Κάθε συνέντευξη, ή δημόσια παρέμβαση, του Βαγγέλη Βενιζέλου έχει ενδιαφέρον και τα όσα είπε τη Δευτέρα στον Παύλο Τσίμα και στον ραδιοφωνικό ΣΚΑΪ, το επιβεβαίωσαν.

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, κλήθηκε να μιλήσει για θέματα της επικαιρότητας, από τις διαπραγματεύσεις για το Ταμείο Ανάκαμψης ως τα ελληνοτουρκικά, αλλά και για τις σοκαριστικές αποκαλύψεις της «Καθημερινής της Κυριακής» (εδώ) για τις έρευνες για την τραγωδία στο Μάτι και τις παρεμβάσεις άνωθεν ώστε να μην αποδοθούν ευθύνες σε συγκεκριμένους πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες.

«Αδιανόητα πράγματα, απίστευτα, δηλαδή ανατριχιαστικά, τριτοκοσμικά ανατριχιαστικά», παρατήρησε ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος όμως τα περιέλαβε όλα αυτά σε ένα γενικότερο πλαίσιο διακυβέρνησης που χαρακτήρισε την εποχή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. «…Βλέπετε, πληθαίνουν τα ζητήματα. Είχαμε τη σκευωρία Novartis, την οποία ερευνά η Βουλή. Από τη σκευωρία Novartis προέκυψε η υπόθεση Μιωνή, που είναι μία άλλη υπόθεση, στην πραγματικότητα, παραδικαστικού κυκλώματος, συνδεόμενου με την κυβέρνηση. Μετά, προέκυψε η υπόθεση Καλογρίτσα, η οποία αφορούσε τον έλεγχο στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και όλο αυτό το οποίο είχε δημιουργηθεί ως σκηνικό το 2016. Τώρα, προκύπτει η υπόθεση στο Μάτι και, πίσω από την υπόθεση στο Μάτι, η κατάσταση στο Πυροσβεστικό Σώμα, με παιχνίδια μεταξύ ανωτέρων στελεχών…»

Στη συνέχεια ο κ. Βενιζέλος σημείωσε ότι αυτά τα «παιχνίδια» μεταξύ των στελεχών της Πυροσβεστικής κόστισαν τη Μάνη και τα Κύθηρα (εδώ), εντάσσοντας όμως και αυτά τα περιστατικά σε μια συστηματική επιχείρηση αλλοίωσης των θεσμών του πολιτεύματος –όσα δηλαδή ο ίδιος είχε καταγγείλει το 2018 όταν μιλούσε στη Βουλή για εσχάτη προδοσία και το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα (εδώ).

«…Τώρα δεν έχουμε το Μάτι μόνο, έχουμε τα Κύθηρα, έχουμε τη Μάνη, έχουμε διάφορες αναφορές. Αυτό όλο το σκηνικό τι είναι, κ. Τσίμα, αυτό το ζοφερό σκηνικό; Είναι αυτό που είχα πει από το 2018 –και μερικοί κοιτούσαν με απορία τι εννοώ– ότι έχουμε συστηματική αλλοίωση θεμελιωδών θεσμών του πολιτεύματος, εν προκειμένω της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και της διάκρισης των εξουσιών, για να επιτευχθεί ένας στόχος ο οποίος είναι, αν μη τι άλλο, πολιτικός –μπορεί να υπήρχαν και άλλες διαστάσεις σε ορισμένες υποθέσεις, δηλαδή και οικονομικές διατάσεις, αλλά, πρωτίστως, πολιτικός– ο οποίος είχε ως βασικούς πρωταγωνιστές αυτούς που ήταν όργανα του κράτους αλλά σφετερίζονταν την ιδιότητα του οργάνου του κράτους για άλλους σκοπούς. Είναι ο κλασικός ορισμός αυτού του εγκλήματος.

Εγώ δεν λέω να πάνε κατηγορούμενοι στο Ειδικό Δικαστήριο, να γεμίσουμε με Προκαταρκτικές Επιτροπές και με ποινικές διαδικασίες, αλλά πρέπει να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Η μεγαλύτερη τιμωρία είναι η αποκάλυψη της αλήθειας και ο μεγαλύτερος θώρακας για τη Δημοκρατία είναι ο ενημερωμένος πολίτης, η γνώση, η γνώση και η μνήμη, γιατί αυτά ξεχνιούνται, δυστυχώς»….

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News