Οι τηλεσχολιαστές του Sky Sports, Γκάρι Νέβιλ και Τζέιμι Κάραγκερ, συζητούσαν εκτός «αέρα», αλλά με την κάμερα να τους καταγράφει. Ο παλαίμαχος αμυντικός της Λίβερπουλ πείραζε τον θρυλικό πρώην δεξιό μπακ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για τα χάλια της ομάδας του στις δυο πρώτες αγωνιστικές της Πρέμιερ Λιγκ, αλλά και για τα πέντε γκολ που δέχτηκε πέρυσι από τους «Κόκκινους». Του έλεγε ότι αυτή τη φορά «θα φάει έξι, ή επτά, γιατί η εφετινή Γιουνάτεντ είναι σοκαριστικά τραγική». Ο Νέβιλ του απάντησε, τάχα εκνευρισμένος: «Μιλάμε για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ!». Αλλά, ούτε ο ίδιος δεν φαινόταν να το πιστεύει. Στο τέλος αυτού του σύντομου μονόπρακτου ξέσπασαν -και οι δυο- σε γέλια.

Την ίδια ώρα, λίγο πριν από την έναρξη του ντέρμπι στο «Ολντ Τράφορντ», ο Ρίο Φέρντιναντ, που φόρεσε τη φανέλα των «Κόκκινων Διαβόλων» από το 2002 έως το 2014, αναρωτιόταν on camera, τι θα μπορούσε να κάνει η Γιουνάιτεντ χωρίς τον Χάρι Μαγκουάιρ, τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τον Λουκ Σο στην ενδεκάδα της.

Κανείς δεν περίμενε ότι η Γιουνάιτεντ, που ηττήθηκε από την Μπράιτον και ταπεινώθηκε Μπρέντφορντ (δεχόμενη τέσσερα γκολ στο πρώτο 45λεπτο), που δεν είχε κατορθώσει να σκοράρει σε κανονική ροή παιχνιδιού επί 180 αγωνιστικά λεπτά χωρίς τις καθυστερήσεις, θα νικούσε τη Λίβερπουλ – και, μάλιστα, πολύ πιο άνετα από όσο μαρτυρά το 2-1. Στο ποδόσφαιρο, ποτέ μη λες ποτέ. Ιδίως στο αγγλικό ποδόσφαιρο.

Ηταν η πρώτη ήττα της Λίβερπουλ στην Πρέμιερ Λιγκ έπειτα από οκτώ μήνες (σε ολόκληρο το 2022, δηλαδή). Οι Κυπελλούχοι Αγγλίας είχαν ηττηθεί για τελευταία φορά, μέχρι χθες, τον περασμένο Δεκέμβριο: από τη Λέστερ στο «Κινγκ Πάουερ Στέιντιουμ». Εκτοτε, αν προσμετρήσουμε και τα δυο ματς που έδωσαν για την τρέχουσα σεζόν (τις ισοπαλίες με τη Φούλαμ και την Κρίσταλ Πάλας), είχαν συμπληρώσει ένα αήττητο σερί 20 αγώνων. Από τη Γιουνάιτεντ είχαν να χάσουν -στο πρωτάθλημα- από τις 10 Μαρτίου του 2018 (στο ίδιο γήπεδο, με το ίδιο σκορ).

Η Γιουνάιτεντ μπήκε στο ντέρμπι αποφασισμένη να παλέψει. Σαν πληγωμένο θηρίο. Το καταλάβαινε κανείς από τα πρώτα, κιόλας λεπτά. Ο Λισάντρο Μαρτίνες έκανε ένα… αγριεμένο τάκλιν στον Μοχάμεντ Σαλάχ. Οι παίκτες της έτρεχαν πολύ περισσότερο, και πιο γρήγορα. Εφταναν πρώτοι στην μπάλα, κερδίζοντας (σχεδόν) όλες τις προσωπικές μονομαχίες. Η στατιστική κατέγραψε ότι πραγματοποίησαν, περίπου, τα διπλάσια σπριντ έναντι των αντιπάλων τους. Οι ποδοσφαιριστές της Λίβερπουλ έδειχναν σοκαρισμένη. Αλλη Γιουνάιτεντ περίμεναν να αντιμετωπίσουν, και άλλη εμφανίστηκε μπροστά τους: ένδεκα «καμικάζι». Εκαναν ένα σωρό αβίαστα λάθη – ιδίως οι δυο ακραίοι μπακ και ο γκολκίπερ, Αλισον. Είχαν τέτοιο εκνευρισμό, ώστε μετά το πρώτο γκολ (Τζέιντον Σάντσο) ο Μίλνερ «τα έβαλε» με τον φαν Ντάικ σε κοινή θέα.

