«Υπάρχει, φυσικά, το ΝΑΤΟ. Ομως η μοίρα του είναι στα χέρια των Αμερικανών. Αν οι αμερικανοί ψηφοφόροι αποφασίσουν ότι εναπόκειται στους Ευρωπαίους να φροντίζουν για τη δική τους ασφάλεια, τότε η Ευρώπη ίσως βρεθεί ξαφνικά σε θέση να αντιμετωπίσει ολομόναχη σαν αρνί ‘‘τους αρπακτικούς λύκους’’».

Αυτή η φράση από το δημοσιευμένο στην Corriere della Sera άρθρο του καθηγητή Αντζελο Πανεμπιάνκο δείχνει πώς σκέφτεται το ευρωπαϊκό πολιτικό προσωπικό και η ευρωπαϊκή ιντελιγκέντσια που θεωρούν απαραίτητη την αμυντική αυτονόμηση της Ευρώπης (της Ευρωπαϊκής Ενωσης), ακόμη και από την Ατλαντική Συμμαχία.

«Μεταφρασμένο» το παραπάνω χωρίο σημαίνει, πρώτον, ότι η εκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ ενδέχεται να δρομολογήσει ακόμη και τη διάλυση του ΝΑΤΟ όπως το ξέρουμε και, τελικά, να δικαιωθεί ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν («το ΝΑΤΟ είναι εγκεφαλικά νεκρό»), δεύτερον, ότι οι ευρωπαίοι ταγοί βλέπουν πλέον τη Ρωσία σαν τον κακό λύκο του παραμυθιού, τρίτον, ότι οι ίδιοι αντιλαμβάνονται πως τα κράτη τους, δηλαδή η ΕΕ, δεν είναι έτοιμα να απογαλακτιστούν από την αμερικανική προστασία.

Ο αρθρογράφος «έβαλε στο παιχνίδι» της άμυνας, όπως έγραψε, και την «ψυχολογία». Τι σημαίνει αυτό; Οτι οι ευρωπαϊκοί λαοί πρέπει να αποδεχθούν πως «ο κόσμος τού χθες δεν υπάρχει πια» και πως «η επιβίωση απαιτεί αλλαγές» τις οποίες πρέπει να αποδεχθούν.

Στον μεταπολεμικό κόσμο και μέχρι το Ουκρανικό «οι Ευρωπαίοι ήταν καταναλωτές ασφαλείας και όχι παραγωγοί της», αφού «η αμερικανική στρατιωτική παρουσία τούς απήλλαξε από το βάρος της μαζικής επένδυσης στη δική τους άμυνα». Ετσι «οι Ευρωπαίοι μπόρεσαν να αναπτύξουν τα πολύ ακριβά συστήματα προνοίας τους και αισθάνονται περίφημα που είναι ειρηνιστές».

Ομως «η ειρήνη, όταν υπάρχει, δεν είναι καρπός πραότητας – η ύπαρξή της σημαίνει ότι κάποιος έχει τα όπλα να την υπερασπίζεται και να την επιβάλλει».

Ο Πανεμπιάνκο έγραψε ότι θεωρεί πως το κρίσιμο σημείο, αυτό που «σήμανε συναγερμό αφύπνισης» στην Ευρωπαϊκή Ενωση όσον αφορά την αυτόνομη άμυνά της και την επαρκή ισχύ αυτής, ήταν «η εισβολή στην Ουκρανία».

Ο καθηγητής πρότεινε στις δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις «να κάνουν ό,τι μπορούν για να καθοδηγήσουν την κοινή γνώμη, δεσμευόμενες για την ασφάλεια της Ευρώπης».

Δηλαδή τι πρέπει να πουν στους λαούς τους οι πολιτικοί; Οτι «από εδώ και πέρα ​​πρέπει να πληρώνουν για την άμυνά τους» – ίσως αυτό να χρειάζεται να το μάθουν, λόγου χάρη, οι Βέλγοι ή οι Μαλτέζοι και οι Ολλανδοί, ο ελληνικός λαός πάντως, μετά τους δύο τουρκικούς «Αττίλες» τουλάχιστον, δεν σταμάτησε να βάζει βαθιά το χέρι του στη φτωχική τσέπη του υπέρ πατρίδος.

Και ολοκλήρωσε ο Πανεμπιάνκο: «Οι κυβερνήσεις πρέπει πρωτίστως να στρατολογήσουν ομάδες ψυχολόγων και νευροεπιστημόνων, ώστε να υιοθετηθούν κατάλληλες στρατηγικές επικοινωνίας. Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση κάποτε αφορούσε μόνο τις ελίτ, όχι τους λαούς που έβλεπαν την Ευρώπη ως ΑΤΜ από το οποίο αποσπάς χρήμα. Τώρα οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Δεν υπάρχουν πια δωρεάν γεύματα, υπάρχει εισιτήριο που πρέπει να αγοράσεις».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News