Το Κύπελλο Πρωταθλητριών είναι… αρχαία Ιστορία. Για να το θυμάται κανείς, έστω αμυδρά, πρέπει να είναι 40 ετών και πάνω. Το 1991-1992 τα διπλά νοκ-άουτ παιχνίδια του έδωσαν τη θέση τους σε ένα πειραματικό φορμάτ, το οποίο έκανε τους παλιούς φιλάθλους να φρίξουν. Οι ομάδες -ανάμεσά τους και ο Παναθηναϊκός- χωρίστηκαν σε δυο ομίλους, και εκείνες που τερμάτισαν πρώτες σε κάθε όμιλο (Μπαρτσελόνα και Σαμπντόρια) έπαιξαν στον τελικό. Ο φίλαθλος δεν ήθελε κάτι άλλο από αυτό που είχε συνηθίσει επί 36 ολόκληρα χρόνια. Η UEFA, όμως, ήθελε μεγαλύτερα έσοδα.

Το 1992-1993 μπήκαμε στην εποχή του Τσάμπιονς Λιγκ. Με 8 ομάδες στην αρχή, που έπειτα έγιναν 16, στη συνέχεια 24 και, από το 1999-2000, 32. Τι κι αν ήταν ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών, στο οποίο δεν έπαιζαν μόνο πρωταθλήτριες; Η τηλεόραση και οι χορηγοί πλήρωναν όλο και περισσότερα, για ένα υπερθέαμα που, τελικώς, ενθουσίασε και τους παλιούς πελάτες: εκείνους που αντιδρούσαν σε κάθε αλλαγή. Μαζί με τα ταμεία της UEFA, γέμισαν και τα ταμεία των μεγάλων συλλόγων της Ευρώπης.

Αλλά το χρήμα ποτέ δεν είναι αρκετό, αν μπορεί να είναι περισσότερο. Επειτα από 21 χρόνια χωρίς θεαματικές αλλαγές, ήρθε η ώρα να υποδεχθούμε το νέο Τσάμπιονς Λιγκ των «36» με το ολοκαίνουργιο φορμάτ. Με ένα, ενιαίο πρωτάθλημα, αντί για ομίλους, και ενιαία βαθμολογία, όπως στην Ευρωλίγκα του μπάσκετ, στο οποίο, όμως, δεν θα παίζουν όλοι εναντίον όλων. Στα πρότυπα του λεγόμενου «σουηδικού μοντέλου», που εφαρμόζεται στο σκάκι. Με προνομιακή μεταχείριση των μεγαλύτερων φαβορί στις κληρώσεις των νοκ-άουτ, ώστε να μη συναντηθούν πριν από τον τελικό. Οπως στο τένις. Αλχημείες; Ισως. Αλλά πολύ κερδοφόρες.

Οι τηλεοπτικοί εταίροι της UEFA, από τους οποίους προέρχεται το 90% των εσόδων της, δέχτηκαν να πληρώσουν για τα τηλεοπτικά δικαιώματα της περιόδου 2024-2027, περίπου 25% περισσότερα σε σχέση με το προηγούμενο συμβόλαιο. Το ίδιο και οι μεγάλοι της χορηγοί. Το «προϊόν» των Κυπέλλων Ευρώπης πουλήθηκε ακριβότερα από κάθε άλλη φορά. Σύμφωνα με το Athletic, τα συνολικά έσοδα από τις τέσσερις διοργανώσεις της UEFA (Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ, Κόνφερενς Λιγκ και Σούπερ Καπ) θα ανέλθουν εφέτος στα 4,4 δισεκατομμύρια ευρώ, από 3,5 δισ. ευρώ πέρυσι.

Σημαντικό μέρος από τα υπερκέρδη θα καταλήξει στα ταμεία των συλλόγων, που θα μοιραστούν 443 εκατ. ευρώ επιπλέον σε μπόνους. Το υψηλότερο ποσό που μπορεί να εισπράξει ένα club θα είναι αυξημένο κατά 30%: 110 εκατ. ευρώ, από 85 εκατ. ευρώ. Θα αυξηθούν και οι εισπράξεις από τα εισιτήρια, αφού τα ματς θα είναι περισσότερα: 189 στο σύνολο, αντί για 125.