Η Λίβερπουλ δεν κατέγραψε ούτε μια εύστοχη τελική προσπάθεια για γκολ στο πρώτο 45λεπτο, αλλά ούτε και κάποια αξιόλογη ευκαιρία σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Ακόμη και το τέρμα με το οποίο μείωσε το σκορ, στο 81’, προήλθε από στατική φάση (εκτέλεση κόρνερ). Το πέτυχε με κεφαλιά ο Σαλάχ, που συμπλήρωσε 10 γκολ σε βάρος της Γιουνάιτεντ (περισσότερα από όσα είχε πετύχει ο Στίβεν Τζέραρντ). Η ανάλυση του παιχνιδιού από τον Γίργκεν Κλοπ, στη συνέντευξη Τύπου, προκάλεσε απορίες στους εκπροσώπους των media. O Γερμανός, αφού τόνισε ότι το γκολ του Ράσφορντ (το 2-0) ήταν οφ-σάιντ, περιέγραψε μια εικόνα εντελώς διαφορετική από εκείνη που είχαν δει: «Επρεπε να είχαμε νικήσει. Ξέρω πως ακούγεται γελοίο, αλλά έτσι είδα εγώ το ματς. Ημασταν άτυχοι σε μερικές φάσεις, κόντρα σε έναν αντίπαλο όπως η Γιουνάιτεντ, και θα ήταν καλό να είχαμε ισοφαρίσει στο πρώτο ημίχρονο. Μετά το πρώτο γκολ κυριαρχήσαμε. Είχαμε τεράστιες ευκαιρίες», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Πάνε 10 ολόκληρα χρόνια από τότε που η Λίβερπουλ είχε μείνει, και πάλι, χωρίς νίκη στις τρεις πρώτες αγωνιστικές μιας σεζόν: επί Μπρένταν Ρότζερς, το 2012-2013. Στο τέλος εκείνου του πρωταθλήματος είχε τερματίσει στην 7η θέση της βαθμολογίας, και δεν είχε καταφέρει να βγει στην Ευρώπη. Εφέτος έχει «πετάξει», ήδη, 7 βαθμούς. Περισσότερους από όσους είχε απωλέσει σε ολόκληρο τον δεύτερο γύρο της περασμένης Πρέμιερ Λιγκ.

Η αλήθεια είναι ότι χθες στο «Ολντ Τράφορντ» είχε σημαντικές απουσίες (Τιάγκο, Νούνιες, Ζότα, κ.λπ.). Επίσης, ότι κομβικοί ποδοσφαιριστές της, όπως ο Χέντερσον, δεν βρέθηκαν σε καλή μέρα. Συμβαίνουν αυτά. Αλλά το πρόβλημα (φαίνεται να) είναι γενικότερο. Ούτε στις δυο προηγούμενες αγωνιστικές ήταν η ομάδα που θαυμάσαμε τα τελευταία χρόνια. Εμφανίζει ένα έλλειμμα ενέργειας. Αναμενόμενο, ίσως, έπειτα από μια χρονιά, στη διάρκεια της οποίας έδωσε 63 απαιτητικούς αγώνες. Επίσης, δείχνει λιγότερο αποτελεσματική στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Λογικό κι αυτό. Λείπει ο Σαντιό Μανέ των 120 γκολ και των 49 ασίστ σε 269 συμμετοχές. Που, επιπλέον, διέθετε ηγετικά χαρακτηριστικά και βοηθούσε στο πρέσινγκ ψηλά. Τα νέα αποκτήματα, ακόμη δεν έχουν προσαρμοστεί. Μπορεί να υπάρχει και μια πνευματική κόπωση: ο σύλλογος «άγγιξε» τα δυο σπουδαιότερα τρόπαια που διεκδίκησε πέρυσι, αλλά τα έχασε. Ο Κλοπ είναι αυτός που πρέπει να βρει, το γρηγορότερο, τι φταίει.

Για τη Γιουνάιτεντ, ο χθεσινός θρίαμβος είναι μια καλή ευκαιρία επανεκκίνησης. Ο προπονητής της, Ερικ τεν Χαγκ, ήταν εκστασιασμένος στο flash interview. «Δείξαμε τι μπορούμε να καταφέρουμε, γιατί μπορούμε να παίξουμε γ@μ@μένο καλό ποδόσφαιρο», τόνισε με πάθος. Ολα του πήγαν καλά. Μέχρι και ο Μάρκους Ράσφορντ σκόραρε, έπειτα από 7 μήνες και 17 ματς «αφλογιστίας». Και -το κυριότερο- τόλμησε να αφήσει εκτός αρχικής ενδεκάδας τον Κριστιάνο (τον έβαλε στο 85’) και τον Μαγκουάιρ, και δικαιώθηκε. Ο Ολλανδός ανέβηκε σημαντικά στην εκτίμηση των οπαδών της Γιουνάιτεντ, που πριν από το μεγάλο ματς διαδήλωσαν, πάλι, κατά των ιδιοκτητών της ομάδας τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News