Σύμφωνα με τον διάσημο γαλλομαροκινό συγγραφέα και δημοσιογράφο Ταχάρ Μπεν Ζελούν, για να φράξει τον δρόμο στο ακροδεξιό κόμμα Rassemblement National (Εθνική Συσπείρωση) της Μαρίν Λεπέν που προηγείται στις δημοσκοπήσεις, ο Εμανουέλ Μακρόν έκανε τα εξής δύο πράγματα: πρώτον, προέβη στην ψήφιση, στην Εθνοσυνέλευση και στη Γερουσία, ενός νόμου για τη μετανάστευση που είναι άδικος με τους μετανάστες και υιοθετεί ιδέες της Aκροδεξιάς (διαφορετικά δεν θα τον υπερψήφιζαν όλοι οι βουλευτές της) και, δεύτερον, σχημάτισε μία νέα κυβέρνηση η οποία τείνει έντονα επίσης προς την Ακροδεξιά.

Σε κείμενό του που δημοσιεύει η ιταλική La Repubblica, αναφερόμενος στον νέο πρωθυπουργό της Γαλλίας, ο Μπεν Ζελούν χαρακτηρίζει «επικίνδυνο στοίχημα» την επιλογή του Γκαμπριέλ Ατάλ, «ενός νέου ηλικίας 34 ετών που ανέκαθεν ζούσε στις γειτονιές της υψηλής κοινωνίας και την πραγματική ζωή την έχει δει μόνο με το κιάλι», όπως γράφει χαρακτηριστικά ο βραβευμένος με Γκονκούρ συγγραφέας, σημειώνοντας ότι δεν είναι πολλοί οι συνομήλικοι του γάλλου πρωθυπουργού που διαθέτουν δηλωμένη περιουσία ύψους 2 εκατ. ευρώ.

«Η νεαρή ηλικία και η εύκολη ζωή συμβάλλουν στο να είναι κάποιος καλός πρωθυπουργός;», διερωτάται ο Μπεν Ζελούν, σημειώνοντας ότι το ερώτημα έθεσαν κυρίως πρόσωπα από τον χώρο της Αριστεράς, «αλλά, ανεξάρτητα από το εάν κάποιος είναι δεξιός ή αριστερός, τον ρόλο του πρωθυπουργού θα πρέπει να τον αναλαμβάνει μια προσωπικότητα με πολιτική πείρα, ένας άνδρας ή μια γυναίκα που κατέχει, όπως λέγεται, το επάγγελμα. Δεν πρέπει να κρίνουμε τον Ατάλ πριν τον δούμε στην πράξη, αλλά οι άνθρωποι που πρότεινε στον Μακρόν για να συγκροτήσει την κυβέρνησή του δεν υπόσχονται τίποτα καλό».

Στον 76χρονο συγγραφέα ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε ο διορισμός της Ρασιντά Ντατί, η οποία γεννήθηκε στη Γαλλία πριν από 58 χρόνια από μαροκινό πατέρα και αλγερινή μητέρα και υπήρξε υπουργός Δικαιοσύνης του Νικολά Σαρκοζί. Εως την 11η Ιανουαρίου εκτελούσε χρέη δημάρχου του 7ου Διαμερίσματος του Παρισιού, ενός από τα πιο ακριβά και απρόσιτα της πρωτεύουσας της Γαλλίας.

Πλέον, όμως, η γαλλίδα πολιτικός είναι υπουργός Πολιτισμού, το οποίο σημαίνει ότι κάθεται στη θέση που κατά το παρελθόν κατείχαν, μεταξύ άλλων, ο μεγάλος συγγραφέας Αντρέ Μαρλό υπό τον Σαρλ ντε Γκολ, ο Ζακ Λανγκ υπό τον Φρανσουά Μιτεράν και ο Φρεντερίκ Μιτεράν (ανιψιός του σοσιαλιστή προέδρου) υπό τον Νικολά Σαρκοζί.

Η Ρασιντά Ντατί αναλαμβάνει τα νέα καθήκοντά της «χωρίς πνευματικά εφόδια στις αποσκευές της», γράφει ο Μπεν Ζελούν. «Ωστόσο ο Μακρόν δεν της ζητάει να είναι καλλιεργημένη, τη χρησιμοποιεί ως λεία που τη στέρησε από τους Les Républicains, το κόμμα που μόλις τη διέγραψε από τις τάξεις του», προσθέτει.

