Περισσότερα από 473 εκατομμύρια παιδιά – δηλαδή ένα στα έξι παιδιά αυτού του πλανήτη – ζουν σε εμπόλεμες ζώνες ή έχουν εκτοπιστεί με τη βία από τα σπίτια τους λόγω συγκρούσεων, επισημαίνει η UNICEF, διαπιστώνοντας ότι πρόκειται για αριθμό ρεκόρ, που δυστυχώς προβλέπεται να αυξηθεί…
Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, η αναλογία των παιδιών που ζουν σε εμπόλεμες περιοχές έχει διπλασιαστεί, από περίπου 10% τη δεκαετία του 1990 σε σχεδόν 19% σήμερα. Παιδιά κάθε ηλικίας χάνουν τη ζωή τους ή τραυματίζονται, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο, στερούνται ζωτικών εμβολίων ή υποφέρουν από σοβαρό υποσιτισμό.
«Από κάθε, σχεδόν, άποψη το 2024 ήταν μια από τις χειρότερες χρονιές για τα παιδιά που ζουν σε συνθήκες πολέμου, στην ιστορία της UNICEF, τόσο σε αριθμούς όσο και ως προς το μέγεθος του αντικτύπου στις ζωές τους. Αυτή δεν πρέπει να είναι η νέα κανονικότητα. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε μια γενιά παιδιών να γίνει παράπλευρη απώλεια ανεξέλεγκτων πολέμου στον κόσμο», δήλωσε η εκτελεστική διευθύντρια της UNICEF Κάθριν Ράσελ.
Σύμφωνα με τη UNICEF, ως τα τέλη του 2023, 47,2 εκατομμύρια παιδιά είχαν εκτοπιστεί λόγω συγκρούσεων και βίας. Οι τάσεις για το 2024 δείχνουν περαιτέρω αύξηση των εκτοπισμών επειδή διάφορες συγκρούσεις έχουν ενταθεί, περιλαμβανομένων εκείνων στην Αϊτή, στον Λίβανο, στη Μιανμάρ, στα Παλαιστινιακά Εδάφη και στο Σουδάν.
Τα παιδιά αποτελούν το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού, και κατά μέσο όρο αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% των προσφύγων και το 49% των εσωτερικά εκτοπισμένων.
Η UNICEF εκφράζει ιδιαίτερη ανησυχία για τα κορίτσια και τις γυναίκες, καθώς υπάρχουν πολλαπλές αναφορές για βιασμούς και σεξουαλική βία σε περιβάλλοντα συγκρούσεων. Στην Αϊτή, μέχρι στιγμής φέτος, έχει σημειωθεί αύξηση κατά 1.000% των αναφερόμενων περιστατικών σεξουαλικής βίας με θύματα παιδιά. Σε συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων, τα παιδιά με αναπηρίες τείνουν επίσης να εκτίθενται δυσανάλογα σε βία και παραβιάσεις δικαιωμάτων.
«Τα παιδιά στις εμπόλεμες ζώνες αντιμετωπίζουν έναν καθημερινό αγώνα επιβίωσης που τους στερεί την παιδική ηλικία. Τα σχολεία τους βομβαρδίζονται, τα σπίτια τους καταστρέφονται και οι οικογένειές τους διαλύονται. Χάνουν όχι μόνο την ασφάλειά τους και την πρόσβασή τους σε βασικά βιοτικά αγαθά, αλλά και την ευκαιρία τους να παίξουν, να μάθουν και να είναι απλώς παιδιά. Ο κόσμος απογοητεύει αυτά τα παιδιά. Καθώς κοιτάμε προς το 2025, πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να αντιστρέψουμε την κατάσταση και να σώσουμε και να βελτιώσουμε τις ζωές των παιδιών», κατέληξε η Ράσελ
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News