Να που για τον τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν η πανδημία προσφέρει ευκαιρίες… Την εξής μία δηλαδή, να θάψει το θέμα του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος, ώστε να εξευμενιστούν οι ΗΠΑ, έστω και πρόσκαιρα. Οι ΗΠΑ που διαθέτουν έναν απρόβλεπτο πρόεδρο (ποτέ δεν ξέρεις με τον Τραμπ, σκέφτεται ο «σουλτάνος») αλλά και ένα «σκληρό απέναντι στην Τουρκία» Κογκρέσο. Ο Ερντογάν επιδιώκει να κερδίσει χρόνο.
Μέσα στον Απρίλιο η Τουρκία ανακοίνωσε ότι αναβάλλεται και πάλι η ενεργοποίηση του συστήματος S-400 και ότι ο σχετικός εξοπλισμός παραμένει «συσκευασμένος» στη βάση Μουρτέντ και μέχρι νεωτέρας, αφού υποτίθεται ότι ο Ερντογάν διατηρεί πάντα στο ακέραιο το δικαίωμα να ενεργοποιήσει το αμυντικό σύστημα του Πούτιν.
Στην πραγματικότητα, η «κατάψυξη» του όπλου έγινε επειδή οι ΗΠΑ έχουν εξοργιστεί με την ιδέα της ανάπτυξης επί ΝΑΤΟϊκού εδάφους ρωσικών όπλων και απειλούν τον Ερντογάν με σοβαρές κυρώσεις. Και η στιγμή είναι πολύ κρίσιμη για την Τουρκία, δεν σηκώνει τριβές με την Ουάσινγκτον. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον οι τσαμπουκάδες ματαιώθηκαν -θα γίνουν «κάποτε», σε «βολικότερη ώρα»-, επειδή τώρα η τουρκική οικονομία έχει τα μαύρα χάλια της. Προτιμότερο είναι, λοιπόν, να εμφανιστεί και πάλι η Τουρκία σαν αμιγώς δυτικόφιλη δύναμη, να σταματήσει αυτό το παιχνίδι που μοιάζει φλερτ με το Κρεμλίνο, ωστόσο δεν είναι παρά λυκοφιλία.
Ο ιστότοπος «Αl Monitor» εκτιμά ότι ο Τραμπ, αν και είναι φιλικότερος προς τους Τούρκους εν συγκρίσει με το Κογκρέσο, σκορπά ανησυχία προσωπικώς στον Ερντογάν, επειδή είναι παρορμητικός. Και ως προς την τουρκική οικονομία λέει ότι επείγει η ανόρθωση της λίρας εν μέσω τρομερών προβλέψεων για την τρέχουσα χρονιά και στον πληθωρισμό και στην ύφεση και στην ανεργία. Κρίνει ότι η Τουρκία ενδεχομένως είναι η πιο ευάλωτη από τις αναπτυσσόμενες χώρες στα διεθνή «απόνερα» της υγειονομικής κρίσης.
Στις ρωσοτουρκικές σχέσεις υπάρχουν πολλά επίπεδα συνεργασίας και άλλα τόσα συγκρούσεων: λόγου χάρη, υπάρχουν οι εχθρικές θέσεις τους όσον αφορά την ανάμειξή τους στη συριακή κρίση και, ταυτόχρονα, η αναγκαστική συνεργασία τους για την κατάσταση στην περιοχή Ιντλίμπ, υπάρχει η σύγκρουση συμφερόντων αλλά και ενόπλων μονάδων στη λιβυκή κρίση. Ετσι το παρόν των ρωσοτουρκικών σχέσεων είναι συγκεχυμένο και το μέλλον τους άδηλο.
Ετσι ο Ερντογάν κινείται σε ναρκοπέδιο κάνοντας ζιγκ ζαγκ, μοιάζοντας σχεδόν αναποφάσιστος για το πού θα κατευθυνθεί, προς τη Δύση ή προς την Ανατολή.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News