Οπως ήδη είναι γνωστό, έπειτα από την ακύρωση των δημοτικών εκλογών που έγιναν στην Κωνσταντινούπολη, το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο ανακοίνωσε ότι η επανάληψή τους θα γίνει στις 23 Ιουνίου.

Σαν πρόσχημα για την ακύρωση των εκλογών χρησιμοποιήθηκε το γεγονός ότι ορισμένοι που υπηρέτησαν στα εκλογικά κέντρα δεν ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, όπως ορίζει ο σχετικός νόμος. Αιτία όμως ήταν η ήττα του εκλεκτού του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του Μπιναλί Γιλντιρίμ, από τον Εκρέμ Ιμάμογλου του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος.

Ολοι τώρα κατηγορούν το σκεπτικό των δικαστών που ενήργησαν υπό την πίεση του καθεστώτος.

«Η απόφαση φέρνει την Τουρκία πιο κοντά στον θάνατο» γράφει ο Κεμάλ Κιριτσί, από την επιχειρηματική ένωση της Τουρκίας. «Φαίνεται ότι η απώλεια της Κωνσταντινούπολης συνεπάγεται πάρα πολλούς κινδύνους για το κόμμα του Ερντογάν. Πολλοί είναι πεπεισμένοι ότι εάν χάσει την Κωνσταντινούπολη, θα αποκαλυφθούν διαφθορά και κατάχρηση εξουσίας σε βάθος 25 χρόνων» γράφει και ο Σεμίχ Ιντίζ, αρθρογράφος του think tank Sigma Turkey με έδρα την Aγκυρα.

Ακόμα και αν ο «σουλτάνος» κερδίσει την Κωνσταντινούπολη, θα έχει χάσει την αξιοπιστία του διεθνώς, λένε.

Κατά τη διάρκεια της σχεδόν 17ετούς θητείας του στα ύπατα αξιώματα της Τουρκίας, ο Ερντογάν έγινε δημοφιλής χάρη στον ισλαμιστικό και εθνικιστικό λόγο του. Ο ίδιος πίστευε -και έκανε και τους περισσότερους Τούρκους να το πιστεύουν- ότι η πατρίδα τους έγινε μεγάλη δύναμη, παγκόσμια κιόλας. Ισχυρίστηκε ότι έκανε θαύματα στην οικονομία. Ετσι, από το 2002 που ανέλαβε την εξουσία, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) δεν έχασε καμία εκλογή αναμέτρηση. Ολα δούλευαν ρολόι, αλλά όχι πια.

Το σκεπτικό του Ερντογάν για το μετεκλογικό «μαγείρεμα» στην Κωνσταντινούπολη μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: πιστεύει ότι μπορεί να πάρει πίσω την Πόλη (έστω, πιστεύει ότι υπάρχει μία πιθανότητα), αλλά ακόμη και αν δεν τα καταφέρει, δεν έγινε και τίποτα, μια δεύτερη απώλεια δεν θα του κοστίσει περισσότερο. Κάνει λάθος.

Η δεύτερη ήττα για τον άνθρωπο που είπε «όποιος κερδίζει την Κωνσταντινούπολη κερδίζει την Τουρκία» θα έχει επιπτώσεις. Αλλά και μία νίκη υπό τέτοιους όρους θα μπορούσε να προκαλέσει τεράστιο κύμα διαμαρτυριών. Τα πράγματα μπορεί να οδηγηθούν στην καταγγελία της οικονομικής πολιτικής του, στις δυσχέρειες του λαού, ακόμη και στο σημείο της καταγγελίας του ως «εκλεγμένου δικτάτορα», κάτι που στη Δύση θα θυμίσει ανακλαστικά τη Βενεζουέλα και τον Μικολάς Μαδούρο.

Οι Δυτικοί ήδη έχουν αντιδράσει. Μετά την απόφαση του Ανώτατου Εκλογικού Συμβουλίου, η Ευρωπαϊκή Ενωση εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία ανέφερε: «Η αιτιολόγηση αυτής της απόφασης, που λαμβάνεται σε ένα ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο κλίμα, πρέπει να δοθεί στη δημοσιότητα χωρίς καθυστέρηση. Η εξασφάλιση μιας ελεύθερης, δίκαιης και διαφανούς εκλογικής διαδικασίας είναι ουσιαστική για κάθε δημοκρατία και βρίσκεται στο επίκεντρο των σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την Τουρκία». Μάλιστα οι Ευρωπαίοι ζητούν διεθνείς παρατηρητές για την επίβλεψη της εκλογικής διαδικασίας της 23ης Ιουνίου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News