«Υπάρχει κάποια γυναίκα για να αναλάβει το ΝΑΤΟ;» Η απορία είναι της Corriere della Sera, η οποία προϊδεάζει από την πρώτη αράδα του ρεπορτάζ της τον αναγνώστη ότι «το ερώτημα δεν είναι μόνο ρητορικό». Πάντως δεν είναι και επίκαιρο, αφού η «παρατεταμένη θητεία» του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Γιένς Στόλτενμπεργκ λήγει τον Σεπτέμβριο. Εντάξει, καιρός υπάρχει, ωστόσο «ήδη παίζουν ονόματα».

Ο ιταλός συντάκτης έγραψε ότι «το ΝΑΤΟ ενώθηκε ξανά λόγω της ρωσικής απειλής» και ότι «η είσοδος της Φινλανδίας στους κόλπους του, αλλά και η επικείμενη της Σουηδίας, δείχνει πόσο πολύ θέλγει». Θύμισε, βέβαια, ότι μόλις δύο χρόνια πριν ο γάλλος πρόεδρος μιλούσε περί «απονεκρωμένου ΝΑΤΟ», ωστόσο τα πράγματα άλλαξαν. «Ετσι η θέση του γενικού γραμματέα απέκτησε πολιτικό βάρος και έγινε αντικείμενο πολύ πιο λεπτών διαπραγματεύσεων μεταξύ των χωρών-μελών».

Τα στάνταρ της Ατλαντικής Συμμαχίας είναι: αμερικανός στρατιωτικός διοικητής και ευρωπαίος πολιτικός προϊστάμενος. «Οι 12 προκάτοχοι του Στόλτενμπεργκ ήταν Ευρωπαίοι. Και, κυρίως, όλοι άνδρες. Οχι πια, λέει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Τώρα ακούγονται τρία γυναικεία ονόματα».

Πρώτο όνομα, η πρόεδρος της Κομισιόν. «Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα μπορούσε να αλλάξει κτίριο και να μετακομίσει στην έδρα του ΝΑΤΟ. Εχει όλες τις προϋποθέσεις. Είναι πρώην υπουργός Αμυνας [της Γερμανίας], έχει τεράστια διεθνή εμπειρία και εξαιρετικές σχέσεις με την αμερικανική διοίκηση. Εξάλλου δεν είναι βέβαιον ότι θα διοριστεί ξανά πρόεδρος της Κομισιόν όταν λήξει η θητεία της, το 2024. Η γενική γραμματεία του ΝΑΤΟ είναι κομψή έξοδος προς μία θέση όχι τόσο ισχυρή ενδεχομένως, πάντως κρίσιμη».

Ποιοι δεν θέλουν την Ούρσουλα; Οι Βρετανοί, οι Πολωνοί και οι Ούγγροι. «Αλλά και η κακοδιαχείριση στο υπουργείο Αμυνας δεν είναι υπέρ της. Συν το ότι, αν πάει τον Σεπτέμβριο στο ΝΑΤΟ, η Κομισιόν θα μείνει ακέφαλη έναν χρόνο. Η υποψηφιότητά της προϋποθέτει παράταση της θητείας του Στόλτενμπεργκ».

Δεύτερο όνομα, η Κρίστια Φρίλαντ, υπουργός Οικονομικών του Καναδά. Βασικό προσόν της, η ουκρανική καταγωγή. Φυσικά, «γνωρίζει τη Ρωσία, όπου εργαζόταν ως ανταποκρίτρια των Financial Times τη δεκαετία του ’90. Τη θέλει η Ουάσινγκτον, και αυτό είναι που μετράει».

Τρίτο όνομα, η Κάγια Κάλας. Ποια είναι αυτή; «Η πρωθυπουργός της Εσθονίας, η οποία δεν κρύβει ότι θέλει τη θέση. Προσφάτως είπε ότι είναι καιρός κάποιο σημαντικό πόστο της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή του ΝΑΤΟ να πάει σε χώρα της Ανατολής». Βέβαια, το πόστο το καλό δεν το καταλαμβάνει χώρα αλλά πολιτικός, ωστόσο αυτό δεν είναι παρά μικρής σημασίας λεπτομέρεια. Βασικό προσόν της, ότι «είναι μεγάλη υποστηρίκτρια της αποστολής παντός είδους όπλων στο Κίεβο, ενώ τάσσεται αναφανδόν υπέρ της ταχείας ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ».

Και αουτσάιντερ υπάρχουν στα ΝΑΤΟϊκά κουτσομπολιά, μάλιστα είναι άνδρες ταγμένοι στον ουκρανικό σκοπό: ο φιλελεύθερος πρωθυπουργός της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε, ο βρετανός υπουργός Αμυνας Μπεν Γουάλας και –έκπληξη– ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ. Ο,τι είναι να γίνει, θα αποφασιστεί στη σύνοδο του Βίλνιους, έγραψε η Corriere και κράτησε την κατακλείδα για την ευχή της: «Καλύτερα να είναι γυναίκα»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News