να υποστηρίζει την εθνική ομάδα του Πακιστάν αντί για εκείνη της Αγγλίας, στο κρίκετ, ύστερα από ρατσιστική επίθεση που δέχτηκε σε έναν αγώνα.

Ο Γιουσάφ έχει πει ότι το να έχεις πέσει θύμα ρατσισμού μπορεί να επιδράσει καταλυτικά στην απόφασή σου να εμπλακείς με την πολιτική. Θυμάται ότι η μητέρα του μήνυσε έναν μεσίτη όταν υποπτεύτηκε ότι δεν της έδειχνε ένα σπίτι επειδή ήταν Ασιάτισσα. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ο Γιουσάφ ήταν πολύ θυμωμένος με το κύμα ρατσισμού που ακολούθησε. Τότε ο πατέρας του τού είπε να «διοχετεύσει τον θυμό του κάπου που μπορεί να γίνει χρήσιμος» και τον συμβούλευσε να γράψει στον τοπικό βουλευτή. Ετσι ξεκίνησε η εμπλοκή του με την πολιτική.

Ο Καν έχει πει ότι σε σχέση με τη γενιά των γονιών του, η δική του γενιά και η γενιά των παιδιών του ζουν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση: «Τα κορίτσια μου δεν έχουν υποστεί ανοιχτό ρατσισμό, δεν τις βρίζουν και δεν χρειάζεται να τσακωθούν. Αυτό δείχνει την πρόοδο που κάναμε».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News