Ζήτημα, όσον αφορά τη νέα υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας, αποτελεί και το γεγονός ότι το 2021 τέθηκε υπό έρευνα για διαφθορά και άσκηση αθέμιτης επιρροής στο πλαίσιο των υπηρεσιών συμβουλευτικής που παρείχε στον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της συμμαχίας Renault-Nissan Κάρλος Γκοσν. Η Ρασιντά Ντατί φέρεται να έλαβε το ποσό των 900.000 ευρώ από τη Renault μέσα σε τρία χρόνια (2009-2011) για να ασκήσει κάποια μορφή λόμπι υπέρ της αυτοκινητοβιομηχανίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ωστόσο, όπως σημείωσε ο Γκαμπριέλ Ατάλ την ημέρα του διορισμού της, είναι αθώα μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Προβληματική είναι σύμφωνα με τον Μπεν Ζελούν και η ανάθεση του κρίσιμου υπουργείου Εξωτερικών στον Στεφάν Σεζουρνέ, έναν ευρωβουλευτή και πρώην σύντροφο του πρωθυπουργού της Γαλλίας, χωρίς πείρα στην εξωτερική πολιτική και στη διπλωματία. Ο 38χρονος Σεζουρνέ κατέστη γνωστός μεταξύ των ευρωβουλευτών στο Στρασβούργο χάρη στη σύνταξη ενός ψηφίσματος που καταδικάζει το Μαρόκο για μη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Πρέπει να το έκανε έπειτα από αίτημα του Μακρόν, ο οποίος ήθελε να εκδικηθεί το Μαρόκο επειδή τον κατασκόπευε με το ισραηλινό σύστημα Pegasus», σημειώνει ο γαλλομαροκινός συγγραφέας στο άρθρο του.

Οσον αφορά τα νέα και άκρως απαιτητικά καθήκοντα του νεαρού υπουργού Εξωτερικών της Γαλλίας, επικαλείται ένα πολύ αυστηρό και επικριτικό σχόλιο του Ρενό Ζιράρ, αρθρογράφου της Le Figaro, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες περιέγραψε με τα πλέον μελανά χρώματα τη γαλλική εξωτερική πολιτική: «Το 2023, η Γαλλία σίγουρα δεν έλαμψε διά της διπλωματίας της. Η επιρροή της στην Αφρική έχει περιοριστεί, οι προσπάθειες για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή απέτυχαν. Ο ρόλος της εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρέμεινε στάσιμος. (…) Στο Μαγκρέμπ κατάφερε να καταστρέψει τις σχέσεις με το Μαρόκο, χωρίς, ωστόσο, να αναπροσαρμόσει τις σχέσεις της με την Αλγερία. Στο Σαχέλ έχει προβλήματα με τρεις από τις πέντε χώρες: το Μάλι, την Μπουρκίνα Φάσο και τον Νίγηρα», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Ζιράρ, γεγονός που εξηγεί γιατί πολλοί αμφιβάλλουν ότι ο Σεζουρνέ θα μπορέσει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Ο Μπεν Ζελούν χαρακτηρίζει αρνητική και την ανάθεση του απαιτητικού υπουργείου Παιδείας στην Αμελί Ουεντά-Καστερά, η οποία είναι επίσης υπουργός Νεότητας, Αθλητισμού και Ολυμπιακών Αγώνων, και αυτό σημαίνει ότι κάποιος από τους τέσσερις τομείς αναπόφευκτα δεν θα λάβει την απαραίτητη προσοχή.

Η νέα κυβέρνηση της Γαλλίας θα πρέπει επίσης να προετοιμαστεί για τις προσεχείς ευρωεκλογές και να αποτρέψει την επικράτηση της ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης. «Ο Μακρόν μάχεται ενάντια στο ακροδεξιό κόμμα, του οποίου ο πρόεδρος είναι ένας 28χρονος νεαρός, ονόματι Ζορντάν Μπαρντελά. Ετσι, φέρνοντας έναν νέο εναντίον ενός άλλου, ευελπιστεί να σώσει το κίνημά του, το En Marche, παρότι δεν δικαιούται πλέον να είναι ξανά υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές», καταλήγει ο Ταχάρ Μπεν Ζελούν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News