Στην ουσία, τα κανάλια και οι χορηγοί αγόρασαν περισσότερο Τσάμπιονς Λιγκ. Η League Phase -η φάση των ομίλων με την παλιά ορολογία- θα αρχίσει στις 17 Σεπτεμβρίου και θα ολοκληρωθεί στις 29 Ιανουαρίου του 2025. Με το προηγούμενο φορμάτ, τελείωνε πολύ πριν από τα Χριστούγεννα. Αγόρασαν, επίσης, περισσότερες top-class αναμετρήσεις. Η χθεσινή (29/8) κλήρωση στέλνει τη Ρεάλ Μαδρίτης να παίξει με τη Λίβερπουλ, την Μπάγερν Μονάχου με την Μπαρτσελόνα και την Παρί Σεν Ζερμέν, τη Μάντσεστερ Σίτι με την Ιντερ… Με το παλιό σύστημα, τέτοιες τιτανομαχίες μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε μόνο σε προχωρημένα στάδια της διοργάνωσης.

Επιπλέον, το νέο φορμάτ υπόσχεται λιγότερα «αδιάφορα» ματς. Ηταν συχνό φαινόμενο, κάποιες ομάδες να έχουν αποκλειστεί, ήδη, στα μισά της φάσης των ομίλων. Να είναι διαδικαστικοί, οι τελευταίοι τους αγώνες. Στο εξής, όπως έδειξαν οι προσομοιώσεις της UEFA στον υπολογιστή, 7,6 βαθμοί μπορεί να είναι αρκετοί για την πρόκριση στα πλέι-οφ. Δυο νίκες και δυο ισοπαλίες σε 8 παιχνίδια, δηλαδή. Πολύ ενθαρρυντικό, για τους πιο αδύναμους. Ιδίως αν λάβουμε υπόψη ότι μια ομάδα του χαμηλότερου γκρουπ δυναμικότητας θα παίζει με δύο άλλες του ίδιου γκρουπ.

Το νέο σύστημα είναι κάπως περίπλοκο, αλλά θα το συνηθίσουμε με τον καιρό.

Κάθε ομάδα θα αντιμετωπίσει άλλες 8. Δύο από κάθε γκρουπ δυναμικότητας. Με τέσσερις από αυτές θα παίξει εντός έδρας και με άλλες τέσσερις, εκτός έδρας. Θα δώσει, λοιπόν, 8 ματς, ενώ στους παλιούς ομίλους έδινε έξι.

Οι 8 πρώτες ομάδες της τελικής βαθμολογίας θα προκριθούν απευθείας στη φάση των «16». Οι ομάδες που θα τερματίσουν από την 9η έως τη 16η θέση, θα μπουν στα πλέι-οφ. Θα δώσουν διπλούς νοκ-άουτ αγώνες με εκείνες που θα καταλάβουν τις θέσεις 17-24. Δηλαδή, οι θεωρητικά πιο ισχυρές θα αναμετρηθούν με τις θεωρητικά πιο αδύναμες. Με τις ρεβάνς να διεξάγονται στις έδρες των ισχυρών.

Οι οκτώ που θα προκριθούν από τα πλέι-οφ, μαζί με τις οκτώ πρώτες της βαθμολογίας, θα συνεχίσουν στη φάση των «16». Οι ομάδες που θα τερματίσουν στις θέσεις 25 έως 36, θα αποκλειστούν και δεν θα συνεχίσουν σε καμία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Δεν θα υποβιβαστούν στο Γιουρόπα Λιγκ, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα.

Από τη φάση των «16» μέχρι τον τελικό, θα έχουμε τους γνωστούς, διπλούς νοκ- άουτ αγώνες.

Οι αλλαγές στο Τσάμπιονς Λιγκ αποφασίστηκαν στις 19 Απριλίου του 2021 -τη χρονιά που είδαμε για τελευταία φορά μια ελληνική ομάδα στη διοργάνωση-, αφού προηγουμένως η UEFA είχε εκθέσει τις ιδέες της στους πιο καλούς της πελάτες. Τις βρήκαν εξαιρετικές. Για τους φιλάθλους, όμως; Θα πιο ελκυστικό έτσι; Θα το δείξει ο χρόνος.

Το επόμενο βήμα, μετά το 2027, μπορεί να είναι ένα κανονικό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Ολοι εναντίον όλων. Κάτι σαν την Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα που οραματίστηκε ο πρόεδρος της Ρεάλ, Φλορεντίνο Πέρεθ. Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι η κότα με τα χρυσά αυγά. Αλλά υπάρχει και ο μύθος του Αισώπου. Του άπληστου αγρότη που τη σκότωσε για να πάρει όλο τον χρυσό μαζεμένο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News