Εχουν περάσει 50 χρόνια από τότε που οι Jackson 5 -Τζάκι, Τίτο, Ζερμέν, Μάρλον και Μάικλ Τζάκσον- σημείωσαν την πρώτη τους επιτυχία με το τραγούδι «Big Boy», στη γενέτειρά τους, στο Γκάρι της Ιντιάνα.

Ούτε ένας χρόνος δεν πέρασε από εκείνο το χρονικό ορόσημο και υπέγραψαν συμβόλαιο συνεργασίας με τη Motown, τη δισκογραφική εταιρεία που ήταν το φυτίλι για την «έκρηξη» και την άνθηση της μαύρης μουσικής τής δεκαετίας του ’60. Και έτσι, τα πέντε πιτσιρίκια βρέθηκαν να τραγουδούν δίπλα στην («Dirty», που έλεγε πολλά χρόνια αργότερα κι ο Μάιλκ Τζάκσον) Νταϊάνα Ρος.

Τώρα, μισό αιώνα έπειτα από εκείνη την ξέφρενη πορεία τού boy band, κάθε περιοδεία του που γέμισε στάδια με οπαδούς του, κάθε τηλεοπτική εμφάνιση των Jackson 5 που προξένησε υστερία στα κοριτσόπουλα που τους λάτρευαν, αναβιώνουν ξανά μέσα από ένα βιβλίο που επιμελήθηκε όλη η οικογένεια. Για την ακρίβεια, είναι ένα φωτογραφικό λεύκωμα -με σχεδόν χίλιες φωτογραφίες- με καρέ που διηγούνται την άνοδο αυτού του συγκροτήματος και τις στιγμές δόξας του.

Το βιβλίο έχει ως τίτλο το «The Jacksons: Legacy» και πέραν της οικογένειας, έχει συνδράμει και ο συγγραφέας Φρεντ Μπρόνσον, ο οποίος έτσι κι αλλιώς ξέρει από μουσική, από σόου μπιζ, αλλά κι από μουσικές δυναστείες.

Ολα αυτά (και για επιπλέον χρήματα, μη γελιέστε) για την υπενθύμιση της λαμπρής πορείας αυτού του οικογενειακού συγκροτήματος που ίδρυσε ο πατέρας των παιδιών, Τζόζεφ Τζάκσον, πρώην παλαιστής, ο οποίος τη δεκαετία του ‘50 έπαιζε κιθάρα στο συγκρότημα Falcons. Τα αρχικά του μέλη ήταν οι Τζόνι Τζάκσον (δεν ήταν συγγενής των αδερφών Τζάκσον, έπαιζε -αρχικά- ντραμς), ο Μάρλον (χορευτής), Τίτο (κιθάρα), Τζάκι, Ζερμέν (μπάσο) και, εννοείται, Μάικλ Τζάκσον. Αργότερα, ο Τζόνι αποχώρησε από το συγκρότημα.

Οι σχέσεις τού πατέρα με τα παιδιά του ήταν σχέσεις εξουσίας ή καλύτερα τυραννίας – όπως δήλωσε, χρόνια αργότερα, το πιο διάσημο μέλος του συγκροτήματος, ο Μάικλ. Ο πατέρας τους συχνά χρησιμοποιούσε σωματική βία σε περίπτωση που τα παιδιά του δεν έπαιζαν όπως εκείνος ήθελε. Αλλά εκτός από σωματική βία, τους έδινε συμβουλές, με βάση τις δικές του μουσικές εμπειρίες. Οι πρώτες τους συναυλίες δεν γίνονταν σε στάδια, αλλά σε μπαρ, ακόμα και σε στριπτιζάδικα. Ζούσαν σε ένα μικρό σπίτι στην Ιντιάνα, με τα αδέρφια να κοιμούνται μαζί (έως και 3 άτομα) σε μια κουκέτα. Η πρώτη τους δισκογραφική εταιρεία ήταν η τοπική δισκογραφική εταιρεία Steeltown.

Οι παράγοντες της εταιρείας εντόπισαν το γκρουπ μετά τη νίκη του σε έναν διαγωνισμό ταλέντων στο τοπικό Λύκειο Ρούσβελτ, το 1965, όπου οι Jackson 5 ερμήνευσαν το «My Girl» των Temptations, αν και τελικά τους έκαναν πρόταση για συνεργασία μετά τη νίκη τους στο Γυμνάσιο Μπέκμαν του Γκάρι. Μαζί με τη δισκογραφική εταιρεία ηχογράφησαν δύο τραγούδια, τα «Big Boy» και το «We Don’t Have To Be Over 21» (Fall In Love) τα οποία κυκλοφόρησαν το 1968. Στο μεταξύ, ο πατήρ πάντα έψαχνε τρόπους για να ανεβάσει το συγκρότημα στο επόμενο επίπεδο. Και να βγάλει περισσότερα χρήματα, φυσικά.

