H ιδέα ότι οι «αυταρχικοί» τα καταφέρνουν, είναι αποτελεσματικοί και δίνουν λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα βρίσκεται στον πυρήνα της ιδεολογίας των ευρωπαίων και αμερικανών «αυταρχικών», δηλαδή των ακροδεξιών – και μάλιστα την πλασάρουν στο πολιτικό παιχνίδι ως την πρέπουσα πολιτική απάντηση στην ομιχλώδη γραφειοκρατία και αναποτελεσματικότητα των φιλελεύθερων ηγεσιών. Συνεπώς το τωρινό βάλτωμα του Πούτιν στην Ουκρανία κάνει μεγάλη ζημιά στους παραπάνω «αυταρχικούς» της Δύσης – αυτή είναι σε γενικές γραμμές η κεντρική ιδέα ενός άρθρου που δημοσιεύτηκε στους Financial Times με την υπογραφή του συντάκτη τους Τζανάν Γκανές.

Ο αρθρογράφος έγραψε ότι στον 21ο αιώνα το φιλελεύθερο κέντρο έχει επιβεβαιώσει τη φήμη του για μαλθακότητα, μάλιστα στους μαλθακούς περιέλαβε τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Μαράκ Ομπάμα, τους διαδοχικούς πρωθυπουργούς της Βρετανίας που υποδέχθηκαν με ανοιχτές αγκάλες τους ρώσους Κροίσους και τα λεφτά τους, τον γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν επειδή επέλεξε για τον εαυτό του τον ρόλο του συνομιλητή του Πούτιν, αλλά και την Ανγκελα Μέρκελ (την οποία ειρωνεύτηκε γράφοντας ότι 16 χρόνια εξουσίας μάλλον της ήταν λίγα). Μια και η Γαλλία διανύει προεκλογική περίοδο, ο Γκανές πρότεινε και στους αντιπάλους του Μακρόν να τον στριμώξουν θέτοντας ζήτημα «κολακείας του Κρεμλίνου».

Φυσικά, στον αντίποδα των φιλελεύθερων Δυτικών στάθηκε ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, για τον οποίο ο αρθρογράφος έγραψε ότι είχε «ενεργό φλερτ» με τη ρωσική πλευρά, με τους «αυταρχικούς» δηλαδή. Τώρα, πάντως, οι «αυταρχικοί» της Δύσης περνούν τη χειρότερη φάση τους, απεφάνθη ο Γκανές: «Η κορονοϊκή πανδημία τραυμάτισε τον λαϊκισμό τους. Και ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ακόμη μεγαλύτερη οπισθοδρόμηση για αυτό το κίνημα. Οι λαϊκιστές της Δύσης νιώθουν τώρα, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ό,τι ένιωσαν οι αριστερίζοντες [leftist στο πρωτότυπο] όταν οι Σοβιετικοί κατέστειλαν την Ουγγρική Εξέγερση το 1956».

Για τον αρθρογράφο το ζήτημα δεν είναι μόνο η «ηθική κηλίδα», όπως έγραψε. Για αυτόν, τέτοιο στίγμα υπήρξε και στη Συρία, όμως «οι ενέργειες της Ρωσίας εκεί δεν αποθάρρυναν τους λαϊκιστές θαυμαστές της στις φιλελεύθερες δημοκρατίες». Τα πήγαν καλά και στις εκλογές: «Η προεδρία Τραμπ, το Brexit, η είσοδος της γαλλικής ακροδεξιάς στον δεύτερο γύρο των περασμένων προεδρικών εκλογών, όλα αυτά συνέβησαν ύστερα από την επίδειξη δύναμης [του Πούτιν] στο Χαλέπι και στην Κριμαία». Και σε μία ιστορική γυροβολιά ο Γκανές περιέλαβε στους «αυταρχικούς» πολεμίους της φιλελεύθερης Δύσης τον Μπενίτο Μουσολίνι, τον Ναπολέοντα, τον Κεμάλ Ατατούρκ και το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα.

«Μην έχετε καμία αμφιβολία» απευθύνθηκε στους αναγνώστες του. «Αν η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είχε περπατήσει, οι Δυτικοί λαϊκιστές θα είχαν ήδη παροτρύνει τις κοινωνίες τους να διδαχθούν από το δόλο και την ανδρεία του ανελεύθερου κόσμου». Και συμπλήρωσε με διφορούμενο τρόπο, ο οποίος μπορεί να εκληφθεί και σαν πρόβλεψη ήττας των Ουκρανών: «Ισως έχουν ακόμα την ευκαιρία». Αν ο Γκανές επιτέθηκε στους «αυταρχικούς» της Δύσης, αυτό δεν σημαίνει ότι άφησε στο απυρόβλητο τους δημοκράτες της: «Από την Ουάσιγκτον μέχρι το Βερολίνο είναι πολύ συμβιβασμένοι». Πάντως για τους Δυτικούς «λαϊκιστές» αποφάνθηκε τελεσίδικα: «Η ιδέα τους ότι η απολυταρχία έχει ένα είδος αποτρόπαιας αποτελεσματικότητας δεν είναι τίποτα λιγότερο από υπαρξιακή».

Διασυρμός του Σαλβίνι

Προτού «στεγνώσει το μελάνι» στο άρθρο του φύλλου του λονδρέζικου Σίτι, η ιταλική Repubblica με αλλεπάλληλα δημοσιεύματά της (εδώ και εδώ) πρόβαλε το κάζο που έπαθε στην Πολωνία ο ιταλός λαϊκιστής Ματέο Σαλβίνι, πρώην ακροδεξιός, ο οποίος πλέον έχει αναδειχθεί σε παράγοντα κυβερνητικής σταθερότητας στη γειτονική χώρα. Ναι μεν το κόμμα του συμβάλλει στη δημοκρατική διακυβέρνηση της Ιταλίας, όμως ο ίδιος έχει παρελθόν ύποπτο που τον κατατρέχει.

Ο Σαλβίνι, ο οποίος πια επιδιώκει δημοκρατικότερο πασάρισμα στην ιταλική πολιτική σκηνή, πήγε στην Πολωνία, στα σύνορα Πολωνίας-Ουκρανίας ακριβέστερα, με σκοπό να υποδεχθεί ουκρανούς πρόσφυγες στην Ευρώπη. Ωστόσο ο δήμαρχος της περιοχής τον ρεζίλεψε: έβγαλε από την τσέπη του μία μπλούζα με τη μορφή του Πούτιν και του την προσέφερε. Ο Σαλβίνι δεν αποδέχθηκε την προσφορά, όμως ασφαλώς θυμήθηκε ότι το 2017 την είχε φορέσει στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας θέλοντας να υπογραμμίσει τον θαυμασμό του για τον άρχοντα του Κρεμλίνου.

Το βίντεο με τον δήμαρχο να δηλώνει ότι «ο αναιδής Σαλβίνι ήρθε εδώ για να δει τα θύματα του φίλου του, του Πούτιν» έκανε τον γύρο των σόσιαλ μίντια. Οπως και το ψέλλισμα του Σαλβίνι ότι πήγε εκεί με σκοπό «να βοηθήσει γυναικόπαιδα». Στην πατρίδα του, δε, ο Σαλβίνι συγκέντρωσε δηλητηριώδη βέλη από τα κόμματα όλου του φάσματος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News