Ο Χρήστος Σπίρτζης θα πρέπει να διαβάζει Κωνσταντίνο Καβάφη. Ακολουθώντας τη λογική του «αυτό που μισώ, αυτό πράττω» του αλεξανδρινού ποιητή, ο υπουργός Υποδομών βαφτίζει την ανάγκη, όχι φιλοτιμία, αλλά υποχρέωση. Κάπως έτσι προσπαθεί να δικαιολογήσει τις αποφάσεις της κυβέρνησης και τις δικές του.

Ετσι και σε ομιλία του στο συνέδριο με τίτλο «Αναπτυξιακές προοπτικές για τη Δυτική Ελλάδα», που οργάνωσε η εφημερίδα Πελοπόννησος, είπε ότι τα όσα εφαρμόζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και υπογράφει ο ίδιος γίνονται μεν αλλά δεν γίνονται με απόλαυση – την οποία καταλόγισε στην προηγούμενη κυβέρνηση!

Είναι το γνωστό μοτίβο «πολιτικής» επιχειρηματολογίας: κι εμείς τα ίδια κάνουμε αλλά εμάς δεν μας αρέσει.

Στα μέσα Δεκεμβρίου του 2015, ο Χρήστος Σπίρτζης είχε εκφράσει για πρώτη φορά τη διαφορετική γνώμη του με μια κυβερνητική απόφαση. Ως υπουργός Υποδομών είχε δημοσιοποιήσει τη διαφωνία του για την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Δεν ήταν βέβαια πρώτη φορά που ένας υπουργός, ακόμη και αρμόδιος, αποφάσιζε να εκφράσει δημόσια τη διαφορετική του «ματιά». Ομως στην περίπτωση του κ. Σπίρτζη, όπως αποδείχθηκε και εκ των υστέρων, αυτό που βαραίνει δεν είναι η «διαφορετικότητα» της άποψης, αλλά το συναισθηματικό φορτίο.

Για τον κ. Σπίρτζη η διακυβέρνηση της χώρας και οι κυβερνητικές επιλογές έχουν να κάνουν περισσότερο με το πόσο το χαίρεται ή όχι, και λιγότερο με το τι κάνει.

Στην περίπτωση των 14 αεροδρομίων είχε πει τον Δεκέμβριο: «Κλείσαμε θέματα που είχαμε να κάνουμε με τους εργαζόμενους που εργάζονται στα αεροδρόμια. Υπογράψαμε τη σύμβαση με πολύ πόνο. Βρήκαμε όταν πήραμε από την ΥΠΑ τις συμβάσεις, κάποιους όρους που έπρεπε να διορθωθούν. Δεν δώσαμε εμείς τα αεροδρόμια. Τα έδωσαν όσοι έκαναν τον διαγωνισμό που έβαλαν τους συγκεκριμένους όρους».

Πριν από λίγες ημέρες, με αφορμή την υπογραφή της σύμβασης για το Ελληνικό, έργο για το οποίο από παλιά είχε ταχθεί εναντίον, τόνισε: «Από αυτά που έχω πει στο παρελθόν δεν παίρνω πίσω ούτε μία λέξη. Το Ελληνικό έπρεπε να αξιοποιηθεί διαφορετικά κατά τη γνώμη μου και με άλλες διαδικασίες, όχι με αυτές που έχει επιλέξει το ΤΑΙΠΕΔ». Στην ίδια συνέντευξη, επίσης στον Real FM, αναφερόμενος στο πρόγραμμα, είπε ότι «υπάρχουν πράγματα που δεν πιστεύουμε, υπάρχουν και πράγματα που πιστεύουμε» και συμπλήρωσε: «Για αυτά που δεν πιστεύουμε, τα κάνουμε με βαριά καρδιά και προσπαθούμε να βελτιώσουμε συνεχώς τους όρους προκειμένου να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα για να γίνει η οριστική αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας. Από εκεί και πέρα αυτό είναι το εθνικό καθήκον που έχουμε, θα έχει και η χώρα το δικαίωμα να ασκήσει τις πολιτικές που -η κυβέρνηση που θα υπάρχει τότε-, θα μπορεί να ασκήσει. Για να γίνει αυτό πρέπει να ολοκληρώσουμε την αναδιάρθρωση του χρέους».

Ηταν, δε, εκείνος ο υπουργός που στις 22 Μαΐου, σε άλλη συνέντευξη, που είχε παραχωρήσει είχε πει: «Θα ψηφίσω το πολυνομοσχέδιο με βαριά καρδιά».

Αλλοτε είναι η καρδιά βαριά, άλλοτε γίνεται με πόνο.

Τώρα προεκτείνει το… άλλοθι, λέγοντας πως στην πραγματικότητα η κυβέρνηση κάνει πράγματα για τα οποία δεν επιχαίρει, σε αντίθεση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που ήθελαν και τα έκαναν.

«Εμείς δε χαιρόμαστε, όπως ο Αδωνις Γεωργιάδης, όταν διέλυε την υγεία. Δεν χαιρόμαστε, όπως ο κ. Βενιζέλος, όταν κατακρεουργούσε τα ασφαλιστικά ταμεία με το PSI. Δεν χαιρόμαστε, όπως ο κ. Μητσοτάκης, όταν έκανε απολύσεις» τόνισε ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στην ομιλία του στο συνέδριο με τίτλο «Αναπτυξιακές προοπτικές για τη Δυτική Ελλάδα». «Εμείς» πρόσθεσε «θα χαρούμε μαζί με τον ελληνικό λαό στο τέλος του 2018, όπου θα έχει βγει η χώρα από τη κρίση, όταν θα έχει αναδιαταχθεί το χρέος, όταν θα μπορούμε να ασκήσουμε τις πολιτικές που θέλουμε. Ως τότε αγώνας, αγώνας, αγώνας, μπας και το θυμηθούν και κάποιοι που το έχουν ξεχάσει».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News