Ο πρώτος τίτλος, όπως ο πρώτος έρωτας, δεν ξεχνιέται ποτέ. Ο θρίαμβος του Γιώργου Κούδα και της «παρέας» του, το 1976, θα έχει πάντοτε ξεχωριστή θέση στο βιβλίο της ιστορίας του ΠΑΟΚ. Με εικονογράφηση το «χρυσό» γκολ του Γκουερίνο στο 89’ του ντέρμπι ΠΑΟΚ – ΑΕΚ, τρεις αγωνιστικές πριν από το φινάλε εκείνης της σεζόν.

Η… καρτ ποστάλ από την κατάκτηση του 1985 ήταν η κεφαλιά – ψαράκι με την οποία ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ την τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου. Εκείνο το «διπλό» έκανε τον «Δικέφαλο του Βορρά», που την προηγούμενη σεζόν είχε τερματίσει μόλις 5ος, να πιστέψει στον εαυτό του.

Το τρόπαιο του 2019 ήρθε πολύ πιο εύκολα από ό,τι τα δυο προηγούμενα. Στην ουσία, ο πρωταθλητής είχε ξεχωρίσει 10 αγωνιστικές πριν από τον τερματισμό. Ο ΠΑΟΚ το κατέκτησε αήττητος. Επειτα σήκωσε και το Κύπελλο – ήταν το πρώτο «νταμπλ» της ιστορίας του.

Κι όμως, κανένα από τα προηγούμενα κατορθώματα δεν συγκρίνεται με το εφετινό. Γιατί κανένα δεν υπήρξε τόσο περήφανο. Ο εφετινός τίτλος δεν κερδήθηκε μόνο με τα πόδια και το μυαλό, αλλά και με την ψυχή. Α λα ΠΑΟΚ. Με όλο το παλιό ΠΟΚ (ΑΕΚ, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό) στη μάχη -κάτι πρωτοφανές στα χρονικά του ελληνικού πρωταθλήματος- και με την τελική νίκη να επιτυγχάνεται στο γήπεδο του Αρη. Μόνο όποιος έχει ζήσει στη Θεσσαλονίκη μπορεί να αντιληφθεί τι σημαίνει αυτό.

Μετά την ήττα του στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» (21/4) και την ισοπαλία – «σοκ» που έφερε στη Λαμία (24/4), ισοφαρίζοντας στο 90’+10’, ο ΠΑΟΚ έμοιαζε οριστικά νικημένος. Στον επόμενο αγώνα του (28/4), στην Τούμπα, μέχρι το 80ο λεπτό έχανε από την ΑΕΚ, η οποία χρειαζόταν μόλις ένα βαθμό για να εξασφαλίσει τον τίτλο. Ο,τι ακολούθησε από εκείνη τη στιγμή μέχρι χθες, θα μείνει αξέχαστο. Νίκησε τη ΑΕΚ με ανατροπή. Επειτα, μέσα σε οκτώ μέρες, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό (4-1) και τον Αρη στο «Βικελίδης».

Ποτέ στο παρελθόν, στα 98 χρόνια που υπάρχει ο ΠΑΟΚ, ένα ντέρμπι της Θεσσαλονίκης δεν σήμαινε τόσα πολλά για τους δυο ιστορικούς αντιπάλους. Ο Αρης θα έκανε -και έκανε- τα πάντα για να μη δει τον ΠΑΟΚ να στέφεται πρωταθλητής στα ιερά του χώματα. Και ο ΠΑΟΚ θα κατακτούσε τον τίτλο μόνο αν έφευγε νικητής από το «σπίτι» του χειρότερου εχθρού του, τον οποίο δεν είχε κερδίσει στις τρεις εφετινές τους αναμετρήσεις. Κάτω από αυτή την τεράστια ψυχολογική πίεση, μπήκε στο «καυτό» γήπεδο και τελείωσε τη δουλειά. Με ευστοχία που συναντάται στο μπάσκετ -πού τη βρήκε τόση ψυχραιμία;- και παίζοντας με παίκτη λιγότερο για (περίπου) ένα εικοσάλεπτο.

Για να ολοκληρώσει αυτό το φοβερό ντεμαράζ (τέσσερις διαδοχικές νίκες σε ντέρμπι, στα οποία κάθε άλλο αποτέλεσμα θα ήταν καταδικαστικό), είχε στο πλευρό του και τον «θεό της μπάλας» – τέτοιες υπερβάσεις δεν γίνονται χωρίς τύχη. Αλλά τον άξιζε αυτόν τον τίτλο. Εφέτος έπαιξε την καλύτερη μπάλα, είχε την καλύτερη επίθεση, την καλύτερη άμυνα, την καλύτερη διαφορά τερμάτων, τις περισσότερες νίκες. Κάθε φορά που έπεσε, κατάφερε να σηκωθεί. Και έφτασε ακμαίος στην τελική ευθεία της κούρσας, για να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία που του δόθηκε.

Ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το τέταρτο πρωτάθλημα της ιστορίας του ως αουτσάιντερ, τη στιγμή που κανείς δεν πίστευε πραγματικά πως θα μπορούσε να τα καταφέρει. Με μπάτζετ χαμηλότερο από εκείνα των υπόλοιπων διεκδικητών. Με μεταγραφές που δεν «του βγήκαν». Με κάμποσα Ελληνόπουλα από τις ακαδημίες του στο ρόστερ του. Με πολλούς «εργάτες» και ελάχιστους «σταρ». Κόντρα στους αντιπάλους, αλλά και στους δικούς του δαίμονες. Με δουλειά, επιμονή, ομαδικότητα και πνευματικές αντοχές.

Ο αήττητος ΠΑΟΚ του 2019 ήταν, ίσως, πιο επιβλητικός. Σίγουρα, πιο κυριαρχικός. Ωστόσο, ο Ραζβάν Λουτσέσκου θα πρέπει να νιώθει πιο περήφανος για την εφετινή του έκδοση, της οποίας υπήρξε ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Προπονητής, τεχνικός διευθυντής, παράγοντας και ψυχολόγος, μαζί. Ο 55χρονος Ρουμάνος δεν είναι, απλώς, ένας εξαιρετικός προπονητής και μετρ στη διαχείριση ανθρώπων. Είναι και απολύτως συμβατός με την ψυχοσύνθεση αυτού του συλλόγου. Ο κορυφαίος -με διαφορά- τεχνικός στην ιστορία του ΠΑΟΚ.

Για πρώτη φορά εδώ και (σχεδόν) μισό αιώνα η Θεσσαλονίκη πάει για «νταμπλ» με δυο ομάδες της. Θα το πετύχει, αν ο Αρης νικήσει τον Παναθηναϊκό στον τελικό της 25ης Μαΐου. Το 1976 ο ΠΑΟΚ είχε κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή, και ο Ηρακλής το Κύπελλο Ελλάδας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News