Ετσι, ο Τζόζεφ Τζάκσον συναντήθηκε με τον δικηγόρο Ρίτσαρντ Αρονς στη Νέα Υόρκη και τον όρισε ως μάνατζερ του συγκροτήματος. Εστειλε, επίσης, μια κασέτα με τραγούδια τού συγκροτήματος στον Μπέρι Γκόρντι, τον πρόεδρο και ιδρυτή της δισκογραφικής εταιρείας Motown. Αν και -αρχικά- δεν υπήρξε καμία αντίδραση, τελικά οι πιτσιρικάδες υπέγραψαν το πολυπόθητο συμβόλαιο, το οποίο περιλάμβανε συνεργασία 7 χρόνων, αν και -λόγω διαφωνιών με τον Τζόζεφ- το συμβόλαιο είχε συνεργασία ενός έτους. Ο μπαμπάς-μάνατζερ, όμως, προτού υπογράψει το συμβόλαιο, δεν πρόσεξε τον πέμπτο όρο που δεν τους επέτρεπε να υπογράψουν με άλλη εταιρεία «προτού περάσουν 5 χρόνια μετά τη λήξη της συμφωνίας». Με λίγα λόγια, το συγκρότημα ήταν «δεμένο» σε αυτή την εταιρεία για έξι χρόνια. Επίσης, θα έπαιρναν 12,5 δολάρια για κάθε τραγούδι – μόνο στην περίπτωση που αυτό κυκλοφορούσε.

Στο μέσο της δεκαετίας του ‘70 άρχισε η πτώση στην καριέρα του συγκροτήματος και, λόγω των λίγων χρημάτων που έπαιρναν, άρχισαν οι εντάσεις με την εταιρεία. Και έτσι, αποφάσισαν να σταματήσουν τη συνεργασία. Ομως, οι διαφορές άρχισαν και στο ίδιο το συγκρότημα, αφού ο Ζερμέν παντρεύτηκε την κόρη του αφεντικού. Ετσι ο Ζερμέν, όπως και ο Μάικλ, άρχισε σόλο καριέρα, συνεχίζοντας με τη Motown. Τον Ζερμέν διαδέχθηκε ο μικρότερος αδερφός Τζάκσον, ο Ράντι. Το νέο συγκρότημα έπρεπε να αλλάξει όνομα, αφού η Motown κατοχύρωσε τα ονόματα «Jackson 5» και «Jackson five» για αυτό, τελικά, μετονομάστηκε σε «The Jacksons» προσχωρώντας στην εταιρεία Epic (CBS Records/Sony).

https://www.youtube.com/watch?v=mkBS4zUjJZo

Η καριέρα τους ως «The Jacksons» άρχισε τον Φεβρουάριο του 1976. Παρά τις αρχικές αποτυχίες, το συγκρότημα ζήτησε από την εταιρεία να γράφουν οι ίδιοι τα τραγούδια τους, όπως και έγινε, εξασφαλίζοντάς τους μεγαλύτερη επιτυχία. Το συγκρότημα κατέρρευσε όταν ο Μάικλ Τζάκσον αποχώρησε μετά την περιοδεία τού τελευταίου τους άλμπουμ Victory (1984). Ο Ζερμέν άφησε για λίγο τη σόλο καριέρα για να συνεργαστεί με τα αδέλφια του, για το τελευταίο τους άλμπουμ. Ομως, η συνεργασία τους είχε προβλήματα, αφού ο καθένας από τα αδέρφια αφοσιωνόταν στην προσωπική καριέρα του. Η περιοδεία τους είχε μεγάλη επιτυχία, αν και δεν περιλάμβανε κανένα τραγούδι από το τελευταίο τους άλμπουμ. Και έτσι, το διάσημο συγκρότημα κατέβασε διακόπτες.

Ο Μάικλ Τζάκσον, πολλά χρόνια αργότερα, θυμόταν τον ιδιοκτήτη τής Motown, Μπέρι Γκόρντι, να λέει «θα κάνουμε ιστορία μαζί» – και είχε δίκιο: η Ιστορία της μουσικής έγραψε για πάντα ότι αυτά τα πιτσιρίκια -σου άρεσε ή όχι η μουσική τους- κατάφεραν να έχουν δεκαοκτώ Νο1 επιτυχίες στους αμερικανικούς πίνακες επιτυχιών.
Βασικά, ερμήνευσαν τραγούδια που σίγουρα τα έχεις ακούσει κάπου, που τα έχεις τραγουδήσει ή και χορέψει.

Τώρα, μέσω αυτού του λευκώματος για τους Jackson 5, που ξεφύλλισε η Telegraph είναι ώρα να αναβιώσουν εκείνα τα χρόνια, με όλη τη μελαγχολία που γεννά η ανάμνηση των στιγμών δόξας που, πια, ανήκουν στο παρελθόν.

1967: Το πρώτο τους single

Οι Jacksons ηχογραφούν το πρώτο τους single στο στούντιο Steeltown. Εδώ, ξεκίνησαν όλα.

1969 και 1978: έργο Τέχνης, σε βινύλιο

Οταν ο Γκόρντι, αφεντικό της Motown Records, άκουσε το πρώτο τραγούδι, «I Want You Back» ήταν βέβαιος ότι οι πιτσιρικάδες θα έσπαγαν ταμεία.

1972: Η ευρωπαϊκή τους περιοδεία

Στις συναυλίες τους στη Βρετανία δεν πωλούσαν μόνο εισιτήρια, αλλά και τσάντες, σαν αυτή της φωτογραφίας. Βασικά, ξεπουλούσαν -σαν ζεστά ψωμάκια- και τσάντες. Μια βιομηχανία παραγωγής εσόδων.

1972: Φτάνοντας στο Λονδίνο

Ο Τζάκι, τότε, είχε πει: «Τη μια στιγμή ήμουν στο σχολείο και μάθαινα Ιστορία, την επόμενη η βασίλισσα ζητούσε να έρθει στη συναυλία μας».

1977: 10 Ντάουνινγκ Στριτ

Κατά την περιοδεία τους στο Λονδίνο τα αγόρια φωτογραφήθηκαν σε όλα τα αξιοθέατα της πόλης. Και, εννοείται, έξω από την πρωθυπουργική κατοικία – τότε τού Τζέιμς Κάλαχαν.

 1984: Συνάντηση με τη Μαντόνα

Ο Μάρλον θυμάται ότι ο μάνατζερ της Μαντόνα, Φρέντι Ντε Μαν, τους τη γνώρισε στη Νέα Υόρκη και την παρουσίασε ως «η επόμενη νέα καλλιτέχνις μου». Δεν είχε άδικο…

 1984: Με σπόνσορα την Pepsi

Στη διάρκεια διαφημιστικού γυρίσματος που έκανε για την εταιρεία αναψυκτικών, ο Μάικλ Τζάκσον… πήρε φωτιά. Το ατύχημα συνέβη όταν τα πυροτεχνήματα που είχαν προγραμματιστεί να εκραγούν, αφού ο «βασιλιάς της ποπ» άρχιζε να κατεβαίνει μια σκάλα, εξερράγησαν νωρίτερα -όσο εκείνος στεκόταν στην κορυφή της- με αποτέλεσμα να υποστεί εγκαύματα δεύτερου και τρίτου βαθμού στο κεφάλι και το πρόσωπο.

Η στιγμή που τα μαλλιά του τραγουδιστή παίρνουν φωτιά, ενώ εκείνος συνεχίζει να χορεύει, είναι συγκλονιστική.

1984: Η περιοδεία για τον δίσκο «Victory»

Για την προώθηση εκείνου του δίσκου ο Μάικλ έδωσε, μαζί με τα αδέρφια του, 55 παραστάσεις, σε 21 πόλεις στις ΗΠΑ. Ο Τίτο θυμάται ότι ο σταρ «δούλεψε πολύ για αυτές τις τελευταίες κοινές εμφανίσεις» και ότι ήταν πιο πάνω σε δεξιότητες από τους υπόλοιπους. «Ηταν ένα φαινόμενο», καταλήγει ο ίδιος.

Σήμερα, εν έτει 2017, ο Μάρλον είναι, πια, μεσίτης, ο Τίτο παραμένει στον κόσμο της μουσικής ως συνθέτης, ο Ζερμέν είναι σκηνοθέτης και συνθέτης, ενώ ο Τζάκι τραγουδιστής. Ολοι μαζί, κατά καιρούς, κάνουν μικρές τουρνέ στην Αμερική. Ο μόνιμος απών είναι ο Μάικλ Τζάκσον, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 25 Ιουνίου 2009.
Χωρίς εκείνον η μουσική δεν είναι, πλέον, η ίδια – πόσο μάλλον για εκείνο το νεανικό συγκρότημα που έβαλε τον δικό του λίθο στο οικοδόμημα της παγκόσμιας μουσικής.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News